Αποκαθηλώθηκε πριν λίγες ημέρες η διευθύντρια της Νομικής Υπηρεσίας του υπουργείου Εξωτερικών Μάνια Τελαλιάν μετά από μία θυελλώδη συνάντηση με τον υπουργό Νίκο Δένδια. Ας σημειωθεί ότι η Μάνια Τελαλιάν δεν ήταν μόνο “βασίλισσα” της Νομικής Υπηρεσίας, αλλά και “σιδηρά κυρία” του υπουργείου. Εκτός του ότι εκ της θέσεώς της ήταν ανώτατη σύμβουλος του εκάστοτε υπουργού Εξωτερικών, συμμετείχε με κυρίαρχο ρόλο και σε συσκέψεις υπό τον πρωθυπουργό, καθώς και σε κρίσιμες για τα εθνικά συμφέροντα διαπραγματεύσεις.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η Μάνια Τελαλιάν ήταν ο βασικός υπηρεσιακός παράγοντας που εμπόδιζε όλο το προηγούμενο διάστημα την κατάθεση στον ΟΗΕ συντεταγμένων για τα εξωτερικά όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Κι αυτό, παρότι η Τουρκία είχε καταθέσει συντεταγμένες. Δεν άλλαξε στάση, όμως, ούτε όταν το περασμένο φθινόπωρο το καθεστώς Ερντογάν υπέγραψε με την κυβέρνηση Σαράτζ τη γνωστή συμφωνία για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών, με βάση την οποία και οι δύο πλευρές σφετερίζονται την υφαλοκρηπίδα της Κρήτης και των άλλων νησιών.
Το επιχείρημα της Μάνιας Τελαλιάν, το οποίο είχαν υιοθετήσει αρκετοί υψηλόβαθμοι διπλωμάτες είναι ότι η κατάθεση συντεταγμένων συνιστά μονομερή οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας-ΑΟΖ. Ως εκ τούτου είναι πράξη αντίθετη με το Διεθνές Δίκαιο και η Ελλάδα δεν πρέπει να κάνει κάτι τέτοιο. Κυρίως λόγω φοβικού συνδρόμου, είχαμε φθάσει στο σημείο η ελληνική εξωτερική πολιτική να υποκαθίσταται από νομικισμούς.
Εκτός αυτού, όμως, το επιχείρημά της είναι προβληματικό και στο αμιγώς νομικό επίπεδο, με την έννοια ότι την άποψή της αυτή αμφισβητούν πολλοί καθηγητές Διεθνούς Δικαίου. Ας σημειωθεί ότι η ίδια έχει ειδικότητα στο Δίκαιο των Διεθνών Οργανισμών (είχε διαπρέψει όταν η Ελλάδα είχε αναλάβει την προεδρία του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ) και όχι στο Δίκαιο της Θάλασσας.
Είναι αξιοσημείωτο ότι εδώ και χρόνια η Μάνια Τελαλιάν είχε φθάσει να υπερβαίνει τον ρόλο της –ως νομική σύμβουλος– και να υπαγορεύει πολιτική. Το είχε καταφέρει αφενός λόγω της ισχυρής της προσωπικότητας, αφετέρου λόγω της στενής σχέσης της με ανώτατους διπλωμάτες, μεταξύ των οποίων και η Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου (πρώην διπλωματική σύμβουλο του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και σημερινή πρέσβειρα στην Ουάσιγκτον).
Είναι αξιοσημείωτο ότι προ καιρού, κατά τη διάρκεια σχετικής σύσκεψης, Μάνια Τελαλιάν είχε αντιπαρατεθεί με έντονο τρόπο στον γενικό διευθυντή Πολιτικών Υποθέσεων του υπουργείου Εξωτερικών πρέσβη Κυριάκο Λουκάκη. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά επηρέαζε κατά τρόπο αμφιλεγόμενο και τις κρίσιμες διαπραγματεύσεις με την Αίγυπτο για την μεταξύ των δύο χωρών οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας-ΑΟΖ.
Αλαζονική συμπεριφορά
Το γεγονός ότι στο ζήτημα της κατάθεσης συντεταγμένων είχε καταφέρει να επιβάλει την άποψή της και ευρύτερα ότι για πολύ καιρό γινόταν ανεκτή η υπέρβαση ρόλου, με την έννοια ότι εξέφραζε όχι μόνο νομική αλλά και πολιτική άποψη, την έκανε να χάσει το μέτρο. Και όποιος χάνει το μέτρο κατά κανόνα το πληρώνει. Αυτό συνέβη και στην περίπτωσή της.
Όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποφάσισε το κλείσιμο των συνόρων, η Μάνια Τελαλιάν αντέδρασε αρνητικά, ισχυριζόμενη ότι παραβιάζεται το Διεθνές Δίκαιο. Απαντώντας σε σχετική ερώτηση του πρωθυπουργού, μάλιστα, είπε ότι αυτή είναι η πολιτική και νομική άποψή της, για να εισπράξει την απάντησή του ότι τον ενδιαφέρει η νομική κι όχι η πολιτική της άποψη.
Αντί, λοιπόν, να λάβει το μήνυμα, διολίσθησε περαιτέρω σε αλαζονική συμπεριφορά. Έτσι, όταν ο υπουργός Εξωτερικών της ζήτησε να ετοιμάσει ένα υπόμνημα με τα νομικά επιχειρήματα που θα χρησιμοποιούσε η Ελλάδα για να στηρίξει την απόφαση για κλείσιμο των συνόρων, εκείνη αρνήθηκε με το επιχείρημα ότι το κλείσιμο είναι παράνομο! Με άλλα λόγια λειτούργησε ως πολιτικός κι όχι ως υπηρεσιακός παράγοντας, ο οποίος ναι μεν εκφράζει την άποψή του, αλλά εκτελεί την εντολή του πολιτικού προϊσταμένου του.
Ο Νίκος Δένδιας έγινε έξαλλος από την άρνησή της. Ουσιαστικά την πέταξε έξω από το γραφείο του και ζήτησε την παραίτησή της, την οποία και υποχρεώθηκε να υποβάλει. Σύμφωνα με πληροφορίες, για τη θέση του επικεφαλής της Νομικής Υπηρεσίας προορίζεται ο Παναγιώτης Μυλωνόπουλος, ο οποίος ασχολείται με το Ευρωπαϊκό Δίκαιο και –σύμφωνα με πληροφορίες– δεν έχει εξοικείωση με το Δίκαιο της Θάλασσας.
πηγή: slpress
