Γράφει η Αγγελική Σαρικαβάζη
Όταν περνάς την πόρτα ενός δημόσιου νοσοκομείου στην Ελλάδα, δεν γνωρίζεις ποτέ τι θα συναντήσεις.
Ένα παιδί με πυρετό, έναν ηλικιωμένο που περιμένει ώρες σε έναν διάδρομο, έναν γιατρό που τρέχει από θάλαμο σε θάλαμο, ή έναν συγγενή που ξεσπάει, όχι πάντα από θυμό, αλλά από απόγνωση. Στους τοίχους, στους ήχους, στα βλέμματα, καθρεφτίζεται μια κοινωνία οριακά ανθεκτική.
Το νοσοκομείο είναι ίσως ο πιο ειλικρινής καθρέφτης της χώρας. Εκεί, η φράση «το σύστημα έχει πέσει» αποκτά πραγματικό νόημα. Δεν είναι απλώς ένα πρόγραμμα που δεν λειτουργεί, είναι μια ανθρώπινη αλυσίδα που έχει κουραστεί. Γιατροί και νοσηλευτές δίνουν μάχες με ελάχιστα μέσα, γραφειοκρατία και χαμηλές αμοιβές, την ώρα που οι ασθενείς βιώνουν την αβεβαιότητα ως καθημερινότητα.
Μέσα σ’ αυτή τη σύγχυση, όμως, διακρίνεις και κάτι άλλο, αξιοπρέπεια. Μικρές πράξεις ανθρωπιάς, ένα χαμόγελο, ένα ποτήρι νερό, μια κουβέντα που δίνει κουράγιο. Εκεί που το κράτος δείχνει την απουσία του, οι άνθρωποι καλύπτουν το κενό με ό,τι δύναμη τους απομένει.
Το νοσοκομείο δεν είναι απλώς ένας θεσμός υγείας, είναι ένας ζωντανός μικρόκοσμος, όπου αποτυπώνεται η σχέση του πολίτη με το κράτος, του ανθρώπου με την ελπίδα. Αν θέλουμε να καταλάβουμε ποιοι είμαστε ως κοινωνία, δεν έχουμε παρά να σταθούμε για λίγο σε έναν διάδρομο νοσοκομείου. Εκεί, μέσα στα βλέμματα και τη σιωπή, θα δούμε την αλήθεια μας.
Η ζωή μας είναι ο πιο πολύτιμος θησαυρός που διαθέτουμε. Την περισσότερη ώρα τη θεωρούμε δεδομένη, μέχρι να τη δούμε να δοκιμάζεται, σε ένα δωμάτιο νοσοκομείου, σε μια δύσκολη στιγμή, σε ένα βλέμμα γεμάτο αγωνία. Και τότε καταλαβαίνουμε πόσο εύθραυστη και πολύτιμη είναι.
Μέσα σε αυτή τη διαδρομή, οι γονείς μας είναι οι πρώτοι μας βράχοι, εκείνοι που στάθηκαν δίπλα μας όταν εμείς μαθαίναμε να στεκόμαστε. Κι όταν έρθει η ώρα οι ρόλοι να αλλάξουν, έχουμε χρέος να σταθούμε κι εμείς πλάι τους, βράχοι κι εμείς, όταν τους χτυπούν τα κύματα.
Γιατί τελικά, πέρα από τα συστήματα, τις ελλείψεις και τις δυσκολίες, αυτό που μένει είναι η αγάπη, η παρουσία και η δύναμη να κρατάμε ο ένας τον άλλο όρθιο. Αυτό είναι το πραγματικό θαύμα της ζωής.
Ακολουθήστε μας και στο Google news, και στο Youtube και κάντε εγγραφή στο ενημερωτικό μας δελτίο.