Ο Κώττας Χρήστου γεννηθείς το 1863 στο χωριό Ρούλια της Φλώρινας, έζησε τα παιδικά του χρόνια στο χωριό το οποίο γεννήθηκε. Δεν είχε ιδιαίτερη κλίση στα γράμματα, όμως με κινητήριο δύναμη την επιμονή του, κατάφερε να μάθει ανάγνωση και γραφή, παρά τον ατίθασο, ανυπότακτο και επαναστατικό του χαρακτήρα. Τα πρώτα χρόνια της ζωής του και επιστρέφοντας στο χωριό του το έτος 1866, ασχολήθηκε με διάφορα επαγγέλματα όπως: υποδηματοποιός, κηροπλάστης, ξενοδόχος και παντοπώλης.
Η οικογένεια του διατηρούσε οικογενειακό παντοπωλείο, το οποίο πέρασε στα χέρια του, μετά το θάνατο του πατέρα του Χρήστου. Στην πορεία ταξίδεψε στη Θράκη, την Κωνσταντινούπολη και έφτασε μέχρι τη Σερβία, ασκώντας το επάγγελμα του αγωγιάτη.
Σε ηλικία 33 ετών διετέλεσε πρόεδρος του χωριού
Παρά το νεαρό της ηλικίας των 20 ετών, δεν δίστασε να καταταγεί σε ένα σώμα της πολιτοφυλακής, με στόχο την πάταξη της ληστείας. Διετέλεσε πρόεδρος του χωριού σε ηλικία 33 ετών και ήρθε σε προστριβή με τον Τουρκαλβανό Κασήμ Αγά, τον μπέη της Καπεστίτσας, ο οποίος ήταν δυνάστης της περιοχής της Φλώρινας και μάλιστα είχε αποπειραθεί να τον σκοτώσει. Όμως, το 1898, τα πράγματα πήραν διαφορετική τροπή: Ο Κώττας Χρήστου σκότωσε τελικά τον Τούρκο μεγαλοτσιφλικά Κασίμ Μπέη. Διαφεύγοντας στο Βίτσι, κατάφερε την οργάνωση και τον σχηματισμό δικής του ένοπλης ομάδας.
Η αποστασιοποίηση του Κώττα Χρήστου από την VRMO και η προσπάθεια εξόντωσης του από τοπικά μέλη της Επαναστατικής Οργάνωσης
Είχε ενταχθεί στη βουλγαρική «Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση» (VMRO), που διακήρυσσε τον αλυτρωτισμό της. Σύνθημα της ήταν: «Η Μακεδονία στους Μακεδόνες». Γρήγορα, όμως αποστασιοποιήθηκε από τη VMRO, ερχόμενος σε ρήξη με τα τοπικά στελέχη της Τσακαλάρωφ και Κλιάσεφ, λόγω της ανεξάρτητης στάσης που διατηρούσε και λόγω της φαινομενικά αλαζονικής του συμπεριφοράς.
Ο Μητροπολίτης Καστοριάς Γερμανός (Καραβαγγέλης), ορμώμενος αυτού του γεγονότος, το 1902 προσηλύτισε τον Κώττα Χρήστου στην ελληνική ιδέα. Ο Γερμανός ανέλαβε τη συντήρηση της ομάδα του Κώττα, ενώ ο ίδιος προστάτευε τα χωριά της περιοχής από τους Βούλγαρους κομιτατζήδες και τους Τούρκους. Ωστόσο, ο Κώττας είχε ανεξάρτητη δράση και δεν ακολουθούσε πιστά τις οδηγίες του Μητροπολίτη. Πίστευε ότι μπορούσε να εκφράσει την ελληνικότητα του διαφορετικά. Έτσι, μέχρι και το 1904 υπερασπίστηκε μέσω της δράσης του τον Ελληνικό πληθυσμό.
Αρχές του 1904: Η γνωριμία του Καπετάν Κώττα με τον Παύλο Μελά στην Αθήνα
Στις αρχές του 1904, ο Καπετάν Κώττας ερχόμενος στην Αθήνα, συνάντησε τον Παύλο Μελά, συνοδεύοντας τον στην πρώτη αποστολή στη Μακεδονία. Στις 9 Ιουνίου 1904, κατηγορουμενος για προδοσία του σε παλιά μέλη της Ένωσης του VMRO, όπου ανήκε, συνελήφθη από τους Τούρκους. Μετά τη σύλληψη του, ο Κώττας Χρήστου, έγινε η μεταφορά του στις φυλακές Καστοριάς, έπειτα στις φυλακές Κορυτσάς. Τελικά παρέμεινε στις φυλακές Μοναστηρίου.
Οι δυσκολίες που πέρασε η σύζυγος του Ζωή και τα τέκνα του
Συζυγός του η Ζωή Σφέτκου, προερχόμενη από μία εκ των πρώτων οικογενειών που μετοίκησαν στον νέο οικισμό, με την οποία απέκτησε 8 παιδιά, τη Σοφία, τον Δημήτριο, τον Σωτήριο, τη Βασιλική, τον Χρήστο, τον Λάζαρο, την Πασχαλινή και τον Ευάγγελο.
Η σύζυγος του, Ζωή, μετακόμισε με τα παιδιά της στην Καστοριά, για να είναι πιο ασφαλείς. Επέστρεψαν στη Ρούλια το φθινόπωρο του 1904.
Τον Αύγουστο του 1905 ο Μήτρο Βλάχο με το σώμα του στη Ρούλια, πυρπόλησε την οικία του Κώττα. Η Ζωή και τα παιδιά της κατάφεραν να επιζήσουν, με την βοήθεια των κατοίκων του χωριού. Όμως, αρκετά χρόνια μετά, έχασαν τρία παιδιά σε νεαρή ηλικία: την Βασιλική, την Πασχαλινή και τον Λάζαρο, ενώ ακόμα ένα τους παιδί, ο Ευάγγελος πέθανε το 1958 στην Αθήνα.
Οι προσπάθειες αποφυλάκισης του Κώττα από τον Μητροπολίτη Καστοριάς
Ο Έλληνας πρόξενος του Μοναστηρίου Σταμάτιος Κιουζές Πεζάς και ο Μητροπολίτης Καστοριάς Γερμανός Καραβαγγέλης, κατά την κράτηση του στην φυλακή, έκαναν προσπάθειες να αποφυλακισθεί, αλλά μάταια. Οι οθωμανικές αρχές ήταν κάθετες, καθώς υπήρχαν και άλλες καταδίκες που εκκρεμούσαν εις βάρος του.
Τελικά, ο Μητροπολίτης Καστοριάς Γερμανός Καραβαγγέλης, κατέληξε σε συμφωνία με τους Οθωμανούς. Έτσι, ο Κώττας αποφυλακίστηκε, με αντάλλαγμα την υπηρεσία του στον οθωμανικό στρατό, κάτι που φυσικά ο ίδιος αρνήθηκε.
Ο άδικος απαγχονισμός του Καπετάν Κώττα
Έτσι, κατόπιν άρνησης του ίδιου να υπηρετήσει τον οθωμανικό στρατό, το πρωΐ της 27ης Σεπτεμβρίου του 1905, επάρθη η απόφαση απαγχονισμού του Καπετάν Κώττα. Κατ’ απαίτηση του ίδιου, μετέλαβε από Έλληνα ορθόδοξο ιερέα. Έπειτα, οδηγούμενος στην πλατεία Ατ Παζάρ της πόλης του Μοναστηρίου, σε προσπάθειά του να αποδράσει στην διαδρομή έως την πλατεία, κατάφερε να ξεφύγει από τους φρουρούς διέφυγε στα στενά σοκάκια της πόλης. Μετά από μεγάλη κινητοποίηση των Οθωμανικών δυνάμεων και ανθρωποκυνηγητό, τελικά συνελήφθη στους δρόμους της πόλης.
Στην πλατεία Ατ Παζάρ, ο Κώττας αφότου ζήτησε να του λύσουν τα χέρια, ανέβηκε μόνος του στο ικρίωμα και κλωτσώντας μόνος του το υποπόδιο, φώναξε δυνατά για τελευταία φορά:
«Ντα ζίβι Γκ(ά)ρτσια! (Ζήτω η Ελλάς)! ».
Το χωριό του πήρε το όνομα του προς τιμήν του
Όταν ήταν εν ζωή, είχε βοηθήσει με ιδιαίτερη γενναιοδωρία τους άπορους του χωριού του, το οποίο προς τιμήν του πήρε το όνομα του. Με δωρεά του Κώττα Χρήστου, ανεγέρθηκε οίκημα στη μονή της Αγίας Τριάδας Πισοδερίου. Του είχε αποδοθεί το προσωνύμιο “Αετός των Κορεστίων”, με το οποίο τον αποκαλούσαν. Στη Ρούλια ανεγέρθη ξενώνας, με παροχή δωρεάν στέγης και τροφής σε άπορους ανθρώπους.
Μέχρι και σήμερα τιμάται ο ηρωικός αγώνας και η μνήμη του Καπετάν Κώττα
Την Κυριακή στο χωριό Κώττας, τελέσθηκε στον Ι. Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου του χωριού Κώττα, χοροστατούντος του Μητροπολίτη Καστοριάς Καλίνικου, θεία λειτουργία και μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών που αγωνίστησαν για την ελευθερία της Μακεδονίας και για όσους ενδόξως πεσόντων Καπετάν Κώττα και συναγωνιστών του.
Μετά ακολούθησε Τρισάγιο, κατάθεση στεφάνων και ομιλία του Μιχάλη Παπανούση, Προέδρου του Πανελληνίου Συλλόγου Μακεδονομάχων, που πραγματοποιήθηκε στο μνημείο του Πρωτοπόρου του Μακεδονικού Αγώνα Καπετάν Κώττα.
Μεταξύ των επισήμων που παρευρέθηκαν ήταν ο Αντιπεριφερειάρχης Φλωρίνης, Σωτήρης Βόσδου, ο βουλευτής Καστοριάς, Ζήσης Τζηκαλάγιας, ο Δήμαρχος Πρεσπών, Παναγιώτης Πασχαλίδης, επικεφαλής του γραφείου του Πρωθυπουργού στην Θεσσαλονίκη, Μαρία Αντωνίου και πλήθος απογόνων Μακεδονομάχων.
Το σπίτι του Καπετάν Κώττα έχει πλέον μετατραπεί σε μουσείο. Στο μουσείο πραγματοποιήθηκε έπειτα επίσκεψη και τέλος, έγινε Τρισάγιο στον Νέο οικισμό των Κορεστείων εις μνήμην της αγωνίστριας και Μακεδόνισσας, Αθηνάς Τζινίκου.
πηγή εικόνων: Google
Ακολουθήστε μας στα κοινωνικά δίκτυα facebook, twitter, instagram, youtube, και στο Google news. Διαβάστε την e-enimerosi.com για να ενημερώνεστε για όλα τα νέα, από την Ελλάδα και τον κόσμο, κάνετε εγγραφή στην σελίδα και πατήστε το καμπανάκι για να ενημερώνεστε πρώτοι έγκαιρα και έγκυρα.