Χρόνος; περιμένει στα φτερά.
Το όνειρο του ταξιδιού μέσα από το χρόνο είναι τόσο αρχαίο όσο και καθολικό. Αλλά πού ξεκίνησε η γοητεία της ανθρωπότητας με τα ταξίδια στο χρόνο και γιατί είναι τόσο ελκυστική η ιδέα;
Η έννοια του ταξιδιού στο χρόνο – κινούνται με το πέρασμα του χρόνου στον τρόπο που κινούμαστε μέσα από τον τρισδιάστατο χώρο – μπορεί στην πραγματικότητα να συνδεθεί με την αντίληψή μας για το χρόνο . Οι γλωσσολόγοι έχουν αναγνωρίσει ότι είμαστε ουσιαστικά ανίκανοι να μιλάμε για χρονικά θέματα χωρίς αναφορά σε χωρικά. “Στη γλώσσα – σε οποιαδήποτε γλώσσα – δεν υπάρχουν δύο τομείς πιο στενά συνδεδεμένοι από το χώρο και το χρόνο”, έγραψε ο Ισραηλινός γλωσσολόγος Guy Deutscher στο βιβλίο του 2005 “The Unfolding of Language”. “Ακόμα κι αν δεν το γνωρίζουμε πάντα, μιλάμε πάντα για το χρόνο από την άποψη του διαστήματος, και αυτό αντικατοπτρίζει το γεγονός ότι σκεφτόμαστε το χρόνο από την άποψη του χώρου.”
Ο Deutscher μας θυμίζει ότι όταν σχεδιάζουμε να συναντήσουμε έναν φίλο “γύρω από” το μεσημέρι, χρησιμοποιούμε μια μεταφορά, δεδομένου ότι το μεσημέρι δεν έχει καμία φυσική πλευρά. Ομοίως επισημαίνει ότι ο χρόνος δεν μπορεί κυριολεκτικά να είναι “μακρύς” ή “σύντομος” σαν ραβδί, ούτε να “περάσει” σαν ένα τρένο, ούτε να πάει «προς τα εμπρός» ή «προς τα πίσω» περισσότερο από ό, τι πηγαίνει πλαγίως, διαγώνια ή κάτω.
Ίσως λόγω αυτής της σχέσης μεταξύ χώρου και χρόνου, η πιθανότητα ότι ο χρόνος μπορεί να βιωθεί με διάφορους τρόπους και να ταξιδέψει μέσα έχει εκπληκτικά πρώιμες ρίζες. Ένα από τα πρώτα γνωστά παραδείγματα του ταξιδιού στο χρόνο εμφανίζεται στο Mahabharata, ένα αρχαίο σάνσκριτο επικό ποίημα που συνέλεξε γύρω στο 400 π.Χ. Η Lisa Yaszek, καθηγητής σπουδών επιστημονικής φαντασίας στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Γεωργίας στην Ατλάντα.
Στο Mahabharata υπάρχει μια ιστορία για τον βασιλιά Kakudmi, ο οποίος ζούσε πριν από εκατομμύρια χρόνια και αναζητούσε έναν κατάλληλο σύζυγο για την όμορφη και καταξιωμένη κόρη του Revati. Οι δύο ταξιδεύουν στο σπίτι του δημιουργού θεού Brahma για να ζητήσουν συμβουλές. Αλλά ενώ βρίσκονται στο αεροπλάνο της ύπαρξης του Μπράχμα, πρέπει να περιμένουν καθώς ο θεός ακούει ένα τραγούδι 20 λεπτών, μετά τον οποίο ο Μπράχμα εξηγεί ότι ο χρόνος κινείται διαφορετικά στους ουρανούς παρά στη Γη. Αποδείχθηκε ότι το “27 chatur-yugas” είχε περάσει, ή περισσότερα από 116 εκατομμύρια χρόνια, σύμφωνα με μια ηλεκτρονική περίληψη , και έτσι όλοι οι Kakudmi και Revati είχαν γνωρίσει ποτέ, συμπεριλαμβανομένων των μελών της οικογένειας και των δυνητικών ενθουσιωδών, ήταν νεκροί. Μετά από αυτό το σοκ, η ιστορία κλείνει σε μια κάπως ευτυχισμένη κατάληξη, καθώς ο Revati είναι μανία στον Μπαλαράμα, δίδυμο αδερφό της θεότητας Κρίσνα.
Ο χρόνος είναι φευγαλέος
Για τον Yaszek, η ιστορία παρέχει ένα παράδειγμα αυτού που ονομάζουμε τώρα διαστολή του χρόνου , όπου διάφοροι παρατηρητές μετρούν διαφορετικά χρονικά διαστήματα με βάση τα σχετικά πλαίσια αναφοράς τους, ένα μέρος της θεωρίας της σχετικότητας του Αϊνστάιν.
Οι ιστορίες αυτές είναι ευρέως διαδεδομένες σε όλο τον κόσμο, ανέφερε ο Γιασέκ, επικαλούμενος μια ιστορία της Μέσης Ανατολής από τον πρώτο αιώνα π.Χ. σχετικά με έναν Εβραίο εργαζόμενο θαύμα που κοιμάται κάτω από ένα νεόφυτο χαρουπιέ και ξυπνά 70 χρόνια αργότερα για να βρει ότι έχει ωριμάσει και φρούτα (χαρουπιές είναι πασίγνωστα για πόσο καιρό παίρνουν για να παράγουν την πρώτη συγκομιδή τους). Μια άλλη περίπτωση μπορεί να βρεθεί σε ένα ιαπωνικό μύθο του ογδόου αιώνα για έναν ψαρά που ονομάζεται Urashima Tarō ο οποίος ταξιδεύει σε ένα υποθαλάσσιο παλάτι και ερωτεύεται μια πριγκίπισσα. Ο Tarō διαπιστώνει ότι, όταν επιστρέφει στο σπίτι του, έχουν περάσει 100 χρόνια, σύμφωνα με μια μετάφραση του ιστορικού που δημοσιεύτηκε ηλεκτρονικά από το Πανεπιστήμιο της Νότιας Φλόριντα .
Στην πρώιμη-σύγχρονη εποχή των 1700 και 1800, η ύπνο-ιστορία έκδοση του χρόνου ταξίδια αυξήθηκε πιο δημοφιλής, Yaszek είπε. Παραδείγματα περιλαμβάνουν την κλασική ιστορία του Rip Van Winkle, καθώς και βιβλία όπως το ουτοπικό μυθιστόρημα του 1888 του Edward Belamy “Looking Backwards”, στο οποίο ένας άνθρωπος ξυπνάει το 2000 και το μυθιστόρημα HG Wells 1899 “The Sleeper Awakes” ο άνθρωπος που κοιμάται για αιώνες και ξυπνά σε ένα εντελώς μετασχηματισμένο Λονδίνο.
Σε άλλες ιστορίες από αυτή την περίοδο, οι άνθρωποι αρχίζουν επίσης να είναι σε θέση να κινηθούν προς τα πίσω στο χρόνο. Στον 1889 σάτιρα του Μάρκου Τβέιν “Α Κονέκτικατ Yankee στο δικαστήριο του βασιλιά Αρθούρου”, ένα χτύπημα στο κεφάλι ωθεί έναν μηχανικό πίσω στη βασιλεία του θρυλικού βρετανικού μονάρχη. Τα αντικείμενα που μπορούν να στείλουν κάποιον μέσα από το χρόνο αρχίζουν να εμφανίζονται, κυρίως ρολόγια, όπως στην ιστορία του 1881 του Edward Page Mitchell “Το ρολόι που έφτασε προς τα πίσω” ή η φαντασία των παιδιών του 1889 “Sylvie and Bruno” του Lewis Carrol, είναι ένας τύπος μηχανήματος χρόνου .
Η έκρηξη τέτοιων ιστοριών κατά τη διάρκεια αυτής της εποχής μπορεί να προέλθει από το γεγονός ότι οι άνθρωποι «άρχισαν να τυποποιούν το χρόνο και να προσανατολίζονται συχνότερα σε ρολόγια», δήλωσε ο Yaszek.
Ώρα καιρού
Το Wells παρείχε ένα από τα πιο διαχρονικά οδοιπορικά στο 1895 του “The Time Machine”, το οποίο περιλάμβανε την καινοτομία ενός σκάφους που μπορεί να προχωρήσει και να γυρίσει προς τα πίσω μέσα από μεγάλα χρονικά διαστήματα. “Αυτό είναι όταν παίρνουμε ατμομηχανές και τρένα και τα πρώτα αυτοκίνητα”, δήλωσε ο Yaszek. “Νομίζω ότι δεν είναι έκπληξη ότι ο Wells ξαφνικά σκέφτεται:” Hey, ίσως μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ένα όχημα για να ταξιδέψουμε μέσα στο χρόνο. “
Επειδή είναι μια τόσο πλούσια οπτική εικόνα, πολλές από τις αγαπημένες ιστορίες για ταξίδια στο χρόνο που έχουν γραφτεί μετά από αυτό έχουν συμπεριλάβει μια εντυπωσιακή μηχανή χρόνου, ανέφερε ο Yaszek, αναφέροντας το μπλε αστυνομικό κουτί του γιατρού – το TARDIS – στη μακρά σειρά BBC “Doctor Who” και το ασημένιο πολυτελές speedster “Επιστροφή στο Μέλλον”, το DeLorean .
Πιο πρόσφατα, τα ταξίδια στο χρόνο χρησιμοποιήθηκαν για να εξετάσουν τη σχέση μας με το παρελθόν, δήλωσε ο Yaszek, ιδίως σε κομμάτια που γράφτηκαν από γυναίκες και άτομα με χρώμα. Η μυθιστοριογραφία της Οκτάβια Μπάτλερ το 1979, που αναφέρεται σε μια σύγχρονη γυναίκα που επισκέπτεται τους προκράτους της Προ-Πολιτικής Πολεμικής, είναι “μια θαυμάσια ιστορία που πραγματικά μας ζητά να ξανασκεφτούμε τις ασπρόμαυρες σχέσεις μέσω της ιστορίας”, ανέφερε. Και μια σύγχρονη διαδικτυακή σειρά που ονομάζεται ” Στείλτε μου ” περιλαμβάνει έναν Αφρο-Αμερικανό ψυχό που μπορεί να καθοδηγήσει τους ανθρώπους πίσω στους χρόνους της προγενέστερης περιόδου και μάρτυρες της δουλείας.
«Είμαι πραγματικά ενθουσιασμένος με ιστορίες όπως αυτό», είπε ο Yaszek. «Βοηθούν να δούμε ξανά την ιστορία από νέες προοπτικές».
Τα ταξίδια στο χρόνο έχουν βρει ένα σπίτι σε μια ευρεία γκάμα ειδών και μέσων ενημέρωσης, συμπεριλαμβανομένων των κωμωδιών όπως η “Groundhog Day” και “η εξαιρετική περιπέτεια του Bill and Ted”, καθώς και τα βιντεοπαιχνίδια όπως το Nintendo “The Legend of Zelda: Masora Majora” παιχνίδι “Braid.”
Ο Γιασέκ πρότεινε ότι αυτή η ευκαμψία και η πανταχού παρούσα ηχητικότητα μιλάει για την ικανότητα των ταξιδιών των ταξιδιών του χρόνου να προσφέρουν μια απόδραση από την κανονική μας πραγματικότητα. «Ας φανταστούμε ότι μπορούμε να ξεφύγουμε από τη λαβή της γραμμικής εποχής», είπε. “Και να αποκτήσουμε μια νέα προοπτική για την ανθρώπινη εμπειρία, είτε τη δική μας είτε την ανθρωπότητα στο σύνολό της, και νομίζω ότι αυτό είναι τόσο συναρπαστικό για μας”.
Ότι οι σύγχρονοι άνθρωποι συχνά συνηγορούν στις ιστορίες των μηχανών του χρόνου , ειδικότερα, μπορεί να αντανακλούν το γεγονός ότι ζούμε σε έναν τεχνολογικό κόσμο, πρόσθεσε. Ωστόσο, η έκκληση για το ταξίδι του χρόνου έχει σίγουρα βαθύτερες ρίζες, συνυφασμένες με τον ίδιο τον ιστό της γλώσσας μας και εμφανίζονται σε μερικές από τις πρώτες μας φαντασιώσεις.
“Νομίζω ότι είναι ένας τρόπος να κατανοήσουμε το κατά τα άλλα άυλο και ανεξήγητο, διότι είναι δύσκολο να καταλάβουμε το χρόνο”, δήλωσε ο Yaszek. “Αλλά αυτό είναι ένα από τα τελικά σύνορα, τα όρια του χρόνου, της ζωής και του θανάτου. Και όλοι προχωρούμε, όλοι ταξιδεύουμε στο χρόνο”.
Αρχικά δημοσιεύθηκε στη Live Science .