7 Λάθη που κάνουμε με τα χρήματα και πως να τα αποφύγουμε!

Γράφει η Εβίτα Μανούδη

 

1. Ελπίδα ξαφνικής βελτίωσης της οικονομικής κατάστασης

Η εναπόθεση της μελλοντικής μας ανεξαρτησίας σε ένα μελλοντικό και αβέβαιο γεγονός, μας δίνει την ελπίδα ότι όλα θα πάνε καλά. Έχουμε την προσδοκία, ότι κάπως κάτι μαγικά θα προκύψει και θα αλλάξει η οικονομική μας ζωή. Aυτή η προσδοκία ουσιαστικά εξαρτά την βελτίωση των οικονομικών μας απο ένα εξωτερικό γεγονός και έτσι μας θυματοποιεί. Αδρανούμε και απλώς περιμένουμε. Περιμένοντας απλώς κάτι, κάποια στιγμή στο μέλλον να συμβεί, απομακρυνόμαστε από την δράση. Η αποφυγή της δράσης μας συμφέρει κιόλας καταβάθος. Λειτουργεί ως δικαιολογία για να αποφύγουμε την πιθανότητα λάθους. Φοβόμαστε να βγούμε στην δράση γιατί φοβόμαστε μήπως κάνουμε κάτι λάθος ή εκτεθούμε ή νιώσουμε “λίγοι”, όχι πάντως αρκετά ικανοί. Πίσω απο κάθε δικαιολογία κρύβεται ένας φόβος αν το καλοσκεφτούμε 😉

2. Διαχείριση εξόδων

Αποτελεί ένα απο τα καθοριστικότερα λάθη που μας εμποδίζει να αυξήσουμε την περιουσία μας και να νιώσουμε όμορφα βλέποντας το κεφάλαιό μας να αυξάνεται. Δεν υπάρχει πολλές φορές πρόβλημα εσόδων. Πρόβλημα αποτελεί η διαχείριση εξόδων. Τα έξοδά μας χαλάνε το ισοζύγιο κάθε τέλος του μήνα. Όσα χρήματα κι αν βγάλουμε, εάν δεν τηρήσουμε βασικούς κανόνες διαχείρισης εξόδων, τα εισοδήματά μας θα μας φαίνονται πάντα λίγα ή ανεπαρκή. Λίγα ή ανεπαρκή όχι για να τηρήσουμε ένα καλό βιοτικό επίπεδο αλλά για να καλύψουμε τις υπέρμετρες – ίσως μερικές φορές υπερβολικές – επιθυμίες μας και τα συνακόλουθα υπέρμετρα έξοδα.

Τα έξοδά μας παρεμπιπτόντως αυξάνονται κατευθείαν (ώ του θαύματος) με την αύξηση των εισοδημάτων μας. Λόγω αύξησης εισοδημάτων σκεφτόμαστε κατευθείαν να ενοικιάσουμε ένα καλύτερο σπίτι, να πάρουμε ακριβότερα ρούχα, ένα καλύτερο αμάξι ή να φάμε συχνότερα σε εστιατόρια. Ως γνωστόν είμαστε επιρρεπείς να ξοδεύουμε περισσότερα όσο αποκτούμε περισσότερα. Εάν είχαμε χαμηλότερο εισόδημα, θα είχαμε χαμηλότερα έξοδα. Το εξοδολόγιο θα αναπροσαρμοζόταν αναλόγως. Με την χρήση πιστωτικών καρτών ή με τις άλλες ευκολίες πληρωμής επί πίστωση που προσφέρει το διαδίκτυο, υποθηκεύονται οι μελλοντικοί μισθοί μας.

Ωφέλιμο και αποτελεσματικό είναι να υπάρχει όριο κάθε μήνα στα χρήματα που ξοδεύουμε. Η λέξη προϋπολογισμός δεν είναι τυχαία. Το να θέτουμε όριο στα έξοδά μας σας ακούγεται περιοριστικό. Λογικό. Όμως, εάν δεν βάλουμε όριο στα έξοδά μας, πάντα θα ζοριζόμαστε οικονομικά. Αν δεν βάλουμε όριο, δεν μπορούμε να κάνουμε μακροπρόθεσμα πλάνα. Δεν μπορούμε να πετύχουμε μεσοπρόθεσμους ή/και μακροπρόθεσμους στόχους.

Διαβάστε επίσης: 9 ΠΑΓΙΔΕΣ ΚΑΙ ΛΑΘΗ ΣΚΕΠΤΙΚΟΥ ΠΟΥ ΜΑΣ ‘’ΚΟΣΤΙΖΟΥΝ’’ !

Διαβάστε επίσης: Είναι διαθέσιμος να τον αποκτήσετε! Ο 1ος Ελληνικός Ολοκληρωμένος Οδηγός.

Ο προϋπολογισμός εκπαιδεύει το μυαλό μας να σκέφτεται μακροπρόθεσμα. Δίχως όρια στα έξοδα και δίχως τήρηση των ορίων πάντα θα νιώθουμε, ότι δεν μας φτάνουν τα εισοδήματά μας. Εννοώ πάντα τα υγιή όρια. Όχι τα καταπιεστικά που οδηγούν σε επιπλέον άγχος, πίεση και δεν μας επιτρέπουν να χαρούμε ακόμη και τα πιο εύλογα έξοδα για την ικανοποίηση απλών επιθυμιών. Δεν έχει νόημα να ζορίζεστε υπερβολικά και να χαλάτε έτσι την απόλαυσή σας στο εδώ και στο σήμερα για να μεριμνήσετε για το μέλλον. Αλλά χωρίς υγιή όρια ξεχάστε τα μεσοπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα οικονομικά σας πλάνα.

Ορίστε συγκεκριμένα ποσά (budget) για κάθε τομέα της ζωής σας. Mοιράστε εξ αρχής συγκεκριμένα ποσά που εκ των προτέρων ορίζετε, ότι θα διαθέτετε σε συγκεκριμένα πράγματα που σας αρέσουν. Παράδειγμα : 150 ευρώ σουπερ μάρκετ, 100 ευρώ ρούχα, 200 ευρώ αποταμίευση / επένδυση, 70 ευρώ ταξίδι, 100 ευρώ φαγητό έξω, 100 ευρώ διασκέδαση κλπ. ΤΑ ΟΦΕΛΗ ΣΑΣ : Έτσι καλύπτονται οι αγαπημένες σας επιθυμίες, δεν παραμελείτε άλλους εξίσου σημαντικούς τομείς της ζωής σας και έχετε παράλληλα την εποπτεία για το πόσα χρήματα φεύγουν πού ακριβώς.  

3. Δεν κάνουμε αποταμίευση. Νοοτροπία: “Ο,τι μείνει στο τέλος του μήνα“

Οι περισσότεροι απο εμάς σκεφτόμαστε ένα απο τα παρακάτω:

“Αποταμίευση ό,τι περισσέψει στο τέλος του μήνα“.

“Αποταμίευση όταν *θα* βγάζω περισσότερα χρήματα“.

H λανθασμένη αυτή νοοτροπία (με συγχωρείτε που σας το χαλάω) μας εμποδίζει να αποκτήσουμε οικονομική σταθερότητα στο μέλλον, να χτίσουμε σταδιακά κεφάλαιο για οποιονδήποτε μελλοντικό σκοπό μας ή να πραγματοποιήσουμε κάποιο όνειρό μας.

Όσο θα αυξάνεται το εισόδημά μας τόσο θα αυξάνονται ταυτόχρονα και οι επιθυμίες μας ή/και ανάγκες μας (συνήθως τις επιθυμίες μας τις βαφτίζουμε ανάγκες για να έχουμε την συνείδησή μας ήσυχη και να μην νιώθουμε άσχημα που ξοδέψαμε).

Οφέλη τακτικής και μεθοδικής αποταμίευσης:

Α) εξασφαλίζουμε σταθερό ρυθμό αποταμίευσης καλλιεργώντας μια αποτελεσματική συνήθεια. Αν δεν μπορούμε να αποταμιεύουμε σταθερά κάθε μήνα μικρά ποσά 40 – 50 Ευρώ, τότε τι μας κάνει να πιστεύουμε ότι θα μπορέσουμε με τα μεγαλύτερα ποσά;

Β) είμαστε σε θέση να υλοποιήσουμε μακροπρόθεσμα πλάνα.

Γ) πραγματοποίηση οποιουδήποτε ονείρου.

Δ) σχηματισμός ρεζέρβας για τα έκτακτα έξοδα.

4. Πως διαχειριζόμαστε τα χρήματα αποταμίευσης

Ενώ κάνουμε το δύσκολο (για πολλούς) κομμάτι, αυτό της αποταμίευσης, τα χαλάμε στο ευκολότερο κομμάτι: αυτό της διατήρησης και του πολλαπλασιασμού των χρημάτων μας. Δικαιολογημένα, διότι δεν μάθαμε τους τρόπους + τις κατάλληλες μεθόδους διατήρησης και ανάπτυξης του κεφαλαίου μας.

• Δουλειά και προσπάθεια : απαραίτητα συστατικά για να έρθει το χρήμα

• Αυτοέλεγχος – αυτοδέσμευση: απαραίτητα για να παραμείνει το χρήμα στην τσέπη μας.

• Στρατηγική και γνώση: απαραίτητη για να πολλαπλασιαστεί το χρήμα

5. Δεν προϋπολογίζουμε – “μπατζετάρουμε“ σε μηνιαία βάση

Μπορεί τον φόρο ι.χ., τον οδοντίατρο, συνεργείο ι.χ. , διακοπές, τα ασφαλιστικά πλάνα και ο,τι άλλο να τα πληρώνουμε μια φορά το έτος, αλλά οφείλουμε να τα προϋπολογίσουμε και διαιρέσουμε τον μήνα. Έτσι δεν θα έχουμε δυσάρεστες εκπλήξεις ή δεν θα πιεστούμε ψάχνοντας τα αναγκαία χρήματα τελευταία στιγμή. Αυτό συνδέεται με το Νο. 2. περί budget και προϋπολογισμού.

6. Το χρήμα θεωρείται ταμπού και δεν ασχολούμαστε με αυτό.

Επειδή τα προσωπικά οικονομικά είναι ταμπού για τους περισσότερους, για αυτόν ακριβώς τον λόγο δεν ασχολούμαστε και δεν τους δίνουμε την απαραίτητη προσοχή. Και αφού δεν δίνουμε την προσοχή μας και δεν επιμορφωνόμαστε στο θέμα, τα κάνουμε σαλάτα μέχρι να καταλάβουμε ότι τα κάναμε σαλάτα και να αντιληφθούμε το παιχνίδι του χρήματος. Είναι απλό το παιχνίδι με απλούς κανόνες. Απλό αλλά όχι εύκολο.

Διαβάστε επίσης: Πάντοτε κάτι συμβαίνει και δεν μένουν χρήματα στο τέλος του μήνα;

Πόσες οικογένειες αφιερώνουν πολύτιμο και ποιοτικό χρόνο να μιλήσουνε στα παιδιά τους για την απόκτηση του χρήματος; Πόσοι γονείς θα πάρουν βιβλία σχετικά για τα παιδιά τους; Πολλοί μεγαλώσαμε με το μότο: ‘’βγάλε βαθμούς, πάρε μεταπτυχιακό, βρές καλή δουλειά, να είσαι συνεπής και σωστός να σε κρατήσουν και συνταξιοδοτήσου.’’ Δεν καταδικάζω τους γονείς μας. Τόσο ήξεραν τόσο έκαναν. Κι εγώ το ίδιο θα έκανα.

Όμως πλέον η πληροφόρηση είναι παντού. Ένα κλικ μακριά. Αρκεί να γεννηθεί το ενδιαφέρον και να ασχοληθεί κάποιος σοβαρά με τα προσωπικά οικονομικά του. Έστω λίγες ώρες. Τόσες σκορπάμε στο ίντερνετ δίχως όφελος. Δεν γίνεται να θέλουμε να ανθήσει ο κήπος των οικονομικών μας αλλά να μην φυτέψουμε λουλούδια και να μην τα προσέξουμε. Ας αφιερώσουμε ενέργεια και χρόνο. Για το συμφέρον μας μιλάμε.

Το ζήτημα διαχείρισης των προσωπικών οικονομικών είναι όπως η κωλονοσκόπηση. Κανένας δεν το σκέφτεται πριν τα 40. Κατά το γνωστό σκεπτικό: “έχω ακόμη χρόνια μπροστά μου να ασχοληθώ.“ Κανένας δεν το συζητάει με τους γονείς του. Κανένας δεν νομίζει ότι το χρειάζεται. Οι περισσότεροι θεωρούν ότι “ξέρουν τι κάνουν“. Ή σας ακούω να λέτε: “είναι λίγα τα χρήματα που έχω, επομένως δεν χρειάζομαι καθοδήγηση ή έστω μικρά tipps για τα οικονομικά μου.“

7. Έλλειψη ή μη έγκυρη πληροφόρηση για τις επενδύσεις.

Στο Νο.4 ανέφερα πως χρειάζεται στρατηγική και γνώση για να πολλαπλασιαστεί το χρήμα. Το κεφάλαιό σας δεν θα αυξηθεί, εάν απλά κάθεται ήρεμα και όμορφα στον τραπεζικό λογαριασμό κίνησης. Να είστε βέβαιοι για αυτό. Γιατί απλώς δεν υπάρχει επιτόκιο και άρα ανατοκιζόμενο επιτόκιο για να γεννήσει το χρήμα χρήμα. Να αυγατίσει που λέγαν οι παλιοί.

Οι λόγοι που δεν επενδύει κάποιος βάσει στατιστικών είναι 4: α) φόβος λόγω απώλειας κεφαλαίου, β) ελλιπής γνώση. ‘’Δεν γνωρίζω, άρα δεν ανακατεύομαι κάν’’, γ) φόβος απάτης. ‘’Τόσα έχουν γίνει… Δεν είμαστε για περιπέτειες τώρα‘’, δ) φόβος για τις οικονομικές- γεωπολιτικές εξελίξεις στο μέλλον.

Αυτά οδηγούν εύλογα στο να μην έχουμε καν όρεξη να ασχοληθούμε. Κοινός παρονομαστής αυτών των 4 αιτιών; Παρατηρείτε κάτι; Το α) + το γ) + το δ) οφείλονται στην έλλειψη γνώσης. Επομένως γεννάται φόβος για ο,τι δεν γνωρίζουμε καλά. Αν γνωρίζει κάποιος δεν φοβάται. Και αναγνωρίζει τις απάτες γιατί η γνώση τον βοηθά. Για το δ): η γνώση ως εργαλείο θα βοηθήσει κάποιον να προσαρμόσει εντελώς την στρατηγική του ανάλογα με τις εξελίξεις. Μάθετε το επενδυτικό παιχνίδι. Όσοι μπήκαν στην διαδικασία και το μάθανε, βγήκαν κερδισμένοι. Όσοι όχι, χάσανε.

Εβίτα Μανούδη