Το 2005 ο Θεόδωρος Βουλγαρίδης δολοφονείται από νεοναζιστές. Ήταν το 7ο θύμα ανάμεσα σε 10. Οι 8 ήταν Τούρκοι.
Τη Δευτέρα, 6 Μαΐου, αρχίζει στο Μόναχο η πρώτη -μετά τη δίκη της Νυρεμβέργης- ακροαματική διαδικασία σε βάρος νεοναζιστών.
Πρόκειται για την ομάδα NSU. Μέλη της φέρονται να δολοφόνησαν 10 ανθρώπους εκ των οποίων οι 8 ήταν Τούρκοι, ο ένας Έλληνας, ο Θεόδωρος Βουλγαρίδης και μια Γερμανίδα αστυνομικό.
Τα θύματα των νεοναζί:
Επί χρόνια οι ανακριτικές αρχές οδηγούσαν τις ανακρίσεις τους σε όλες τις πιθανές εκδοχές εκτός από την ακροδεξιά βία. Στη διάρκεια των ερευνών προσπάθησαν να σπιλώσουν τα θύματα, να αφήσουν υποψίες για την ηθική ακεραιότητα των οικογενειών τους. Οι αδιανόητες για ένα συγκροτημένο κράτος παραλείψεις οδήγησαν σε σειρά παραιτήσεων. Η ιστορία της οικογένειας Βουλγαρίδη είναι ενδεικτική μιας υπόθεσης που συγκλονίζει τη Γερμανία και έχει εκθέσει ανεπανόρθωτα τις αρχές της.
«Με πρόσωπο παραμορφωμένο»
Το κακό μαντάτο ήρθε τηλεφωνικά. Κάποια γνωστή της οικογένειας τηλεφώνησε στον Γαβριήλ Βουλγαρίδη για να του πει ότι κάποιοι σκότωσαν τον αδελφό του, τον Θεόδωρο, μέσα στο μαγαζί.
Το μαγαζί του Θεόδωρου Βουλγαρίδη:
Ήταν 15 Ιουνίου του 2005, είχε αρχίσει να σουρουπώνει, τίποτα δεν προμήνυε αυτή την εξέλιξη, το αντίθετο μάλιστα, ο Θεόδωρος πριν από 15 μέρες είχε ανοίξει μαγαζί με Γερμανό συνέταιρο, ένα κλειδαράδικο, και ήταν ευχαριστημένος. Από τις πρώτες έρευνες της εγκληματολογικής υπηρεσίας φάνηκε ότι οι δράστες είχαν χρησιμοποιήσει το ίδιο ακριβώς όπλο, όπως και στα 6 προηγούμενα θύματα, όλοι τους Τούρκοι μετανάστες. Η είδηση έπεσε σαν κεραυνός στην ελληνική κοινότητα του Μονάχου. Ο Θεόδωρος, μετανάστης δεύτερης γενιάς από τις Σέρρες, ήταν πολύ αγαπητός σε όλους και απόλυτα ενταγμένος στον γερμανικό τρόπο ζωής, δεν είχε διαφορές με κανέναν.
Εκείνο το βράδυ το δεύτερο τηλεφώνημα έγινε στον πρωτοπρεσβύτερο Απόστολο Μαλαμούση. Τον παρακαλούσαν να πάει στον τόπο της δολοφονίας για να διαβάσει τρισάγιο. Μέχρι σήμερα δεν έχει ξεχάσει την εικόνα που είδε.
«Πραγματικά έφτασα αμέσως, είδα ότι η περιοχή ήταν κλεισμένη από την αστυνομία, έπρεπε να παρκάρω το αυτοκίνητο κάπου πιο μακριά. Πήγα στο κατάστημα που ήταν ο μακαρίτης ξαπλωμένος κάτω στο πάτωμα και χτυπημένος με τις σφαίρες στο κεφάλι. Εκεί ήταν η αστυνομία, η εγκληματολογική υπηρεσία, η οποία έκανε έρευνα για τα ίχνη. Τους είπα ότι είμαι ιερέας και ότι θέλω να διαβάσω μια προσευχή. Οι άνθρωποι ήταν ευγενικοί απέναντί μου, σταμάτησαν αμέσως, ο υπεύθυνός τους επέτρεψε για 5 λεπτά να διακόψουν, μου είπαν πού έπρεπε να πατήσω και πού όχι για να μην ανακατευθούν τα δικά μου ίχνη με τα ίχνη των δολοφόνων και βρέθηκα μπροστά σε ένα πολύ φρικτό θέαμα, στον μακαρίτη το Θεόδωρο, με το πρόσωπο παραμορφωμένο από τις σφαίρες και μέσα σε μια λίμνη αίματος. Διάβασα το τρισάγιο. Μόλις βγήκα έξω από το κατάστημα η αστυνομία συνέχισε τη δουλειά της και παρέμεινα εκεί καμιά ώρα περίπου ώσπου ήρθαν οι άλλοι άνθρωποι, πήραν το πτώμα και το μετέφεραν εκεί που έπρεπε να το μεταφέρουν. Μετά πήγα στο σπίτι των συγγενών της μητέρας που ήταν λίγο πιο κάτω, τους έκανα λίγο παρέα. Ήμασταν όλοι αναστατωμένοι. Προσπαθούσα από ποιμαντικής πλευράς να τους στηρίξω όσο μπορούσα κι εγώ. Γιατί και για μένα μετά από αυτό το θέαμα που είδα, με το παραμορφωμένο πρόσωπο δεν ήταν εύκολο να βρω κι εγώ λόγια παρηγοριάς».
Η Οδύσσεια
Από την επομένη ξεκινά μια πραγματική Οδύσσεια για τους γονείς του θύματος και του αδελφού του Γαβριήλ. Ανακρίσεις επί ανακρίσεων και ατέλειωτες ερωτήσεις για επαφές του θύματος με το οργανωμένο έγκλημα, με εμπόρους ναρκωτικών και όπλων, με κυκλώματα πορνείας, με χαρτοπαιξία, με την τουρκική μαφία, ακόμη και με το PKK.
Οι υποψίες εστιάζονταν ακόμη και στη γυναίκα του, προσπαθούσαν να της αποσπάσουν την ομολογία ότι εκείνη έβαλε να τον σκοτώσουν. Τις δύο του κόρες τις ρωτούσαν, αν ο πατέρας του τις βίαζε, αν είχε άλλες γυναίκες. Στο ίδιο πνεύμα και οι ανακρίσεις με τον αδελφό του, τον Γαβριήλ και την οικογένειά του.
Ακολούθησαν γνωστοί, φίλοι… ακόμη και άγνωστοι κλήθηκαν στην αστυνομία να καταθέσουν. Πάντα στο ίδιο μοτίβο. Αλλά καμία από τις ανακριτικές αρχές και τις μυστικές υπηρεσίες που στο μεταξύ είχαν πάρει το νήμα των ερευνών για όλα τα θύματα των «περίεργων» δολοφονιών, δεν αναρωτήθηκε, εάν η δολοφονία του Θεόδωρου Βουλγαρίδη θα μπορούσε να είχε άλλα κίνητρα, ρατσιστικά, από ακροδεξιούς δράστες.
«Μπορείτε να φανταστείτε ότι κάνανε ερωτήσεις και ενοχλούσανε ανθρώπους, Έλληνες, που δεν είχαν καμία σχέση με μας» θυμάται ο Γαβριήλ. «Μπορείτε να φανταστείτε ότι ήταν δύσκολη φάση. Όταν πας και ρωτάς τώρα ανθρώπους, Έλληνες, που είναι στο περιβάλλον σου, πώς είναι η οικογένεια και τί οικογένεια ήταν, μπορείτε να φανταστείτε… Μετά δεν υπάρχει επικοινωνία με το περιβάλλον εδώ, είσαι εγκλωβισμένος, είσαι αποκομμένος από τα πάντα. Όταν δεν θέλει να έχει με σένα κανένας παρτίδες είναι δύσκολο. 37 χρόνια ζούσαμε εδώ, το πιο δύσκολο, γι αυτό και φύγαμε και το 2009, και γυρίσαμε στην πατρίδα».
Βαρύ κατηγορώ κατά των γερμανικών ανακριτικών αρχών απευθύνει η Αγκέλικα Λεξ, δικηγόρος της χήρας Βουλγαρίδη.
Η δικηγόρος, Ανγκέλικα Λεξ:
Τους επιρρίπτει τεράστιες ευθύνες για σειρά από λανθασμένους χειρισμούς, από «αστοχίες», παραλείψεις στη δικογραφία σημαντικών στοιχείων που γνώριζαν ήδη από πληρωμένους έμπιστους στους νεοναζιστικούς κύκλους, για καταστροφή σημαντικών ντοκουμέντων, αλληλομπλοκάρισμα μεταξύ των υπηρεσιών που συμμετείχαν στις έρευνες, για αδιάφορη στάση γύρω από 10 δολοφονίες που έφεραν καθαρά νεοναζιστικά χαρακτηριστικά.
«Σε όλες τις περιπτώσεις δολοφονιών» υποστηρίζει η Γερμανίδα δικηγόρος, «έγιναν εντατικές έρευνες προς όλες τις κατευθύνσεις, ανακρίθηκαν εκατοντάδες μάρτυρες, έγιναν όλες οι πιθανές υποθέσεις, αλλά οι αρχές δεν ρώτησαν ούτε ένα μάρτυρα, αν θα μπορούσε να υποθέσει, ότι πίσω από τις δολοφονίες κρύβονταν ακροδεξιοί. Πόσο μάλλον που οι μυστικές υπηρεσίες μέσω έμπιστων ανθρώπων τους, ακροδεξιών, πληρωμένων με χρήματα των Γερμανών φορολογουμένων, γνώριζαν πρόσωπα και πράγματα. Στα έγγραφα δεν υπάρχει, ούτε τέθηκε καν το ερώτημα, αν πίσω από όλους τους φόνους κρύβονταν νεοναζιστές, και αυτό είναι πρωτοφανές, απαράδεκτο και ακατανόητο, όταν πρόκειται για δολοφονίες μη Γερμανών».
«Μόνο την αλήθεια… και κάποιο ευχαριστώ»
Το 2009, 4 χρόνια μετά τη δολοφονία του Θεόδωρου Βουλγαρίδη οι διωκτικές αρχές ανακάλυψαν το νεοναζιστικό κύκλωμα, την ολιγομελή ακροδεξιά ομάδα NSU. Οι δύο φερόμενοι ως δράστες αυτοκτόνησαν σε επιχείρηση σύλληψής τους, η τρίτη δικάζεται σε λίγες μέρες σε δικαστήριο του Μονάχου με άλλους κατηγορούμενους.
Η Μπεάτε Τσέπε, μέλος της νεοναζιστικής οργάνωσης NSU, που δικάζεται τη Δευτέρα:
Οι αποκαλύψεις για τον ελλιπέστατο τρόπο λειτουργίας των μυστικών υπηρεσιών συγκλόνισαν τη Γερμανία και οδήγησαν σε σειρά παραιτήσεων. Πριν λίγο καιρό συστάθηκε εξεταστική επιτροπή του γερμανικού κοινοβουλίου που προσπαθεί να ξεδιαλύνει το κουβάρι και να ερμηνεύσει τις διαδοχικές «αστοχίες» των διωκτικών αρχών. Από τη δίκη η χήρα Βουλγαρίδη θέλει να χυθεί άπλετο φώς.
«Καταρχήν», λέει η δικηγόρος Αγκέλικα Λεξ, «δεν θέλει επιβολή της πιο αυστηρής ποινής, δεν πρόκειται για εκδίκηση, για ικανοποίηση ή για κάτι άλλο. Η πελάτισσά μου θέλει να πέσει άπλετο φως, να μάθει γιατί έπρεπε να χάσει τον άνδρα της, γιατί οι δράστες τον επέλεξαν ως θύμα -η υπόθεση ότι τον πέρασαν για Τούρκο δεν την ικανοποιεί- και φυσικά γιατί οι αρχές δεν μπόρεσαν να σταματήσουν νωρίτερα αυτήν τη σειρά δολοφονιών».
Την αλήθεια θέλει να μάθει και ο Γαβριήλ Βουλγαρίδης. «Τώρα κατά πόσο και σε ποιο βαθμό θα φανερωθεί αυτή η αλήθεια… δύσκολο, τι να σας πω. Βεβαίως την αλήθεια. Για ποιο λόγο, πώς πάρθηκε η απόφαση να ψάξουν τα θύματα, γιατί ο αδελφός μου; Θα μπορούσε το κράτος να βρει μερικά στοιχεία παλιά ώστε να μην έρθει αυτή η στιγμή να σκοτώσουν τον αδελφό μου, γιατί πιστεύω ότι, από το 2001, 2002, 2003 είχανε στοιχεία. Ο αδελφός μου σκοτώθηκε τον Ιούνιο του 2005. Αυτά είναι τα πράγματα που μας απασχολούν».
Εδώ κι ενάμιση χρόνο ο Γαβριήλ επέστρεψε στο Μόναχο, όπου είχε έρθει όταν ήταν 2 χρονών. Η πατρίδα του η Ελλάδα δεν τον αγκάλιασε, δεν τον βοήθησε να βρει δουλειά, δεν του παρείχε τη στήριξη που περίμενε μετά από αυτό το χτύπημα ζωής. Μόνο ο πατήρ Απόστολος ήταν κοντά του.
Η πόλη του Μονάχου έχει βρει σπίτι στην οικογένεια του Γαβριήλ, δουλειά στον ίδιο και στη γυναίκα του, και αργότερα και στα παιδιά του. Η Βαυαρία του συμπαραστέκεται για να κάνει μια νέα αρχή, όπως και σε όλους τους συγγενείς των άλλων θυμάτων, «Βοήθησαν σε πολλά πράγματα. Μας άνοιξαν μερικές πόρτες ώστε να μπορούμε να μπούμε πάλι στην καθημερινότητα. Και μπορούμε να πούμε κι ένα ευχαριστώ, κατά κάποιο τρόπο», λέει ο Γαβριήλ και ανάβει τσιγάρο.
Ο Θεόδωρος Βουλγαρίδης δολοφονήθηκε λοιπόν από την ακροδεξιά τρομοκρατική οργάνωση NSU στις 15 Ιουνίου 2005 στο κατάστημά του στην Trappentreustr. 4.
Σήμερα, μετά από 15 χρόνια, είναι αναγκαιότερο από κάθε άλλη φορά να θυμηθούμε τα θύματα της ακροδεξιάς βίας. Οι πόλεις Wolfhaben-Istha, Halle (Saale), Hanau είναι στην επίκαιρη λίστα των τόπων στους οποίους δολοφονήθηκαν αθώοι άνθρωποι.
Στις 27 Φεβρουαρίου 2020 η έγκυρη εφημερίδα DIE ZEIT δημοσίευσε τα ονόματα όλων των θυμάτων και διαπιστώνουμε ότι βρισκόμαστε μπροστά στον αδιανόητο (απίστευτο) αριθμό των 182 ανθρώπων που δολοφονήθηκαν από την εποχή της ένωσης της Γερμανίας το 1990.
Στις 15 Ιουνίου 2020, με αφορμή τη 15η θλιβερή επέτειο του θανάτου του Θεοδώρου Βουλγαρίδη, θα λάβει χώρα μια Ημέρα Μνήμης για το Θεόδωρο Βουλγαρίδη και τον τούρκο Habil Kilic, που δολοφονήθηκε επίσης στο Μόναχο στις 29 Αυγούστου 2001.
Δευτέρα, 15 Ιουνίου 2020
- 6 μ.μ. Κατάθεση στεφάνων, Trappentreustr. 4
- 7 μ.μ. Εκδήλωση μνήμης στον ευαγγελικό ναό της Αναστάσεως, Gollierstr.55
Στο Ναό ο Αρχιμανδρίτης Γεώργιος Σιώμος και ο Πρωτοπρεσβύτερος Απόστολος Μαλαμούσης θα ψάλλουν το καθιερωμένο τρισάγιο υπέρ αναπαύσεως του μακαριστού Βουλγαρίδη. Μετά τον χαιρετισμό του οικοδεσπότη ευαγγελικού πάστορα και τις ομιλίες των εκπροσώπων της Βαυαρικής Πολιτείας, ο Πρωτοπρεσβύτερος Απόστολος Μαλαμούσης θα προβεί σε μία σύντομη ιστορική αναφορά σχετικά με τις δύο δολοφονίες και την περιπέτεια των δύο οικογενειών με τις ανακριτικές μεθόδους και τον κοινωνικό τους αποκλεισμό. Όπως είναι γνωστό ο π. Απόστολος συμπαραστάθηκε ποιμαντικά και στάθηκε στο πλευρό και των δύο οικογενειών των θυμάτων.
- Ακολούθως ο καλλιτέχνης κ. Wolfgang Gebhard θα παρουσιάσει ένα δικό του έργο τέχνης με τον τίτλο „Εγώ είμαι: Θεόδωρος Βουλγαρίδης“ στο οποίο γίνεται αναφορά και σε άλλα θύματα της ακροδεξιάς.
- Ο καλλιτέχνης ερμηνεύει με πίνακα φωτογραφιών χιλίων περίπου προσώπων της βαυαρικής κοινωνίας το γεγονός ότι ο φόνος του Βουλγαρίδη και του Kilic έχουν άμεση σχέση και με το δικό μας πρόσωπο και με τις ιδέες μας για δημοκρατία, ελευθερία και σεβασμό ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οi δολοφονίες του Βουλγαρίδη και του Kilic αγγίζουν και πληγώνουν όλους μας.
- Η χορογράφος κ. Helga Seewann θα παρουσιάσει με βίντεο τον „Πένθιμο Χορό“ που είχε λάβει χώρα το 2014 σε εκδήλωση μνήμης για τον Βουλγαρίδη στο ναό του αγίου Παύλου.
- Η ελληνογερμανίδα μουσικοσυνθέτης κ. Manuela Serafim θα παρουσιάζει 2 δικά της τραγούδια που έγραψε προς τιμή των θυμάτων της NSU.
- Η εκδήλωση μνήμης θα περατωθεί με μια προσευχή ειρήνης. Θα λάβουν μέρος εκτός από τους εκπροσώπους των χριστιανικών εκκλησιών, ο Ραββίνος κ. Lagnas και ο Ιμάμης κ. Idriz
Η εκδήλωση θα μεταδίδεται από το Ναό και στην αίθουσα της ενορίας και με διαδικτυακή σύνδεση με το σύστημα zoom-link σ’ όλο τον κόσμο. Η σχετική ηλεκτρονική διεύθυνση θα είναι ενεργοποιημένη μερικά λεπτά προ της έναρξης της εκδήλωσης. Τους κωδικούς θα πάρετε από τις ιστοσελλιδες www.auferstehungskirche.de και www.westendstudios.de
Λόγω του κορωνοἳού, είναι περιορισμένος ο αριθμός των επισκεπτών στον ευαγγελικό ναό.
Συνοδευτικές εκδηλώσεις
- Δευτέρα 15 Ιουνίου 2020 ώρα 5 μ.μ. στo Ράδιο LoRa στη ραδιοφωνική συχνότητα 92,4. Αφιέρωμα της Ελληνικής Σύνταξης του ραδιοφωνικού σταθμού.
- Τρίτη 16 Ιουνίου μέχρι Σάββατο 15 Αυγούστου, 10 π.μ. – 7 μ.μ. Έκθεση
- Κάθε Δευτέρα από 22 Ιουνίου μέχρι 10 Αυγούστου 7 μ.μ. – 8 μ.μ. εκδήλωση με τον τίτλο: „μιλούμε για…“ με συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων με τους καλλιτέχνες και επισκέπτες.
Οργανωτές της Ημέρας Μνήμης:
H Επιτροπή Εργασίας «Το ενιαίο πρόσωπο του Βέστεντ» σε συνεργασία με τους καλλιτέχνες Wolfgang Gebhard, Helga Seewann, Manuela Serafim, το Τοπικό Δημοτικό Συμβούλιο Βέστεντ, την Ιερά Μητρόπολη Γερμανίας, την Ευαγγελική Ενορία της Αναστάσεως, το Τμήμα ποιμαντικής στον τομέα τεχνών του Δοικητικού Κέντρου της ρωμαιοκαθολικής Αρχιεπισκοπής Μονάχου, το Διαπολιτιστικό Κέντρο Νεότητας Βέστεντ και το Ευαγγελικό Κέντρο Ενσωμάτωσης – Ελληνικό Σπίτι.
Με τη φιλική υποστήριξη του Πολιτιστικού Τμήματος του Δήμου Μονάχου (Kulturreferat), και του Τοπικού Δημοτικού Συμβουλίου 8 Schwanthalerhöhe.
Οφείλονται ευχαριστίες στην Επιτροπή Εργασίας «Το ενιαίο πρόσωπο του Βέστεντ» για την πρωτοβουλία της να οργανώσει την πολιτιστική σειρά εκδηλώσεων „Τέχνη και Πολιτιστικές Ημέρες Βέστεντ“ καθώς και την ένταξη των Westendstudios στο πλαίσιο των εκδηλώσεων.
Υπεύθυνος βάσει του νόμου:
Κωνσταντίνος Γιαννακάκος/ Constantinos Gianacacos / EMZ, Bergmannstr. 46, 80339 München
Σημείωση βάσει του νόμου: Οι οργανωτές μπορούν να κάνουν χρήση του δικαιώματος ιδιοκτησίας και να εμποδίσουν την είσοδο ή και να αποκλείσουν από την εκδήλωση πρόσωπα που ανήκουν σε ακροδεξιές πολιτικές παρατάξεις, ή εκφράστηκαν παλαιότερα και πρόσφατα με ρατσιστικές, αντισημιτικές και γενικώς με εκφράσεις απαξιωτικές του ανθρώπου.
Πηγή: Deutsche Welle, bavariagr