Γνωστή επίσης ως Πύλη του Πλούτωνα – Plutonion στα Ελληνικά, Plutonium στα λατινικά – το σπήλαιο γιορταζόταν ως η πύλη προς τον κάτω κόσμο στην Ελληνορωμαϊκή μυθολογία και παράδοση.
Το όνομά του προέρχεται από έναν συνδυασμό μυθολογίας και πρακτικής εφαρμογής επιστημονικών γεγονότων. Λέγεται ότι ήταν η θανατηφόρα ανάσα του Άδη που σκότωνε όσους πλησίαζαν. Όσοι πλησίαζαν πέθαναν και οδηγούνταν αμέσως στον κάτω κόσμο.
Η τοποθεσία της βρίσκεται στην κορυφή μιας σπηλιάς που εκπέμπει τοξικά αέρια, εξ ου και η χρήση της ως τελετουργικό πέρασμα προς τον κάτω κόσμο. Οι τελετουργικές θυσίες ζώων ήταν συνηθισμένες στην τοποθεσία. Πετούσαν τα ζώα στη σπηλιά και τα τραβόυσαν πίσω με σχοινιά που είχαν δεθεί πάνω τους.
Οι αρχαιολόγοι σημείωσαν ότι οι αναθυμιάσεις που εκπέμπονται από το σπήλαιο εξακολουθούν να διατηρούν τις θανατηφόρες ιδιότητές τους καθώς κατέγραψαν διερχόμενα πτηνά να έλκονται από τον ζεστό αέρα και να πνίγονται αφού εισπνεύσουν τις τοξικές αναθυμιάσεις.
Μια μελέτη του 2013 με επικεφαλής τον Ιταλό καθηγητή Francesco D’Andria ανακάλυψε ότι τα υψηλά επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα που εκπέμπονταν από το έδαφος όπου βρίσκεται η πύλη ήταν η πηγή του θανάτου των ζώων.
Μετά την αποστολή του 2013, η περιοχή έκλεισε για λόγους ασφαλείας λόγω των δηλητηριωδών εκπομπών που περνούσαν απαρατήρητες για αιώνες αφού το φαινόμενο περιορίστηκε στην «πύλη» και σε μεγάλο βαθμό ξεχάστηκε.
Ακολούθησαν περαιτέρω ανασκαφικές εργασίες προτού αποκατασταθούν οι θρυμματισμένες πέτρες της πύλης και ανεγερθούν αγάλματα στην κορυφή της δομής που μοιάζει με πεζούλι δίπλα στην πύλη. Ένας διάδρομος που βρίσκεται σε ασφαλή απόσταση από την πύλη επιτρέπει στους επισκέπτες να κρυφοκοιτάξουν τον αρχαίο κάτω κόσμο για αμαρτωλούς.
Το «Gate to Hell» έχει μια επιστημονική εξήγηση
Οι επιστήμονες λένε ότι η εξήγηση είναι πολύ πιο απλή. Σύμφωνα με δημοσίευμα της Daily Sabah, μια ομάδα Γερμανών ερευνητών από το Πανεπιστήμιο του Ντούισμπουργκ-Έσσεν βρήκε αυτό που στην πραγματικότητα ήταν η «ανάσα του Άδη».
Ανακάλυψαν ότι το σπήλαιο βρίσκεται ακριβώς πάνω από τη γραμμή του ρήγματος Babadag από την οποία το διοξείδιο του άνθρακα διαφεύγει από τον φλοιό της Γης και γεμίζει τη σπηλιά σε επίπεδα που μπορεί να ήταν θανατηφόρα για τους ανθρώπους στην αρχαιότητα.
“Σε ένα σπήλαιο κάτω από το ναό του Πλούτωνα, το CO2 βρέθηκε σε θανατηφόρες συγκεντρώσεις έως και 91 τοις εκατό”, ανέφερε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Archaeological and Anthropological Sciences.
«Παράξενα, αυτοί οι ατμοί εξακολουθούν να εκπέμπονται σε συγκεντρώσεις που σήμερα σκοτώνουν έντομα, πτηνά και θηλαστικά», πρόσθεσε η έκθεση.
Η Ιεράπολη ήταν μια αρχαία ελληνική πόλη που βρισκόταν πάνω σε ιαματικές πηγές
Η Ιεράπολη ήταν μια αρχαία Ελληνική πόλη που βρισκόταν πάνω σε θερμές πηγές στην κλασική Φρυγία στη νοτιοδυτική Ανατολία. Τα ερείπιά του βρίσκονται δίπλα στο σύγχρονο Pamukkale στην Τουρκία και σήμερα αποτελούν ένα αρχαιολογικό μουσείο. Η τοποθεσία έχει τον τάφο του Αποστόλου Φιλίππου.
Οι ιαματικές πηγές χρησιμοποιούνται ως σπα από τον 2ο αιώνα π.Χ., με πολλούς θαμώνες να αποσύρονται ή να πεθαίνουν εκεί. Η μεγάλη νεκρόπολη είναι γεμάτη με σαρκοφάγους, με πιο γνωστή αυτή του Μάρκου Αυρήλιου Αμμιανού, η οποία φέρει ανάγλυφο που απεικονίζει το παλαιότερο γνωστό δείγμα μηχανισμού στροφάλου και ράβδου.
Τα μεγάλα λουτρά κατασκευάζονταν με τεράστιους λιθόπλινθους χωρίς τη χρήση τσιμέντου και αποτελούνταν από διάφορα κλειστά ή ανοιχτά τμήματα ενωμένα μεταξύ τους. Υπάρχουν βαθιές κόγχες στο εσωτερικό τμήμα, συμπεριλαμβανομένου του λουτρού, της βιβλιοθήκης και του γυμνασίου.
Προστέθηκε ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO το 1988.
Ακολουθήστε μας στα κοινωνικά δίκτυα facebook, twitter, instagram, youtube, και στο Google news. Διαβάστε την e-enimerosi.com για να ενημερώνεστε για όλα τα νέα, από την Ελλάδα και τον κόσμο, κάνετε εγγραφή στην σελίδα και πατήστε το καμπανάκι για να ενημερώνεστε πρώτοι έγκαιρα και έγκυρα.