Το αποτέλεσμα που επιθυμούσε η ομοσπονδιακή κυβέρνηση επήλθε: χάρη στο εισιτήριο των 9 ευρώ, περισσότεροι άνθρωποι ταξιδεύουν με τρένο. Οι μεταφορικές εταιρείες ανέφεραν 21 εκατομμύρια ειδικά εισιτήρια που πωλήθηκαν τον Ιούνιο, τα οποία ξεπέρασαν ακόμη και ελαφρώς τις προσδοκίες τους.
Αλλά ξανά και ξανά υπάρχουν αναφορές για υπερπλήρη τρένα, μερικά από τα οποία δεν μπορούν να συνεχίσουν και σε ορισμένες περιπτώσεις η αστυνομία πρέπει να τα καθαρίσει. Δύο συνοδοί του τρένου λένε πώς βίωσαν τον πρώτο μήνα με το νέο εισιτήριο.
Μικτές απόψεις για το εισιτήριο των 9 ευρώ: «Συχνά δουλεύουμε στο όριο»
«Πολλά έχουν αλλάξει για μένα από τότε που κυκλοφόρησε το εισιτήριο των εννέα ευρώ. Αυτό που πρέπει να έχω πάντα μαζί μου είναι ένα στυλό. Υπάρχουν ακόμη πολλοί επιβάτες στο δρόμο που ξεχνούν να υπογράψουν το τυπωμένο εισιτήριό τους.
Τα τρένα και οι σταθμοί μας ήταν πάντα απασχολημένοι τις ώρες αιχμής. Από την 1η Ιουνίου η κατάσταση έχει επιδεινωθεί. Δεν μπορούμε να απαντήσουμε σε όλες τις ερωτήσεις σχετικά με το νέο εισιτήριο εάν ένα τρένο είναι γεμάτο. Είναι σχεδόν αδύνατο να αφιερώσετε τόσο πολύ χρόνο για τους μεμονωμένους επιβάτες. Αυτό απλά δεν λειτουργεί. Γι’ αυτό είμαι ακόμα λίγο βραχνή.
Οι άνθρωποι θέλουν να ξέρουν πόσο μακριά μπορούν να ταξιδέψουν με το εισιτήριο των εννέα ευρώ. Ρωτούν αν μπορούν επίσης να το χρησιμοποιήσουν σε άλλες ομοσπονδιακές πολιτείες ή στα ICE. Αυτά είναι πράγματα όπου οι επιβάτες δεν παίρνουν τόσες πολλές πληροφορίες επειδή τα γκισέ και τα μηχανήματα είναι απασχολημένα, οπότε το προσωπικό σέρβις δεν μπορεί να απαντήσει σε όλες τις ερωτήσεις τους.
Όταν η δεύτερη θέση έχει πολύ κόσμο, βάζω μεμονωμένους επιβάτες στην πρώτη θέση – ειδικά έγκυες γυναίκες, ηλικιωμένους και παιδιά. Ωστόσο, δεν είναι πάντα τόσο εύκολο. Είμαι 1,52 μέτρα ύψος, όταν περπατάω στους διαδρόμους οι επιβάτες βλέπουν μόνο το κεφάλι μου, οπότε πρέπει να γίνω γνωστή. Μια φορά, όταν το τρένο ήταν πολύ γεμάτο, μια κυρία γύρισε σοκαρισμένη όταν της μίλησα. Απλώς δεν με πρόσεξε.
Στη συνέχεια, υπάρχουν όλοι εκείνοι που δεν θέλουν να φορούν μάσκες ή ισχυρίζονται ότι ξέχασαν τις δικές τους. Θεωρητικά πρέπει να κατέβουν από το τρένο στην επόμενη στάση, αλλά δεν θέλουμε να τους αναγκάσουμε. Δεν θα πιστεύετε πόσες μάσκες έχω ήδη μοιράσει στους επιβάτες από το ιδιωτικό μου απόθεμα.
Η γνώμη μου για το εισιτήριο των εννέα ευρώ διχάζεται. Νομίζω ότι είναι μια ωραία ιστορία για τους επιβάτες. Όπως βλέπω, πολλοί ταξιδεύουν με τρένο για πρώτη φορά. Από την άλλη, δουλεύουμε συχνά στα όρια λόγω της αυξημένης ζήτησης. Συμβαίνει συχνά οι πόρτες να μην κλείνουν επειδή οι χώροι εισόδου είναι πολύ στενοί. Και αν υπάρξει αναστάτωση στη γραμμή και κάποιος από εμάς πρέπει να κατέβει από το τρένο, δεν μπορούμε απλώς να ανοίξουμε τις πόρτες γιατί διαφορετικά οι επιβάτες θα πέσουν. Είναι στιγμές που φτάνουμε στα όριά μας. Τα Σαββατοκύριακα πάντως.
Εξακολουθώ να απολαμβάνω τη δουλειά. Αλλά είναι επίσης πολύ εξαντλητικό».
Η Patricia Umbach, 51 ετών, εργάζεται ως συνοδός τρένου στο Eurobahn στο Hamm για σχεδόν τρία χρόνια. Η ιδιωτική σιδηροδρομική εταιρεία εξυπηρετεί δρομολόγια στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία και την Κάτω Σαξονία με διασυνοριακά τρένα προς την Ολλανδία.
Το εισιτήριο των 9 ευρώ αύξησε τους επιβάτες: «Δεν με ενοχλούν τα γεμάτα τρένα»
«Μπορώ ακόμα να θυμάμαι πολύ καλά την 1η Ιουνίου. Ήμουν σε πρώιμη βάρδια και ακόμα σκεφτόμουν: «Ω, αυτό είναι πραγματικά χαλαρό σήμερα». Θα προτιμούσα να μην το είχα πει αυτό. Μετά ήρθε η βιασύνη στον επόμενο σταθμό.
Αισθάνομαι το υψηλό ποσοστό πληρότητας στα τρένα. Κάποιοι επιβάτες, όπως οι συνταξιούχοι, μου λένε ότι παίρνουν το τρένο για πρώτη φορά. Αυτό πραγματικά με εξέπληξε. Γενικά πάντως έχω την εντύπωση ότι οι επιβάτες είναι όλοι πανευτυχείς που μπορούν να πάνε οπουδήποτε αυθόρμητα.
Είχα μια διασκεδαστική συνάντηση με έναν ηλικιωμένο κύριο που έβγαζε βόλτα τον σκύλο του. Όταν του ζήτησα το εισιτήριό του, ο κύριος είπε απλώς ότι το είχε ο φίλος του. «Και πού είναι φίλε;» ήθελα να μάθω. Οι άλλοι επιβάτες κοιτούσαν ήδη με περιέργεια. Τότε ο κύριος είπε: «Μα κάθεται εκεί!» και έδειξε τον σκύλο του, ένα γκόλντεν ριτρίβερ. Φορούσε μια τσάντα στο λαιμό του με ένα εισιτήριο. Ο κύριος ήταν προφανώς λίγο ξεχασιάρης και δεν ήθελε να το χάσει.
Σπάνια πιάνω ανθρώπους χωρίς έγκυρο εισιτήριο. Αν ναι, τότε τις περισσότερες φορές ξεχνούσαν να γράψουν το όνομά τους στο εισιτήριο. Μερικές φορές συμβαίνει κάποιος να γουρλώνει τα μάτια του όταν ζητάω την ταυτότητα που πρέπει να δείξουν στο σημείο ελέγχου. Αλλά αυτό είναι μέρος της δουλειάς.
Δεν με ενοχλούν οι γεμάτες ρουφηξιές. Νομίζω ότι το εισιτήριο των εννέα ευρώ είναι καλό. Άνθρωποι που μπορεί να μην έχουν τόσα χρήματα τώρα έχουν επίσης την ευκαιρία να ταξιδέψουν. Και όπως είπα, οι επιβάτες είναι όλοι πολύ ευχαριστημένοι. Μπορώ να σας πω.”
Η Selda Kelem εργάζεται ως συνοδός τρένου για περισσότερα από τρία χρόνια, επίσης στην Eurobahn. Η τοποθεσία σας είναι το Μπίλεφελντ.
Ακολουθήστε μας στα κοινωνικά δίκτυα facebook, twitter, instagram, youtube, και στο Google news. Διαβάστε την e-enimerosi.com για να ενημερώνεστε για όλα τα νέα, από την Ελλάδα και τον κόσμο, κάνετε εγγραφή στην σελίδα και πατήστε το καμπανάκι για να ενημερώνεστε πρώτοι έγκαιρα και έγκυρα.
Discussion about this post