Και πάντα παραμένει στο επίκεντρο του επιστημονικού ενδιαφέροντος και δεν αποκλείεται να έχουμε εξελίξεις. Όχι, όμως, για να πέσει γεωτρύπανο…
Σύμφωνα με όσα μαθαίνω, η Ελληνική Διαχειριστική Εταιρεία Υδρογονανθράκων έχει λοκάρει… τη γεωλογική δομή των Γρεβενών και για έναν άλλο λόγο. Το υπέδαφος φέρεται να είναι κατάλληλο για την ανάπτυξη υποδομής αποθήκευσης CO2.
Η ΕΔΕΥ με αφορμή την ανάληψη μίας νέας αρμοδιότητας της, αυτής της αδειοδότησης και της παρακολούθησης έργων απόθήκευσης CO2, υδρογόνου κλπ. έχει βάλει στο μικροσκόπιο τόσο τα Γρεβενά όσο και σε άλλες γεωλογικά ενδιαφέρουσες περιοχές της χώρας.
Έτσι, η ΕΔΕΥ προχωρά σε νέα επεξεργασία των σεισμικών δεδομένων που διαθέτει από τους προηγούμενους γύρους παραχωρήσεων δικαιωμάτων εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων προκειμένου να εντοπίσει τις κατάλληλες γεωλογικές δομές.
Συναγερμός για την ξηρασία
Η αρχή έγινε από τη βόρεια Ιταλία και τη νότια Γαλλία και έμοιαζε να επηρεάζει «μόνο» την παραγωγή σιτηρών, επιβαρύνοντας έτι περαιτέρω τις ήδη υψηλές τιμές των τροφίμων. Όμως αυτό που συμβαίνει με τη ξηρασία στη δυτική Ευρώπη φαίνεται να μην έχει προηγούμενο τις τελευταίες εκατονταετίες, καθώς κινείται ολοταχώς προς το να καταστεί η χειρότερη των τελευταίων 500 ετών! Η στάθμη των υδάτων σε κάποια από τα μεγαλύτερα και επιβλητικότερα ποτάμια της Ευρώπης όπως ο Πάδος, ο Ρήνος, ο Σηκουάνας, ο Τάμεσης, ακόμα και ο Δούναβης, έχει μειωθεί επικίνδυνα ενώ κατά τμήματα κάποιοι ποταμοί έχουν στερέψει εντελώς.
Οι επιπτώσεις ξεκινούν από τις συνέπειες για τη χλωρίδα και την πανίδα της εκάστοτε περιοχής καθώς και τη λειψυδρία, που έχει οδηγήσει τις αρχές στην Ιταλία να επιβάλουν περιορισμούς στην κατανάλωση νερού ήδη από τον Ιούλιο. Τμήματα της Αγγλίας – που έζησε τον πιο ξηρό χειμώνα από το 1976 – κηρύχθηκαν επισήμως σε κατάσταση ξηρασίας, ενώ στη Γαλλία χιλιάδες στρέμματα δασικών και καλλιεργήσιμων εκτάσεων έχουν μετατραπεί σε στάχτη από τις πυρκαγιές που τις τελευταίες εβδομάδες, υποβοηθούμενες από τον καύσωνα και την έλλειψη βροχοπτώσεων, διαδέχονται η μία την άλλη.
Οι συνέπειες της ξηρασίας επεκτείνονται στην ανυπολόγιστη καταστροφή σε καλλιέργειες και σοδειές σε Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία και αλλού. Παράλληλα, η χαμηλή στάθμη στα νερά των ποταμών έχει ως αποτέλεσμα να καθίσταται είτε εξαιρετικά ακριβή και επισφαλής, είτε ακόμα και αδύνατη η μεταφορά εμπορευμάτων μέσω των πλωτών οδών της κεντρικής και δυτικής Ευρώπης, προσθέτοντας ένα ακόμη «αγκάθι» στη δοκιμαζόμενη ευρωπαϊκή οικονομία. Ενδεικτικά, ο γερμανικός χημικός κολοσσός BASF ανακοίνωσε ότι αν η κατάσταση δεν βελτιωθεί είναι πιθανό να μειώσει την παραγωγή σε κάποια από τα εργοστάσια της, ενώ στην ίδια κατεύθυνση κινείται και η Thyssenkrupp.
Τα χαμηλά επίπεδα στους ταμιευτήρες και οι κίνδυνοι που προκύπτουν για την ασφάλεια των φραγμάτων έχουν παράλληλα ως αποτέλεσμα να μειωθεί η παραγωγή ρεύματος μέσω υδατοπτώσεων, ωθώντας σε νέα ιστορικά ρεκόρ την τιμή της κιλοβατώρας στην Ευρώπη. Γεγονός που, σε συνδυασμό με την πορεία ταχύτατης απεξάρτησης της ΕΕ από το ρωσικό αέριο, επιταχύνει την (επι)στροφή της Γηραιάς Ηπείρου στα «βρώμικα» καύσιμα. Τα οποία όμως συμβάλλουν στην επιδείνωση της κλιματικής κρίσης, δημιουργώντας έναν φαύλο κύκλο.
