Ένα εύρημα από το πρώιμο σύμπαν μπορεί να αποκαλύψει πώς μεγάλωσαν τόσο γρήγορα.
Οι αστρονόμοι έχουν εντοπίσει μια φωτιστική σκηνή στο πρώιμο σύμπαν: έναν «κοσμικό ιστό αράχνης» με αέριο περίπου 300 φορές το μέγεθος του Γαλαξία μας. Στο κέντρο της βρίσκεται η “αράχνη” μια μαύρη τρύπα. Με τη μάζα του, ελέγχει ολόκληρη τη δομή, συμπεριλαμβανομένων των έξι γαλαξιών που βρίσκονται στα νήματα του ιστού.
Το θέαμα, που έλαβε χώρα πάνω από 900 εκατομμύρια χρόνια μετά το Big Bang, θα μπορούσε να διευκρινίσει πώς οι υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες, που βρίσκονται στο κέντρο πολλών μεγάλων γαλαξιών, θα μπορούσαν να πάρουν τόση μάζα τόσο γρήγορα μετά το Big Bang. Η τρύπα στο κέντρο του ιστού, για παράδειγμα, έχει απορροφήσει τη μάζα ενός δισεκατομμυρίου ήλιων στη σύντομη ύπαρξή της.
Επιστήμονες που συνεργάζονται με τον Marco Mignoli από το Εθνικό Ινστιτούτο Αστροφυσικής (INAF) στη Μπολόνια ερευνούν πώς μπορεί να γίνει αυτό με εικόνες από το Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο του Ευρωπαϊκού Νότιου Παρατηρητηρίου (ESO), μεταξύ άλλων. Τα αποτελέσματα της μελέτης τους δημοσιεύονται επί του παρόντος στο εξειδικευμένο περιοδικό «Αστρονομία & Αστροφυσική» .
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των επιστημόνων, η αρχική κινητήρια δύναμη που σχηματίζει δομή δεν ήταν καθόλου η μαύρη τρύπα, αλλά ένα φωτοστέφανο από σκοτεινή ύλη. Με την τεράστια βαρύτητά του συνέλεξε το αέριο από το περιβάλλον. Αυτό συμπυκνώνεται υπό τη δική του βαρύτητα σε “νήματα”, τις δομές που μοιάζουν με νήματα του διχτυού. Παρέχουν το καύσιμο για την κεντρική μαύρη τρύπα, αλλά όχι μόνο για αυτό: “Οι γαλαξίες κάθονται και μεγαλώνουν εκεί που διασχίζουν τα νήματα”, λέει ο Mignoli σε δελτίο τύπου του ESO.
Οι ερευνητές έχουν ήδη ανακαλύψει έξι από αυτούς, αλλά είναι πιθανώς μόνο οι πιο λαμπροί και «σίγουρα μόνο η κορυφή του παγόβουνου», λέει η συν-συγγραφέας Barbara Balmaverde, επίσης από την INAF. Συνολικά, υπάρχει αρκετό αέριο στη δομή για να εξηγήσει την ταχεία ανάπτυξη της μαύρης τρύπας και των γαλαξιών.
Ακόμη και οι πιο φωτεινοί γαλαξίες στο δίκτυο εξακολουθούν να είναι μερικά από τα πιο αμυδρά αντικείμενα που μπορούν να παρατηρηθούν με τα σημερινά τηλεσκόπια λόγω της μεγάλης απόστασης. Η ομάδα έπρεπε να δείξει τα όργανα στην έρημο Atacama της Χιλής στην αντίστοιχη περιοχή του ουρανού για ώρες για να συλλέξει επαρκή δεδομένα. Μια εικόνα τόσο όμορφη όσο αυτή που φαίνεται παραπάνω, δεν έχει αποτέλεσμα: είναι μια καλλιτεχνική αναπαράσταση του κοσμικού ιστού αράχνης.