Αυτό απειλεί να τροφοδοτήσει τη γαλλο-τουρκική σύγκρουση. Οι αρχικές αντιδράσεις από την τουρκική κυβέρνηση είναι θυμωμένες και χυδαίες.
Η νέα έκδοση του γαλλικού σατιρικού περιοδικού “Charlie Hebdo” δεν θα εμφανιστεί μέχρι την Τετάρτη. Ωστόσο, αφού το περιοδικό δημοσίευσε τη νέα πρώτη σελίδα εκ των προτέρων στο Twitter και το Instagram την Τρίτη το απόγευμα, έγινε η υπόθεση ότι οι εντάσεις μεταξύ των εταίρων του ΝΑΤΟ, της Γαλλίας και της Τουρκίας, δεν θα επιλυθούν σύντομα. Αντίθετα, χάρη στο “Charlie Hebdo”, το επόμενο επίπεδο κλιμάκωσης είναι εδώ.
Η νέα τους καρικατούρα δείχνει τον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να κάθεται στον καναπέ με λευκά εσώρουχα και να κλείνει τους γλουτούς μιας γυναίκας με μακιγιάζ και πέπλα. Η γυναίκα φέρνει ένα δίσκο με γυαλιά, και οι δύο φιγούρες φαίνονται να διασκεδάζουν. “Ο Ερντογάν είναι πολύ αστείος ιδιωτικά,” είναι το περιθώριο. Και στηνομιλία του Ερντογάν: «Ω! Ο προφήτης!”
Erdogan : dans le privé, il est très drôle !
Retrouvez :
👉 Laïcité : zoom sur le CCIF par @LaureDaussy
👉 Voyage dans la crackosphère parisienne par @AntonioFischet8 et Foolz
👉 Reportage à Lunéville et son théâtre par Juin➡ Disponible demain ! pic.twitter.com/jxXqKrvXbK
— Charlie Hebdo (@Charlie_Hebdo_) October 27, 2020
Στις αρχές Οκτωβρίου, ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουήλ Μακρόν είχε ήδη κηρύξει πόλεμο με αυτό που είπε ότι ήταν «ισλαμιστικός αυτονομισμός» που εξαπλώθηκε στη Γαλλία. Μετά τη δολοφονία του δασκάλου Samuel Paty στα μέσα Οκτωβρίου, ανακοίνωσε μια σκληρή πολιτική κατά του ισλαμισμού. Ο Ερντογάν κατηγόρησε τότε τον Μακρόν για «Ισλαμοφοβία» και συνέστησε να αναζητήσει ψυχολογική θεραπεία. Τη Δευτέρα ο Ερντογάν πρόσθεσε : «Ακριβώς όπως η Γαλλία καλεί να μην αγοράσει τουρκικά προϊόντα, τώρα απευθύνω έκκληση στους λαούς μου: Απλώς μην προσέχετε τις γαλλικές μάρκες, μην τα αγοράζετε». Στην πραγματικότητα, δεν υπήρξε ποτέ κλήση μποϊκοτάζ από τους Γάλλους πριν ή μετά . Ο Ερντογάνς μέχρι στιγμής δεν ανέφερε τη δολοφονία του Σάμουελ Πάτι με μία μόνο συλλαβή.
Ο δάσκαλος στο προάστιο του Παρισιού Conflans-Sainte-Honorine είχε προκαλέσει την οργή των ευσεβών μουσουλμάνων γονέων επειδή είχε συζητήσει το θέμα της ελευθερίας της έκφρασης στα σχολικά μαθήματα και, μεταξύ άλλων, συζήτησε τα κινούμενα σχέδια του Μωάμεθ από το “Charlie Hebdo”. Ο πατέρας μιας μαθήτριας δημοσίευσε στη συνέχεια πολλά βίντεο στο διαδίκτυο και ζήτησε να σταματήσειο Paty.
Η αντίδραση του «Charlie Hebdo» στη γαλλο-τουρκική σύγκρουση είναι περίπου αυτό που θα περίμενε κανείς από το σατιρικό περιοδικό: αστείο, ακατέργαστο στο χείλος της κακής γεύσης και επίσης λίγο εκπληκτικό.
Λιγότερο παράξενο, ωστόσο, ήταν τα τουρκικά κυβερνητικά μέσα ενημέρωσης, τα οποία έδωσαν τις πρώτες εκθέσεις την Τρίτη το απόγευμα: Μιλά για μια «αηδιαστική επίθεση» στον Πρόεδρο Ερντογάν, και το καρτούν περιγράφεται ως «κακό» και «σκανδαλώδες». Η εφημερίδα “Sabah”, η ναυαρχίδα του κυβερνητικού τύπου, γράφει ότι μόνο ο Πρόεδρος Macron ενθάρρυνε το περιοδικό να το κάνει με τις “επιθέσεις του στο Ισλάμ”. Η ίδια η καρικατούρα είτε δεν φαίνεται καθόλου στα κυβερνητικά μέσα ενημέρωσης είτε είναι μόνο pixelated.
Εκείνο το απόγευμα, ο διευθυντής επικοινωνιών του Ερντογάν Φαχρετίν Άλτουν μίλησε στο Twitter: «Η φασιστική πτέρυγα της Δύσης και οι εκπρόσωποί της ανάμεσά μας επιτίθενται στον Ανώτατο τρόπο με τον Πρόεδρό μας», έγραψε. «Νομίζετε ότι μπορείτε να αποτρέψετε τον πρόεδρό μας από την πορεία του με αυτόν τον τρόπο. Αλλά ο Πρόεδρός μας θα συνεχίσει να είναι η φωνή της παγκόσμιας συνείδησης. Η Τουρκία θα κερδίσει δύναμη, ο φασισμός και οι φασίστες θα χάσουν. “
Ο Τούρκος υφυπουργός Πολιτισμού Serdar Cam το έθεσε πιο χυδαία: «Είναι μπάσταρδοι», έγραψε επίσης στο Twitter στα γαλλικά «Charlie Hebdo» Και: “Είναι γιοι μιας σκύλας.”
Το πώς θα αποδειχθεί η τουρκική αντίδραση μένει να δούμε. Σε κάθε περίπτωση, η Τουρκία δεν μπορεί να δείξει τον Γάλλο πρέσβη στην Άγκυρα – το γαλλικό Υπουργείο Εξωτερικών τον έχει ήδη αποσύρει. Δεδομένου ότι ο Ερντογάν είναι γνωστός όχι μόνο ως δυσαρεστημένος χαρακτήρας, αλλά και καθώς η σύγκρουση αυξάνεται για πολιτικούς λόγους, δεν θα ήταν έκπληξη αν η τουρκική απάντηση δεν αποδειχθεί διπλωματική αυτή τη φορά. Το γαλλικό Υπουργείο Εξωτερικών κάλεσε ήδη τη Δευτέρα πολίτες που ζουν στην Τουρκία και σε άλλες ισλαμικές χώρες να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί.
Από την άλλη πλευρά, οι επικριτές της τουρκικής κυβέρνησης έγραψαν σε αρχικές αντιδράσεις ότι η προβλεπόμενη περαιτέρω κλιμάκωση ήταν σωστή. Σύμφωνα με την ευρέως διαδεδομένη άποψη, αναζητά μόνο τη διαμάχη με τον Macron για να αποσπάσει την προσοχή από την καταστροφική οικονομική κρίση που επιδεινώθηκε από την κρίση της Κορώνας. Για αυτόν τον λόγο, επίσης, τα τουρκικά μέσα μαζικής ενημέρωσης που επικρίνουν την κυβέρνηση είναι πιθανό να συγκρατήσουν αυτό το θέμα – και φυσικά επειδή δεν χρειάζεται πολλή φαντασία για να φανταστεί κανείς τι απειλεί όποιον τολμά να ανατυπώσει αυτήν την καρικατούρα στην Τουρκία, ακόμη και για σκοπούς ντοκιμαντέρ.
Από την ανάληψη της εξουσίας του Ερντογάν ως Προέδρου τον Αύγουστο του 2014 έως τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους, ξεκίνησαν στην Τουρκία πάνω από 100.000 προκαταρκτικές έρευνες για «προσβολή του Προέδρου» και περισσότερες από 30.000 υποθέσεις κατέληξαν σε δικαστικές διαδικασίες που έληξαν επανειλημμένα με φυλάκιση. Το αργότερο μετά τη διαμάχη για το «ταπεινωτικό ποίημα» του σατιριστή Jan Böhmermann την άνοιξη του 2016, η ευαισθησία του Τούρκου Προέδρου ήταν επίσης γνωστή στη Γερμανία.
Οι Τούρκοι πολιτικοί δεν ήταν πάντα τόσο χιουμοριστικοί
Οι Τούρκοι πολιτικοί δεν ήταν πάντα τόσο χιουμοριστικοί. Αυτό δείχνει τον χειρισμό του “Girgir”. Αυτό το σατιρικό περιοδικό, που θυμίζει κάπως το «Τσάρλι Χέμπντο» σε μορφή και περιεχόμενο, ιδρύθηκε το 1972 και έφτασε σε κυκλοφορία μισού εκατομμυρίου αντιτύπων την εβδομάδα τη δεκαετία του 1980, όταν τα επακόλουθα του στρατιωτικού πραξικοπήματος του 1980 ήταν ακόμη σε εξέλιξη. Ένα από τα αγαπημένα της μοτίβα ήταν ο τότε συντηρητικός-φιλελεύθερος αρχηγός κυβέρνησης και αργότερα ο Πρόεδρος Turgut Özal. Ο “Girgir” του έδειξε σε όλες τις δυνατές πόζες, επίσης με ένα ντεκολτέ κτιστών. Ο Özal δεν υπέβαλε ποτέ ποινική καταγγελία – αλλά είχε πρώτες σελίδες που θεωρούσε ιδιαίτερα επιτυχημένη και πλαισίωσε τη μελέτη του μαζί τους.
Ο Ερντογάν, από την άλλη πλευρά, ανέλαβε δράση το 2005 εναντίον του συντάκτη του διαδόχου «Girgir» «Penguen». Μετά την τρομοκρατική επίθεση στο “Τσάρλι Χέμπντο” τον Ιανουάριο του 2016, τότε ο Πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου έλαβε μέρος στη μνημεία στο Παρίσι. Στην Τουρκία, ωστόσο, έγιναν προσπάθειες να αποφευχθεί η διανομή των γελοιογραφιών του Μωάμεθ. Ο δημοσιογράφος Hikmet Cetinkaya και ο δημοσιογράφος Ceyda Karan καταδικάστηκαν σε ποινή φυλάκισης δύο ετών για «καταστολή» για επανεκτύπωση ορισμένων από τις καρικατούρες του Τσάρλι Χέμπντο στις στήλες τους στην εφημερίδα Cumhuriyet ως απάντηση στην επίθεση στο Παρίσι. Το Ακυρωτικό Δικαστήριο διαπραγματεύεται επί του παρόντος την υπόθεση στην τρίτη και αποφασιστική περίπτωση.
Από την άλλη πλευρά, όσοι υποστηρίζουν την τουρκική κυβέρνηση απολαμβάνουν απεριόριστη ελευθερία. Για παράδειγμα, το σατιρικό περιοδικό “Misvak” που σχετίζεται με το AKP. Την Τρίτη το απόγευμα, λίγες ώρες πριν από το «Τσάρλι Χέμπντο», η εφημερίδα έγραψε ένα γελοιογραφία που έδειχνε στον Εμμανουήλ Μακρόν σε βρεφικές πάνες στην αγκαλιά μιας σκελετοποιημένης γυναίκας – μια αναφορά στη σύζυγό του Μπριγκίτ, η οποία είναι 25 ετών μεγαλύτερη από τον Γάλλο πρόεδρο. Στο σχέδιο, ο Emmanuel Macron απορροφά ένα μπουκάλι μωρού με την επιγραφή “Μίσος”, στην άκρη της εικόνας είναι η λέξη “Ελευθερία της γνώμης”. Μέχρι στιγμής, κανείς στη Γαλλία δεν έχει αναστατωθεί για αυτό.