Ο μετεωρίτης μπορεί να ήταν περισσότερο από δύο γήπεδα ποδοσφαίρου
Οι ανθρακωρύχοι στο Australian Outback ανακάλυψαν πρόσφατα έναν τεράστιο κρατήρα μετεωριτών που χρονολογείται πριν από περίπου 100 εκατομμύρια χρόνια, όταν οι δεινόσαυροι περιπλανήθηκαν στη Γη.
Βρίσκεται κοντά στην πόλη της Δυτικής Αυστραλίας Ora Banda, βρίσκεται περίπου 5 χιλιόμετρα. Αυτή η τεράστια τρύπα δημιουργήθηκε πιθανότατα από έναν μετεωρίτη πλάτους έως 200 μέτρων ή μεγαλύτερο από το μήκος δύο γηπέδων αμερικανικού ποδοσφαίρου, σύμφωνα με το Resourc.ly , ένα ειδησεογραφικό πρακτορείο της Δυτικής Αυστραλίας.
Όταν οι γεωλόγοι της Evolution Mining, μια αυστραλιανή εταιρεία εξόρυξης χρυσού, συνάντησαν μερικούς ασυνήθιστους πυρήνες στο Ora Banda, κάλεσαν τον Jayson Meyers, τον κύριο γεωφυσικό, διευθυντή και ιδρυτή του Resource Potentials, μια εταιρεία συμβούλων και συμβάσεων γεωφυσικής στο Περθ. Ο Meyers εξέτασε τα δείγματα πυρήνων γεωλογικών γεωτρήσεων, καθώς και δείγματα πετρωμάτων από την τοποθεσία, και παρατήρησε αμέσως τους θρυμματισμένους κώνους ενδεικτικά σημάδια συντριβής μετεωρίτη.
Κώνοι Shatter σχηματίζονται όταν υψηλής πίεσης, τα κύματα υψηλής ταχύτητας σοκ από ένα μεγάλο αντικείμενο πρόσκρουσης – όπως ένα μετεωρίτη ή μια γιγαντιαία έκρηξη (όπως θα συνέβαινε σε μία θέση πυρηνικών δοκιμών), σύμφωνα με την Επιστημονικό Ινστιτούτο Πλανητικό ( PSI), μια μη κερδοσκοπική ομάδα που εδρεύει στο Tucson της Αριζόνα, η οποία δεν συμμετείχε στο νέο εύρημα. Αυτά τα σοκ κύματα διαλύουν το βράχο στο μοναδικό σχήμα κώνου, όπως ένα σημάδι που ένα σκληρό αντικείμενο μπορεί να αφήσει στο παρμπρίζ ενός αυτοκινήτου.
Επειδή “γνωρίζουμε ότι δεν πραγματοποίησαν πυρηνικές δοκιμές στο Ora Banda”, τα στοιχεία δείχνουν ότι ένας αρχαίος κρατήρας κρούσης έπληξε τον ιστότοπο, δήλωσε ο Meyers στο Resourc.ly.
Για να μάθετε περισσότερα, ο Meyers εξέτασε την τοπογραφία του τόπου (δηλαδή, τις ποικίλες ανυψώσεις του) και εξέτασε έναν χάρτη ανωμαλίας βαρύτητας, ο οποίος δείχνει πώς το πεδίο βαρύτητας σε μια συγκεκριμένη τοποθεσία διαφέρει από μια ομοιόμορφη, χωρίς γήινη Γη, σύμφωνα με το Earth Observatory της NASA, δεν εμπλέκεται στο εύρημα. Τυχόν βαρυτικές ανωμαλίες που εμφανίζονται στο χάρτη μπορούν να δώσουν πληροφορίες για κρυμμένα χαρακτηριστικά που επηρεάζουν την ποσότητα της μάζας και, συνεπώς, την βαρυτική έλξη, σε μια δεδομένη περιοχή. Για παράδειγμα, μια οροσειρά θα είχε περισσότερη βαρυτική δύναμη από μια επιφάνεια χωρίς χαρακτηριστικά, ενώ μια τάφρος ωκεανού ή ένας κρατήρας θα είχε ανωμαλίες αρνητικής βαρύτητας, εξήγησε το Παρατηρητήριο της Γης.
Η δουλειά του Meyer αποκάλυψε έναν κρυφό κρατήρα με κρούση στη μέση. Αυτό το pucker είναι το σημείο όπου γκρεμίστηκαν βράχοι επέστρεψαν στην επιφάνεια μετά το χτύπημα του κομήτη, σαν ένα συμπιεσμένο ελατήριο που αναπηδά, ανέφερε η Resourc.ly. Όταν οι γεωλόγοι πήγαν στο τμήμα “pucker” του χώρου, ανακάλυψαν θραύσματα κώνων στα βραχώδη λιβάδια.
Τώρα, επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Curtin στο Περθ ερευνούν την τοποθεσία Ora Banda σε μικροσκοπικό επίπεδο. Συγκεκριμένα, η ομάδα θα εξετάσει εάν τα ορυκτά στο χώρο εξατμίστηκαν και στη συνέχεια επανεκρυσταλλώθηκαν υπό υψηλές πιέσεις. “Η ενέργεια που απελευθερώθηκε όταν ο [μετεωρίτης] είχε αντίκτυπο θα ήταν περισσότερο από τη συνδυασμένη ενέργεια από κάθε ατομική δοκιμή που πραγματοποιήθηκε ποτέ”, δήλωσε ο Meyers στην Resourc.ly.
Η έρευνα για ζιργκόν και άλλα ορυκτά από τον κρατήρα πιθανότατα θα αποκαλύψει πότε χτυπήθηκε ο μετεωρίτης – αυτή τη στιγμή, ο Meyers πιστεύει ότι έπληξε πριν από 250 εκατομμύρια έως 40 εκατομμύρια χρόνια. (Εάν χτυπήθηκε μετά το τέλος της Κρητιδικής περιόδου , πριν από περίπου 65 εκατομμύρια χρόνια, αυτός ο μετεωρίτης δεν θα ενοχλούσε τους δεινοσαύρους, επειδή ήταν ήδη νεκροί.)
Ο αστεροειδής που σκοτώνει τον δεινόσαυρο ήταν πολύ μεγαλύτερος και πιο θανατηφόρος. Αυτός ο αστεροειδής, που έπληξε την περιοχή που είναι τώρα η χερσόνησος Γιουκατάν του Μεξικού, είχε πλάτος περίπου 10 χλμ. Και άφησε έναν κρατήρα πρόσκρουσης περίπου 150 χλμ.