Κανείς δεν αμφιβάλλει ότι η τουρκιή υπηρεσία πληροφριών, MIT, έχει αυξήσει τις δραστηριότητές της στη Γερμανία τα τελευταία χρόνια. Αυτές οι πληροφορίες ήταν στην ατζέντα του γερμανικού Τύπου και πολλές φορές έγιναν ορισμένες δίκες εντός των ορίων που επέτρεπε η γερμανική μυστική υπηρεσία.
Η νέα πληροφορία είναι ότι για πολλές από τις παράνομες δραστηριότητες που συντονίζονται από τη MIT γίνονται μυστικές έρευνες από τις γερμανικές μυστικές υπηρεσίες και δεν έχουν υποβληθεί μηνύσεις, υπό την κάλυψη της «συμφιλίωσης» του Ερντογάν και της Μέρκελ.
Υπάρχουν κι άλλες πληροφορίες. Οι τελευταίες πληροφορίες λένε ότι το τουρκικό κράτος έχει αυξήσει την απερισκεψία του και ξεκίνησε μια αμφίδρομη δραστηριότητα στη Γερμανία μέσω της MIT και του Υπουργείου Εξωτερικών, κάτω από τις οδηγίες του Ερντογάν. Πρόκειται για έναν τύπο μυστικής διπλωματίας που πραγματοποιείται από την Τουρκία στη Γερμανία και υπακούει στη λογική του «μαστίγιου και του καρότου».
Την περασμένη μέρα, ένας φίλος δημοσιογράφος είπε ότι έλαβε μια πληροφορία, ότι ο πρέσβης της Τουρκίας στη Βιέννη Οζάν Τσεϊχούν μετέβη στο Βερολίνο ως επικεφαλής μιας «πολιτικής» αντιπροσωπείας, όπου έκανε συνομιλίες οι οποίες όμως κρατήθηκαν μυστικές. Σύμφωνα με τον φίλο μου, η επιτροπή αυτή είχε ως αποστολή να αποκλείσει τις κυρώσεις που αντιμετωπίζει η Τουρκία από την Ε.Ε.
Ενώ προσπαθούσαμε να επιβεβαιώσουμε αυτές τις πληροφορίες, φτάσαμε σε άλλες πληροφορίες.
Ακόμα κι αν δεν γνωρίζουμε ποιος είναι ο επικεφαλής και από ποιον απαρτίζεται, μάθαμε ότι μια άλλη αντιπροσωπεία, που αποτελείται από μη πολιτικά πρόσωπα, ελεγχόμενη απο τη ΜΙΤ, είχε σοβαρές συναντήσεις στη Γερμανία. Ορισμένες από τις συνομιλίες που είχε αυτή η αντιπροσωπεία έγιναν αντιληπτές και υπεκλάπησαν από τις γερμανικύς υπηρεσίες πληροφοριών. Επίσης, φθάσαμε σε πληροφορίες μερικώς διασταυρωμένες ότι ορισμένοι εισαγγελείς ανέλαβαν δράση και ξεκίνησαν έρευνα για τις συναντήσεις αυτές.
Οι πληροφορίες που υπεκλάπησαν από το γερμανικό δίκτυο πληροφοριών λένε ότι ορισμένοι Τούρκοι αξιωματούχοι με ταυτότητα διπλωμάτη, ενεργώντας για λογαριασμό του τουρκικού κράτους, σε διμερείς συνομιλίες απειλούν τους Γερμανούς μέσω ριζοσπαστικών ισλαμιστών.
Αναφέρεται στους εμπιστευτικούς φακέλους των ερευνών ότι το τουρκικό κράτος προσπαθεί να κινητοποιήσει τις συμμορίες που είναι υπό τον έλεγχό του και απαρτίζονται από ριζοσπαστικούς ισλαμιστές .
Διαφορετικές πηγές με τις οποίες μίλησα από τη Γερμανία επιβεβαιώνουν αυτές τις συνομιλίες και την ανησυχία του γερμανικού κράτους ενόψει αυτών που είναι δυνατόν να συμβούν.
Οι εν λόγω πληροφορίες φθάνουν επίσης στη Γερμανική Ομοσπονδιακή Εισαγγελία, όμως ο εισαγγελέας δεν είναι σε θέση να ξεκινήσει έρευνα, επειδή δεν μπορεί να “επαληθεύσει” επίσημα τις σχετικές πληροφορίες.
Όσοι έχουν απευθυνθεί στην Εισαγγελία, δεν μπόρεσαν να αποσπάσουν καμία πληροφορία για το θέμα.
Οι ειδικοί συμφωνούν ότι αυτή η στάση σημαίνει ότι η γερμανική υπηρεσία πληροφοριών δεν θέλει τα γεγονότα αυτά να οδηγηθούν στα δικαστήρια. Υπάρχουν εκτιμήσεις ότι αν αποκαλυφθούν αυτά, θα προκαλέσουν σοβαρή ανησυχία στον γερμανικό λαό και ότι μπορεί να υπάρχουν προβλήματα που δεν μπορούν να ξεπεραστούν.
Ας προσθέσουμε ένα σχόλιο εδώ. Δεν ξέρουμε με ποιον λόγο το έκανε, αλλά αυτό που συνέβη είναι η «διπλωματία του μαστιγίου» που διεξάγει ο Ερντογάν απειλώντας τη Γερμανία, για να εξασφαλίσει τη συνέχιση της υποστήριξής της …
Αυτή η «διπλωματία του μαστιγίου» τελεί υπό τον απόλυτο έλεγχο του MIT και η γερμανική υπηρεσία πληροφοριών γνωρίζει όλα τα γεγονότα. Το Υπουργείο Εξωτερικών της Τουρκίας από την άλλη πλευρά, είναι υπεύθυνο για τη «διπλωματία καρότου» απέναντι στη Γερμανία. Αυτές τις οδηγίες έδωσε προσωπικά ο Ερντογάν.
Το τουρκικό κράτος δοκίμασε αυτή τη μέθοδο και στη διάρκεια της χούντας του Εβρέν (12 Σεπτεμβρίου 1980).
Όταν τότε αυξήθηκε η υποστήριξη στους Κούρδους, το τουκρικό κράτος έστειλε στην Ευρώπη “μετριοπαθείς” Τούρκους, για να απομονώσουν τους Κούρδους από εκείνους τους Ευρπωαίους που τους στήριζαν.
Ο Ερντογάν προσπαθεί τώρα να κάνει το ίδιο πράγμα, αλλά αυτή τη φορά ακολουθεί την πολιτική απέναντι στους Γερμανούς.
Διενεργεί «διπλωματία καρότου» με «ήπιους» διπλωμάτες για να προσελκύσει προς τις τουρκικές θέσεις τα γερμανικά θεσμικά όργανα που είναι κοντά στους Κούρδους.
Τι πιστεύει λοιπόν το γερμανικό κράτος για αυτά τα γεγονότα;
Αυτό που είναι πιο σημαντικό είναι ότι η γερμανική υπηρεσία πληροφοριών είναι ο θεσμός που γνωρίζει πιο ξεκάθαρα τον κίνδυνο που διατρέχει το γερμανικό κράτος από τις λεγόμενες ριζοσπαστικές ισλαμιστικές συμμορίες τύπου ISIS και από τους ρατσιστές Τούρκους φασίστες, οι οποίοι υποστηρίζονται κυρίως από το τουρκικό κράτος.
Έχουν εντοπιστεί πολύ σοβαρές πληροφορίες από το γερμανικό δίκτυο πληροφοριών. Υπάρχουν επίσης πληροφορίες ότι είναι στα σχέδια μια επιχείρηση σκούπα εναντίον επικίνδυνων ατόμων. Το γερμανικό κράτος διεξάγει επί του παρόντος επιχείρηση βάσει μυστικών και προληπτικών μέτρων.
Η στάση του τουρκικού κράτους και του Ερντογάν θα καθορίσει κυρίως πώς θα συνεχιστούν αυτές οι επιχειρήσεις της γερμανικής υπηρεσίας πληροφοριών την επόμενη περίοδο.
Πάντως υπάρχουν εκεινοι που λένε ότι εάν το τουρκικό κράτος κινητοποιήσει τις συμμορίες του και αποφύγει τη συμφιλίωση, μπορεί να πραγματοποιηθεί μια αποτελεσματική επιχείρηση που στοχεύει τον ίδιον τον Ερντογάν. Υπάρχουν επίσης εκείνοι που λένε ότι κάνοντας παραχωρήσεις στον Ερντογάν, αυτές οι συμμορίες θα τεθούν υπό έλεγχο και ο άμεσος κίνδυνος θα εξαλειφθεί, έτσι ώστε να αυτές οι συμμορίες να εξουδετερωθούν με μια επιχείρηση που θα γίνει σε μια επόμενη περίοδο.
Ωστόσο, το κυρίαρχο το γερμανικό κράτος να συμβιβαστεί με το τουρκικό κράτος και τον Ερντογάν και να ελεγχθούν οι συμμορίες.
Είναι αλήθεια ότι η Μέρκελ αποχωρεί από την Καγκελαρία, όμως η σχέση της με τον Ερντογάν έχει αφήσει τη Γερμανία εκτεθειμένη σε σοβαρό κίνδυνο.
Δυστυχώς, ακόμη και τώρα που το γερμανικό κράτος προσπαθεί να ξεπεράσει αυτόν τον κίνδυνο, η κ. Μέρκελ δεν μπόρεσε να δει τι κοστίζουν οι παραχωρήσεις που έκανε στο καθεστώς του Ερντογάν και τα όπλα που του πούλησε.
Ας πούμε και το τελευταίο: Αυτός είναι ο λόγος που ο Ερντογάν, έχοντας ως όπλο το μεταναστευτικό, κατάφερε να αποσπάσει τόσες παραχωρήσεις από τις ευρωπαϊκές χώρες.
Οι Ευρωπαίοι πίστευαν ότι κάνοντας παραχωρήσεις και δίνοντας χρήματα, θα γλύτωναν από τον Ερντογάν και από τις συμμορίες του, όμως αυτό που κατάφεραν ήταν να γίνουν αιχμάλωτοι και του Ερντογάν και των συμμοριών του, κυρίως η Γερμανία.
