Τα βασανιστήρια και η απάνθρωπη μεταχείριση αυξάνονται συνεχώς στην Τουρκία και οι έρευνες για κρατικούς αξιωματούχους που διαπράττουν αυτά τα εγκλήματα είτε δεν διεξάγονται είτε καλύπτονται από την κυβέρνηση, σύμφωνα με έκθεση που δόθηκε στη δημοσιότητα από το London Advocacy and Human Rights Solidarity την Παρασκευή.
Ως μέρος του έργου τους για την υποστήριξη των θυμάτων, η London Advocacy και η Human Rights Solidarity συνδημοσίευσαν μια νέα έκθεση με τίτλο «Πολιτικά κίνητρα συστηματικά βασανιστήρια στην Τουρκία και τους επιζώντες της: Συνεντεύξεις με επιζώντες βασανιστηρίων με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο.
Η έκθεση πραγματεύεται πολλές περιπτώσεις βασανιστηρίων στην Τουρκία και αναλύει συνεντεύξεις με επιζώντες βασανιστηρίων που εδρεύουν στο Ηνωμένο Βασίλειο που συμμετείχαν στο πρόγραμμα υποστήριξης θυμάτων.
Το πρόγραμμα Torture Victims λειτουργεί ως ερευνητικό πρόγραμμα για την τεκμηρίωση και ανάλυση των υποθέσεων βασανιστηρίων και απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχείρισης που αποδείχθηκαν από νεοαφιχθέντες Τούρκους πρόσφυγες στο Ηνωμένο Βασίλειο μετά την απόπειρα πραξικοπήματος το 2016. Μεταξύ Ιουνίου 2016 και Ιουνίου 2022, περισσότερα από 5.100 άτομα υπέβαλαν αίτηση για άσυλο στο Ηνωμένο Βασίλειο από την Τουρκία, με επιπλέον περίπου 110.000 άτομα που αιτούνται άσυλο στην ΕΕ μεταξύ 2016 και 2021.
Σύμφωνα με την έκθεση, από το 2016 μέλη του κινήματος Γκιουλέν, μια ομάδα που επικρίνει τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και Κούρδοι διατρέχουν υψηλό κίνδυνο κατηγοριών για κατηγορίες που σχετίζονται με την τρομοκρατία και ως εκ τούτου βασανιστήρια και απάνθρωπη μεταχείριση.
Οι ερευνητές αναφέρουν ότι οι πληροφορίες που συγκεντρώθηκαν μέσω ερωτηματολογίου που συμπλήρωσαν 30 θύματα βασανιστηρίων και πρόσθετες συνεντεύξεις με 10 από τους 30 αρχικούς συμμετέχοντες είναι σύμφωνες με τα ευρήματα διεθνών και τοπικών ιδρυμάτων που έχουν πραγματοποιήσει παρόμοιες έρευνες τα τελευταία χρόνια στην Τουρκία.
Λόγω της κυβερνητικής πίεσης, του φόβου να βασανιστούν ξανά και της ταπείνωσης στην κοινωνία, τα θύματα βασανιστηρίων διστάζουν να μοιραστούν τις εμπειρίες τους, που είναι το πιο κοινό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που εργάζονται για βασανιστήρια στην Τουρκία. Γι’ αυτό ελάχιστα περιστατικά βασανιστηρίων έρχονται στο φως. Αναμφίβολα, οι βασανιστές επωφελούνται περισσότερο από αυτό.
«Με παρόμοιο τρόπο, τα θύματα βασανιστηρίων σπάνια βγαίνουν από τις συνθήκες φυλάκισης υπό τις οποίες υποβλήθηκαν σε απάνθρωπες και εξευτελιστικές μεταχειρίσεις και μιλούν ανοιχτά για όσα έχουν υποστεί. Από όλους τους επιζώντες, μόνο μια μειοψηφία μιλάει και δημοσιοποιεί τις εμπειρίες της. Επιπλέον, η πλειοψηφία εκείνων που υποβάλλονται σε τέτοιες μεταχειρίσεις συχνά προστατεύουν τα ονόματα και τους τίτλους των δραστών αυτών των εγκλημάτων. Μέσω της συμμετοχής των 30 θυμάτων μας, η τρέχουσα μελέτη μας παρουσιάζει την κορυφή του παγόβουνου, υποδεικνύοντας ότι υπάρχουν πολλές περισσότερες ιστορίες να πούμε και πολύ περισσότερη δουλειά να κάνουμε», αναφέρει η έκθεση.
Η πλειονότητα των ερωτηθέντων υπέστη διάφορες μορφές κακής, απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχείρισης, συμπεριλαμβανομένης της κράτησης σε υπερπλήρη κράτησης, ανθυγιεινές συνθήκες, στέρηση τροφής, νερού και ύπνου, αυθαίρετες χειροπέδες για μεγάλες χρονικές περιόδους, εξαναγκασμός να δώσουν ονόματα και να γίνουν πληροφοριοδότες, προσβολές και απειλές. Ένα μικρότερο δείγμα των ερωτηθέντων, ωστόσο, ανέφερε πρόσθετους αξιόπιστους ισχυρισμούς για δεμένα μάτια, ξυλοδαρμό και σεξουαλική επίθεση.
Ωστόσο, όλοι οι ερωτηθέντες ανέλυσαν τον υπερπληθυσμό, την έλλειψη κρεβατιών στα αστυνομικά κελιά κράτησης και τις φυλακές, την αναποτελεσματική νομική βοήθεια και την ανεπαρκή πρόσβαση σε τροφή και νερό. Η πλειοψηφία των ερωτηθέντων ανέφερε ότι κρατήθηκαν και βασανίστηκαν από την αστυνομία πολλές φορές.
Οι αφηγήσεις από πρώτο χέρι για αυτές τις εμπειρίες φυλάκισης στην Τουρκία είναι πολύτιμες για την παροχή πληροφοριών για την κουλτούρα των βασανιστηρίων που έχει γίνει κανονικότητα στις τουρκικές φυλακές. Η ύπαρξη του «σκοτεινού δωματίου» – της αίθουσας ανακρίσεων που σχεδιάστηκε για βασανιστήρια – και του « mülakat », ή ανάκριση χωρίς συνοδεία δικηγόρων, απειλές σεξουαλικής επίθεσης με ρόπαλα και άλλα είναι όλα εξαιρετικά εντυπωσιακά και φρικτά. Αυτά τα γεγονότα καταδεικνύουν περαιτέρω την κουλτούρα της ατιμωρησίας και τη συνενοχή των εισαγγελέων στα βασανιστήρια και την κακομεταχείριση που ασκείται από το προσωπικό επιβολής του νόμου.
Τα ευρήματα της έκθεσης επιβεβαιώνουν τα ευρήματα σε έκθεση του Γραφείου της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα με ημερομηνία 12 Νοεμβρίου 2019 ότι «πολλοί ενδιαφερόμενοι παρατήρησαν κλιμάκωση βασανιστηρίων και βίας εναντίον κρατουμένων ενώ, ταυτόχρονα, προσωπικό ασφαλείας που μπορεί να έχουν διαπράξει εγκλήματα για λογαριασμό της κυβέρνησης, απολάμβαναν ασυλίας από τη δίωξη κατά τη διάρκεια και μετά την απόπειρα πραξικοπήματος».
Το Nordic Monitor ανέφερε προηγουμένως ότι ένα κυβερνητικό διάταγμα που δημοσιεύθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2017 ανέφερε ότι ανεξάρτητα από τον επίσημο τίτλο του ατόμου, άτομα που ενήργησαν «στο πλαίσιο της εξουδετέρωσης της απόπειρας πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου, τρομοκρατικές ενέργειες ή πράξεις που συνέβησαν ως συνέχεια οποιουδήποτε εξ αυτών δεν φέρουν καμία νομική, διοικητική ή ποινική ευθύνη.» Με άλλα λόγια, αυτοί που διέπραξαν αδικήματα έλαβαν ασυλία από δίωξη.
Στις συνεντεύξεις, που αποτελούν το πιο δραματικό κεφάλαιο της έκθεσης, τα θύματα βασανιστηρίων περιγράφουν τις εμπειρίες τους, ειδικά όταν ήταν μόνα τους με αστυνομικούς στα κέντρα κράτησης. Σε μια συνέντευξη μια δασκάλα (Συνεντευξιαζόμενη 6) εξηγεί ότι είχε πρόβλημα στην αναπνοή όταν της έβαλαν μια τσάντα πάνω από το κεφάλι της και ότι προσπάθησαν ανεπιτυχώς να την αναγκάσουν να γίνει πληροφοριοδότης. Η ίδια δηλώνει ότι δεν ήταν με τον δικηγόρο της σε καμία από τις ανακρίσεις. Προσθέτει ότι ο δικηγόρος που της όρισε ο Δικηγορικός Σύλλογος της Άγκυρας δεν ενδιαφέρθηκε για εκείνη και τις εμπειρίες της λόγω φόβου για την κυβέρνηση. Δηλώνει ότι δεν μπορούσε να είναι μόνη με τον γιατρό στο νοσοκομείο που μεταφέρθηκε για υποχρεωτική υγειονομική εξέταση και ότι ένας αστυνομικός στάθηκε δίπλα της και την εμπόδισε να καταγράψει τα βασανιστήρια στα αρχεία υγείας της.
Η συνεντευξιαζόμενη 6 ανέφερε επίσης πώς είδε αστυνομικούς να μιλούν μεταξύ τους για το πώς να χτυπούν τους κρατούμενους χωρίς να προκαλούν μώλωπες. «Θα χτυπήσεις εκεί που δεν θα μελανιάσει. Μην τρυπάτε εκεί που το βλέπουν όλοι!».
Ακολουθήστε μας στα κοινωνικά δίκτυα facebook, twitter, instagram, youtube, και στο Google news. Διαβάστε την e-enimerosi.com για να ενημερώνεστε για όλα τα νέα, από την Ελλάδα και τον κόσμο, κάνετε εγγραφή στην σελίδα και πατήστε το καμπανάκι για να ενημερώνεστε πρώτοι έγκαιρα και έγκυρα.