Εξελίξεις προδιαγράφονται αναφορικά με τα υπάρχοντα επί χρόνια ρωσικά οπλικά συστήματα στο ελληνικό οπλοστάσιο. Μέσα στις επόμενες εβδομάδες σταδιακά θα προωθηθεί η απεξάρτηση από τα αρκετά απαρχαιωμένα ρωσικά αντιαεροπορικά συστήματα και η αντικατάστασή τους από αμερικανικά (που ήδη έπρεπε να είχε προχωρήσει εδώ και καιρό).
Ηδη τα συστήματα αεράμυνας-λόγω των δραματικών εξελίξεων στην Ουκρανία και της διαρκούσης επί μακρόν πλέον ψυχρής σχέσης του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία (που θα πάρει χρόνια)- απαιτείται να αντικατασταθούν. Παρόμοιες επιλογές έχουν λάβει χώρα τα τελευταία χρόνια σε πάρα πολλά κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ, που παρέδωσαν στην Ουκρανία υπάρχοντα ρωσικής/σοβιετικής προέλευσης αμυντικά συστήματα και τα οποία αντικαθίστανται κυρίως από αμερικανικά (Σλοβακία, Τσεχία, Πολωνία, Σλοβενία, Βουλγαρία κ.ά). Αλλωστε, λόγω του πολέμου στην Ουκρανία, τα ρωσικά συστήματα είναι πλέον πολύ δύσκολο (ή και αδύνατο) να συντηρηθούν ή να λάβουν ανταλλακτικά, ενώ η Μόσχα έχει σοβαρότατα προβλήματα στην παραγωγή συστημάτων, καθώς και πολλές απώλειες στα πεδία των μαχών.
Για τη χώρα μας μία τέτοια αντικατάσταση αφορά τα αντιαεροπορικά συστήματα TOR M1, καθώς και το αντιαεροπορικό /αντιπυραυλικό σύστημα S-300 PMU1 που βρίσκεται εδώ και χρόνια στο Ηράκλειο της Κρήτης, αφού το 1998 δεν κατέστη δυνατό να αναπτυχθεί στην Κύπρο.
Προσφορές
Στην πρόσφατη μέσω βίντεο 7η σύνοδο των 50 κρατών (Ομάδα Ράμσταϊν) που ποικιλοτρόπως υποστηρίζουν την Ουκρανία σε εξοπλισμούς, που συνήλθε υπό τον υπουργό Αμυνας των ΗΠΑ, στρατηγό ε.α. Λόιντ Οστιν, έγιναν κυρίως προσφορές συστημάτων αεράμυνας για την Ουκρανία, από τους Αμερικανούς, Βρετανούς, Σουηδούς και Ισπανούς. Πληροφορίες του υπογράφοντα φέρουν να έχουν γίνει προκαταρκτικές συζητήσεις μεταξύ της χώρας μας και των ΗΠΑ (με τη συμμετοχή αξιωματικών του στρατού και της Πολεμικής Αεροπορίας).
Υπάρχουν ορισμένες γραφειοκρατικές δυσκολίες στο να διατεθούν απευθείας τα S-300 στην Ουκρανία (κάτι που ήδη έκαναν η Σλοβακία, η Τσεχία και η Πολωνία), γιατί στην περίπτωσή μας -αν δεχθούμε τα ισχύοντα των συμβολαίων παράδοσης- η Μόσχα στην οποιαδήποτε μεταφορά τους έχει λόγο (άσχετα αν οι Ουκρανοί έχουν με επιτυχία μέχρι σήμερα χρησιμοποιήσει το εν λόγω σύστημα στην υπεράσπιση του εναερίου χώρου τους) και δεν μπορούμε (τυπικά) να τα μεταβιβάσουμε.
Πάντως, Ουκρανοί αξιωματικοί με τους οποίους επί χρόνια διατηρώ επαφή μού επεσήμαναν ότι μπορούν να αναλάβουν στα εργοστάσια του Ντνίπρο και του Μικολαέφ τη συντήρηση και αξιοποίησή τους.
Patriot
Εννοείται ότι λόγω της «ευαισθησίας» του θέματος (τουρκική προκλητικότητα κ.ά.) οι Αμερικανοί θα μας διαθέσουν συστήματα PATRIOT ή άλλοι σύμμαχοι θα μπορούσαν να μας ενισχύσουν ανάλογα (π.χ. Γάλλοι, Ιταλοί – και αρκετά δύσκολα οι Ισραηλινοί).
Η ευρύτερη τάση που πλέον έχει ενδυναμωθεί τα τελευταία 2-3 χρόνια είναι να υπάρχει στο ΝΑΤΟ μία ομοιομορφία και διαλειτουργικότητα στα οπλικά συστήματα των κρατών-μελών της Ατλαντικής Συμμαχίας και να εξαλειφθούν τελείως τα ρωσικά όπλα. Με αυτή την θέση δεν φαίνεται να συμβαδίζει η Τουρκία λόγω της προμήθειας και ανάπτυξης των συστημάτων S-400. Το σίγουρο είναι ότι μετά την επιτυχή ανταλλαγή των προβληματικών και απαρχαιωμένων BMP-1 και την ορθή αντικατάστασή τους από τα γερμανικά MARDΕR, μέσα στο 2023 θα έχουμε σημαντικές και καταλυτικές εξελίξεις στα εξοπλιστικά μας (ειδικά σε αεράμυνα καθώς και στο στόλο των ελικοπτέρων).
