Μέση Ανατολή: Η θρυαλλίδα μιας περιφερειακής έκρηξης; (1ο μέρος το Ιστορικό)

• Ιστορικές Αντιπαραθέσεις: Οι αντιπαραθέσεις μεταξύ Αράβων και Ισραηλινών χρονολογούνται από το 1948, όταν ιδρύθηκε το κράτος του Ισραήλ.
• Εδαφικές διεκδικήσεις: Οι απαρχές της σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή ανάγονται στην αρχαιότητα, όταν οι Εβραίοι κάτοικοι εκδιώχθηκαν από την τότε ρωμαϊκή επαρχία της Ιουδαίας (από το 135 μ.Χ. Συρία – Παλαιστίνη) το 70 μ.Χ. και από τότε σε μεγάλα τμήματα της διασποράς στην Ευρώπη.
• Θρησκευτικές αντιπαραθέσεις: Το πολιτικό Ισλάμ είναι η ερμηνεία του Ισλάμ για την πολιτική ταυτότητα που καταλήγει σε δράση, έναντι των Εβραίων της περιοχής.

Οι αιτίες των συγκρούσεων στην Μέση Ανατολή

• Οι ισλαμικές χώρες και η εξάρτηση από το πετρέλαιο δεν ήταν σημαντικά για την πρόβλεψη των συγκρούσεων, παρά τις αναφορές από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης.
• Η ζημιά στην πετρελαϊκή υποδομή της Μέσης Ανατολής θα είχε τεράστιο παγκόσμιο αντίκτυπο στην παγκόσμια παραγωγή πετρελαίου και κατ’ επέκταση στην παγκόσμια οικονομία. (Κάτι που προσπαθούν να αποτρέψουν οι ΗΠΑ ως προς την απάντηση του Ισραήλ στο Ιράν).
• Οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο εισέβαλαν στο Ιράκ το 2003 σε μια προσπάθεια να ΄΄μειώσουν τις συγκρούσεις΄΄ στην περιοχή εκείνη την εποχή. Ομοίως, το Ισραήλ βοηθά τις Ηνωμένες Πολιτείες να διατηρήσουν επιρροή στον αραβικό κόσμο, κάτι που έχει προκαλέσει διαμάχες.
• Ο εξαήμερος πόλεμος το 1967 μεταξύ του Ισραήλ, της Συρίας και της Ιορδανίας πυροδοτήθηκε στη διάσκεψη του Καΐρου το 1964 και οι ενέργειες της ΕΣΣΔ, του Νάσερ και των Ηνωμένων Πολιτειών συνέβαλαν στην όξυνση των εντάσεων.
• Το 1978, λόγω των αυξανόμενων επιθέσεων της Χεζμπολάχ από τον Νότιο Λίβανο, όπου βρίσκονταν ακόμη πολλοί Παλαιστίνιοι πρόσφυγες, το Ισραήλ επιτέθηκε και εισέβαλε στον Λίβανο.
• Στα τέλη της δεκαετίας του 1980 ήρθε η παλαιστινιακή εξέγερση – η Ιντιφάντα.
• Το 1993 έγινε η ειρηνευτική συμφωνία του Όσλο, με την οποία το Ισραήλ αναγνώρισε την PLO και τους έδωσε περιορισμένη αυτονομία σε αντάλλαγμα για την ειρήνη και τον τερματισμό των παλαιστινιακών διεκδικήσεων στο ισραηλινό έδαφος.
• Το 1994, το Ισραήλ αποχώρησε από τη Λωρίδα της Γάζας και την Ιεριχώ, τερματίζοντας είκοσι επτά χρόνια κατοχής. Μια παλαιστινιακή αστυνομία τους αντικατέστησε.
• Το 1995, ο τότε πρωθυπουργός του Ισραήλ, Γιτζάκ Ράμπιν, ο οποίος είχε εμπλακεί στις τελευταίες ειρηνευτικές διαδικασίες, δολοφονήθηκε από έναν Εβραίο εξτρεμιστή.
• Τον Απρίλιο του 1996, οι ισραηλινές δυνάμεις βομβάρδισαν τον Λίβανο για 17 ημέρες, με τη Χεζμπολάχ να απαντά πυροβολώντας κατοικημένες περιοχές του Βόρειου Ισραήλ.
• Τον Οκτώβριο του 1998 το Μνημόνιο του Wye River περιέγραφε κάποια ισραηλινή απόσυρση από τη Δυτική Όχθη, αλλά το Ισραήλ το ανέστειλε τον Ιανουάριο του 1999 λόγω εσωτερικών διαφωνιών σχετικά με την εφαρμογή του.

Μέση Ανατολή, Ισραήλ και Χαμάς από το 2.000 μέχρι σήμερα

• Η ισραηλινο-παλαιστινιακή σύγκρουση υπήρξε μια από τις πιο μακροχρόνιες συνεχιζόμενες συγκρούσεις. Η 70ή επέτειος της σύγκρουσης ήταν το 2020.

• Η Μέση Ανατολή είναι μια εξαιρετικά στρατιωτικοποιημένη περιοχή που πιθανότατα θα είναι αρκετή για να προκαλεί συνεχώς εντάσεις στην περιοχή για πολύ καιρό ακόμη.

• Περαιτέρω προσπάθειες μέχρι τις αρχές του 2000 έγιναν για τη συνέχιση της συμφωνίας του ποταμού Wye, αλλά συνέχισαν να καταρρέουν λόγω των παλαιστινιακών διαμαρτυριών για συνεχείς νέους ισραηλινούς εποικισμούς. Η σύνοδος κορυφής του Καμπ Ντέιβιντ το 2000 επίσης απέτυχε να βρει λύσεις για την Ιερουσαλήμ.
• Στα τέλη του 2000, η ​​επίσκεψη του Ariel Sharon στο Mount Temple πυροδοτεί τον τρέχοντα γύρο διαμαρτυριών και βίας. Προς τα τέλη Σεπτεμβρίου 2000, ο πρώην Ισραηλινός στρατηγός και νυν πρωθυπουργός του Ισραήλ, Αριέλ Σαρόν, συνοδευόμενος από 1000 στρατιώτες, επισκέφτηκε έναν ιερό μουσουλμανικό χώρο, που οι Ισραηλινοί αποκαλούσαν Όρος του Ναού, και το Χαράμ αλ Σαρίφ (Ευγενές Ιερό). τους μουσουλμάνους και το ανακήρυξαν ως αιώνιο ισραηλινό έδαφος.
• Το 2002, το Ισραήλ ξεκίνησε την κατασκευή ενός μεγάλου αμυντικού φράχτη ασφαλείας στη Δυτική Όχθη, υποτίθεται ότι για να εμποδίσει τους τρομοκράτες να εισέλθουν στις ισραηλινές πόλεις και οικισμούς.
• Το 2003, το Ισραήλ ενέτεινε την εκστρατεία του εναντίον της Χαμάς, της κύριας οργάνωσης πίσω από τις επιθέσεις αυτοκτονίας των τελευταίων ετών.
• Το 2004, ο Σαρόν ανακοίνωσε την απόσυρση των στρατευμάτων και των εποικισμών από τη Λωρίδα της Γάζας, αλλά μια δέσμευση για τους μεγαλύτερους οικισμούς στη Δυτική Όχθη.
• Η αρχή του 2006 είδε την πιο ακραία οργάνωση της Χαμάς να αποκτά εξουσία.

*Το 2ο μέρος με τίτλο, ΄΄Μέση Ανατολή: Η θρυαλλίδα μιας περιφερειακής έκρηξης΄΄; (2ο μέρος Τι συμβαίνει αυτήν την στιγμή στην Μέση Ανατολή) την επόμενη Κυριακή.