Γράφει η Αγγελική Σαρικαβάζη
Μια εικόνα που προκαλεί βαθιά ανησυχία εκτυλίχθηκε πρόσφατα σε κεντρικό δρόμο της πόλης: τέσσερα παιδιά του Δημοτικού, ηλικίας μόλις 9 έως 11 ετών, κυνηγούσαν ένα γατάκι για να το χτυπήσουν.
Το περιστατικό δεν σταμάτησε εκεί. Τα ίδια παιδιά, σύμφωνα με καταγγελίες κατοίκων και καταστηματαρχών, χτυπούσαν τζαμαρίες, έβριζαν, και πατούσαν κουδούνια πολυκατοικιών χωρίς κανέναν φραγμό ή ίχνος σεβασμού.
Το ερώτημα είναι αναπόφευκτο: τι μαθαίνουν σήμερα τα παιδιά στο σπίτι και στο σχολείο;
Η αδιαφορία, η έλλειψη ορίων και η απουσία στοιχειώδους παιδείας φαίνεται να καλλιεργούν μια νέα γενιά παιδιών που μεγαλώνουν χωρίς σεβασμό για τον άνθρωπο, τα ζώα ή τη δημόσια περιουσία. Όταν ένα παιδί θεωρεί «παιχνίδι» το να κακοποιήσει ένα ανυπεράσπιστο ζώο, τότε το πρόβλημα δεν είναι το παιδί — είναι το περιβάλλον του.
Οι γονείς έχουν την πρώτη και σημαντικότερη ευθύνη. Το σπίτι είναι το πρώτο σχολείο, και αν εκεί δεν διδάσκονται ο σεβασμός, η ενσυναίσθηση και η ευγένεια, τότε το σχολείο καλείται να σηκώσει ένα βάρος που δεν του αναλογεί. Παράλληλα, το εκπαιδευτικό σύστημα, όσο κι αν προσπαθεί, συχνά μένει χωρίς τα εργαλεία και την υποστήριξη για να διαμορφώσει συνειδητοποιημένους πολίτες.
Η κοινωνία μας οφείλει να αναρωτηθεί: πώς φτάσαμε στο σημείο όπου η βία έγινε ψυχαγωγία για παιδιά; Πού χάθηκε η ευθύνη, η αγωγή, ο σεβασμός;
Η εικόνα των τεσσάρων μικρών παιδιών που κυνηγούν ένα γατάκι δεν είναι απλώς μια σκηνή ντροπής. Είναι καθρέφτης μιας κοινωνίας που, σιγά σιγά, ξεχνά να μεγαλώνει ανθρώπους με αξίες.
