Λίγες εβδομάδες πριν υπογραφεί η καταστροφική Συνθήκη του Μπρεστ-Λιτόφσκ.
Τον Οκτώβριο του 1917, με την επανάσταση των Μπολσεβίκων στη Ρωσία και την αποχώρηση των Ρώσων από τον Πόντο, ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης έστειλε επιστολές («εγκύκλια γράμματα») από τη Μασσαλία παντού όπου ζούσαν Πόντιοι, και τους ζητούσε να οργανωθούν και να αγωνιστούν για τον κοινό σκοπό.
Ταυτόχρονα έκανε έκκληση στις μεγάλες δυνάμεις της Αντάντ για τη δημιουργία ανεξάρτητου κράτους του Πόντου, με πολίτευμα δημοκρατικό.
Μεταξύ άλλων έστειλε και ταχυδρομικά δελτάρια με το χάρτη του Πόντου στην ελληνική και τη γαλλική γλώσσα, με το παραίνεση «Πολίται του Πόντου εγερθείτε, υπομνήσατε εις τα φιλελεύθερα έθνη τα ύψιστα δικαιώματά σας εις την ζωήν και την ανεξαρτησίαν».
Στις 22 Ιανουαρίου 1918 συγκάλεσε το Α΄ Παμπόντιο Συνέδριο (μόνο μερικές επαρχιακές γαλλικές εφημερίδες έγραψαν γι’ αυτό!), με τη συμμετοχή πληρεξουσίων από τον Εύξεινο Πόντο, την Αγγλία, την Αίγυπτο, την Ελλάδα, την Ελβετία, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Γαλλία.
Δεν μπόρεσαν να συμμετάσχουν στο συνέδριο οι αντιπρόσωποι από τη Ρωσία και την Τουρκία, γιατί δεν τους δόθηκε άδεια από τις αντίστοιχες Αρχές.
Στο συνέδριο αυτό έγινε για πρώτη φορά λόγος για τη δημιουργία Δημοκρατίας του Πόντου. Ο Κωνσταντινίδης, απευθυνόμενος προς τους συνέδρους, είχε τονίσει χαρακτηριστικά: «Είναι, λοιπόν, και δι’ ημάς τους Ποντίους υπέρ ποτε και τώρα καιρός, όπως, δραττόμενοι της ευκαιρίας ταύτης, σύσσωμοι διεκδικήσωμεν την πραγματοποίησιν των προαιωνίων της χώρας μας πόθων, απαιτούντες την ανεξαρτησίαν μας υπό ελεύθερον δημοκρατούμενον πολίτευμα».
Η ευκαιρία στην οποία αναφερόταν ο Κωνσταντινίδης ήταν η διακήρυξη από τους συμμάχους της Αντάντ και από τον πρόεδρο των ΗΠΑ Γούντροου Γουίλσον του δικαιώματος αυτοδιάθεσης όλων των εθνών. Άλλωστε και η επανάσταση του Οκτωβρίου 1917 στη Ρωσία, με τις διακηρύξεις της για αυτοδιάθεση των εθνών της ρωσικής αυτοκρατορίας, ήταν ένας ακόμη λόγος που έδινε φτερά στην προσπάθεια του Κωνσταντινίδη για ανεξάρτητη δημοκρατία του Πόντου.
Την ίδια εποχή απευθύνθηκε και προς τον υπουργό Εξωτερικών της Σοβιετικής Ένωσης, Λέον Τρότσκι. Με την επιστολή εκφραζόταν η αντίθεση των Ποντίων για επιστροφή του βιλαετίου Τραπεζούντας στην Τουρκία, ενώ διατυπωνόταν το αίτημα προς τη νεαρή τότε Σοβιετική Ένωση να υποστηρίξει την προσπάθεια δημιουργίας ενός ποντιακού κράτους, που θα εκτεινόταν από τα ρωσικά σύνορα έως και πέρα από τη Σινώπη.
Στην επιστολή (στη γαλλική γλώσσα) αναφέρεται ότι οι Πόντιοι από όλο τον κόσμο απευθύνονται στον ίδιο και την κυβέρνησή του, ζητώντας να λάβει υπόψη, στις διαπραγματεύσεις του με τους Αυστρογερμανούς και τους συμμάχους τους (τους Τούρκους), τις δικαιολογημένες αξιώσεις των Ποντίων, μεταξύ των οποίων ήταν και η επέκταση των ρωσικών συνόρων μέχρι τις περιοχές του Ευξείνου, όπου ζουν Έλληνες, ώστε «να μην ξαναβρεθούν υπό τουρκική κυριαρχία».
Λίγες εβδομάδες αργότερα, ωστόσο, υπογράφηκε η Συνθήκη του Μπρεστ-Λιτόφσκ, με την οποία οι περιοχές Καρς-Αρταχάν και Βατούμ περιήλθαν στην Τουρκία.
Ακολουθήστε μας και στο Google news. Διαβάστε μας για να ενημερώνεστε για όλα τα νέα, από την Ελλάδα και τον κόσμο, πατήστε το καμπανάκι για να ενημερώνεστε πρώτοι έγκαιρα και έγκυρα.