Οι παγκόσμιες θερμοκρασίες δεν έπεσαν κατακόρυφα μετά την πρόσκρουση του αστεροειδούς που προκάλεσε τον θάνατο των δεινοσαύρων, σύμφωνα με μια νέα μελέτη.
Ο αστεροειδής που εξαφάνισε τους δεινόσαυρους δεν πυροδότησε έναν μακροχρόνιο χειμώνα πρόσκρουσης, ανακάλυψαν οι επιστήμονες, μια ανακάλυψη που εγείρει νέα ερωτήματα σχετικά με το τι συνέβη στη Γη αμέσως μετά το χτύπημα.
Μια ανοιξιάτικη μέρα πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια, ένας αστεροειδής πλάτους 10 χιλιόμετρα συνέτριψε στη χερσόνησο Γιουκατάν και ανέτρεψε τη ζωή στη Γη. Αυτό το γεγονός, που ονομάζεται κρούση Chicxulub, προκάλεσε μια μαζική εξαφάνιση που εξάλειψε το 75% των ειδών, συμπεριλαμβανομένων όλων των δεινοσαύρων που δεν ήταν πτηνά.
Αλλά το πώς ακριβώς σκότωσε τους δεινόσαυρους είναι λίγο μυστήριο τελικά, δεν ήταν συγκεντρωμένοι κάτω από τον αστεροειδή, περιμένοντας να τους συνθλίψουν. Για δεκαετίες, οι επιστήμονες υπέθεταν ότι η πρόσκρουση έριξε τόση σκόνη και βρωμιά στην ατμόσφαιρα που πυροδότησε έναν «χειμώνα πρόσκρουσης» (παρόμοιο με έναν πυρηνικό χειμώνα) μια περίοδο παρατεταμένης ψύξης κατά την οποία οι παγκόσμιες θερμοκρασίες έπεφταν κατακόρυφα.
Ωστόσο, μια μελέτη δημοσιεύθηκε στις 22 Μαρτίου στο περιοδικό Geology (ανοίγει σε νέα καρτέλα) λέει μια διαφορετική ιστορία.
«Διαπιστώσαμε ότι δεν υπήρχαν στοιχεία για τον «πυρηνικό χειμώνα»», είπε η Λόρεν Ο’ Κόνορ(ανοίγει σε νέα καρτέλα), γεωεπιστήμονας στο Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης στην Ολλανδία και πρώτος συγγραφέας της μελέτης, «Τουλάχιστον, όχι στην ανάλυση της μελέτης μας», η οποία θα είχε ανιχνεύσει πτώση της θερμοκρασίας που εκτείνεται σε 1.000 χρόνια ή περισσότερο.
Η O’Connor και η ομάδα της ανέλυσαν βακτήρια που απολιθώθηκαν σε δείγματα άνθρακα πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την πρόσκρουση στο Chicxulub. Ως απόκριση στις αλλαγές της θερμοκρασίας, αυτά τα βακτήρια πυκνώνουν ή λεπταίνουν τα κυτταρικά τους τοιχώματα «όπως να φοράνε μια κουβέρτα ή να την βγάζουν», είπε.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τις χιλιετίες μετά την πρόσκρουση, τα βακτήρια δεν φαινόταν να συσσωρεύονται για το χειμώνα. Αντίθετα, βρήκαν μια τάση αύξησης περίπου 5.000 ετών που σταθεροποιήθηκε σχετικά γρήγορα. Αυτά τα καυτά χρόνια μπορεί να ήταν το αποτέλεσμα σούπερ ηφαιστείων που ρέψουν CO2 στην ατμόσφαιρα τις χιλιετίες που οδήγησαν στο απότομο τέλος της Κρητιδικής περιόδου.
Αυτό δεν σημαίνει ότι ένας αντίκτυπος χειμώνας είναι εντελώς εκτός τραπεζιού, Sean Gulick(ανοίγει σε νέα καρτέλα), ένας γεωφυσικός στο Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Ώστιν που δεν συμμετείχε στη μελέτη. Η κουβέρτα της σκόνης που εκτοξεύτηκε από τον αστεροειδή μπορεί να παρέμεινε στην ατμόσφαιρα μόνο για μια δεκαετία ή λιγότερο χωρίς να αλλάζει αισθητά τις παγκόσμιες θερμοκρασίες, αλλά βυθίζοντας τη Γη στο σκοτάδι. «Δεν χρειάζεται καν να είναι τόσο πολύ», είπε ο Γκιούλικ. «Αν είχατε μόνο μήνες χωρίς τον ήλιο, θα ήταν αρκετό για να σκοτώσετε τα περισσότερα φυτά στον κόσμο».
Με τόσα πολλά φυτά να έχουν εξαφανιστεί, τα φυτοφάγα θα δυσκολεύονταν να βρουν αρκετή τροφή για να φάνε. Καθώς αυτά τα είδη πέθαιναν, θα είχε προκαλέσει σοκ στην τροφική αλυσίδα, σκοτώνοντας μεγάλα σαρκοφάγα και άλλα είδη που εξαρτώνται από αυτά. Αυτό το γεγονός, αν και καταστροφικό, θα ήταν ένα χτύπημα στο αρχείο απολιθωμάτων. «Είναι πραγματικά, πολύ γρήγορο γεωλογικά», είπε ο Gulick.
Η ομάδα του O’Connor συμφώνησε ότι πιθανότατα υπήρχε μια σύντομη περίοδος κρύου και σκότους στην αρχή της τελικής εξαφάνισης της Κρητιδικής. Αλλά δεν φαίνεται να έχει πυροδοτήσει μια μακροπρόθεσμη τάση ψύξης.
Τα ευρήματά τους υποδεικνύουν ότι η Γη μπορεί να είναι σε θέση να ανακάμψει από ένα γεγονός που αλλάζει το κλίμα γρηγορότερα από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως αλλά όχι χωρίς να προκαλέσει μια μαζική εξαφάνιση, είπε ο O’Connor.
Οι ερευνητές σχεδιάζουν τώρα να διερευνήσουν τον άνθρακα από περισσότερες τοποθεσίες στις ΗΠΑ, προκειμένου να συγκεντρώσουν ένα αρχείο μεταβολών της θερμοκρασίας στις χιλιετίες που οδήγησαν στην πρόσκρουση του αστεροειδούς. Ελπίζουν ότι αυτά τα δεδομένα θα τους βοηθήσουν να ξεμπερδέψουν τις επιπτώσεις του ηφαιστείου από τον αντίκτυπο του Chicxulub και ότι οι παραλληλισμοί με την ηφαιστειακή θέρμανση μας δίνουν μια σαφέστερη ιδέα για το τι να περιμένουμε στην τρέχουσα κλιματική κρίση.
