Ο Λικάριος γεννήθηκε στην Κάρυστο της Εύβοιας ήταν διοικητής του βυζαντινού στόλου. Ήταν από ταπεινή καταγωγή, αλλά υπηρέτησε ως ιππότης κάτω από το Λατινικό τριαρχικό Giberto II da Verona. Κέρδισε την καρδιά της Felisa, αδελφής του Giberto, παντρεύτηκαν μυστικά, αλλά ο γάμος ακυρώθηκε από τους συγγενείς της.
Φεύγοντας από την οργή τους, ο Λικάριος αναζητούσε καταφύγιο στο φρούριο των Cavo D’Oro. Συγκέντρωσε ομάδα οπαδών και ξεκίνησε να αποκτάει τα κτήματα των ευγενών του νησιού μέχρι να παρουσιαστεί στον ναύαρχο, προσφέροντας τις υπηρεσίες του.
Υπό την ηγεσία του Λικαρίου, ο Βυζαντινός στρατός κατέκτησε το νησί, εκτός από την πρωτεύουσα, το 1278. Ανταποκρίθηκε από τον Μιχαήλ Η, με όλο το νησί ως φέουδο, μια ευγενή ελληνική σύζυγο ο Λικάριος προσέφερε 200 ιππότες στον αυτοκράτορα.
Ως διοικητής του βυζαντινού στόλου ξανακτίστηκαν τα νησιά των Λατίνων: Σκόπελος, Σκύρος, Σκιάθος, Αμοργός, Κύθηρα και Αντικύθηρα, Κέα, Αστυπάλαια και Σαντορίνη στις Κυκλάδες. Επειτα. το μεγάλο νησί της Λήμνου. Και το 1280 τα νησιά της Σίφνου και της Σέριφου.
Κέρδισε στη μάχη τον Τζιμπερτό ΙΙ ντα Βερόνα, ο αδελφός της Φελίσας και ο Ιωάννης Α ‘de la Roche, δούκας της Αθήνας, τους κατέλαβε και τους μετέφεραν ως φυλακισμένους στην Κωνσταντινούπολη το 1280. Τότε εξαφανίστηκε από τις πηγές, είτε έζησε εκεί για να ξεφύγει από τους εχθρούς του, είτε δηλητηριάστηκε από τους Βενετούς.
Ακολουθήστε μας και στο Google news. Διαβάστε μας για να ενημερώνεστε για όλα τα νέα, από την Ελλάδα και τον κόσμο, πατήστε το καμπανάκι για να ενημερώνεστε πρώτοι έγκαιρα και έγκυρα.
πηγή: Wedaneus