Στη Συρία, πολλοί Ρωμιοί της Αντιόχειας εκφράζουν την ανάγκη ίδρυσης ενός πολιτικού κόμματος ή πολιτοφυλακής που να εκπροσωπεί τα συμφέροντα της Ρωμαίικης κοινότητας, απέναντι στο νέο καθεστώς της Δαμασκού.
Σύμφωνα με την σελίδα των Ρωμιών «The Greco-Syrian Nation» (Το Ελληνοσυριακό Έθνος), αρκετοί εντός της κοινότητας, ιδιαίτερα όσοι πιστεύουν ότι οι Χριστιανοί αποτελούν μία ενιαία εθνότητα, αντιδρούν σε αυτή την προοπτική, επικαλούμενοι τη θρησκευτική τους πίστη και τις διδαχές του Χριστού, χαρακτηρίζοντας την πολιτική οργάνωση ως «αντιχριστιανική» ή «σεχταριστική». Ωστόσο, όπως επισημαίνεται, αυτοί οι ισχυρισμοί απέχουν από την πραγματικότητα.
Η ανάρτησή τους
«Πολλοί εντός της κοινότητάς μας, ιδιαίτερα όσοι πιστεύουν ότι οι Χριστιανοί αποτελούν έναν ενιαίο λαό ή μία εθνότητα, εξέφρασαν φόβους σχετικά με την ίδρυση ενός πολιτικού κόμματος ή μιας πολιτοφυλακής των Ρωμιών στη Συρία. Συχνά επικαλούνται την πίστη μας και τις διδασκαλίες του Χριστού ως δικαιολογία για να αρνηθούν την οργάνωση, υποστηρίζοντας ότι κάτι τέτοιο είναι αντιχριστιανικό ή σεχταριστικό.
Ωστόσο, αυτές οι κατηγορίες απέχουν πολύ από την αλήθεια. Φαίνεται ότι όσοι τις εκφράζουν αγνοούν την πραγματικότητα που αντιμετωπίζουμε σήμερα και την ανάγκη της κοινότητάς μας να αποκτήσει φωνή και μέσα για την προστασία των συμφερόντων και της ασφάλειάς της στη μετα-Μπααθική Συρία.
Πρώτον, η ίδρυση ενός πολιτικού κόμματος των Ρωμιών δεν είναι ούτε αντιχριστιανική ούτε σεχταριστική, η πίστη και η πολιτική δεν είναι έννοιες που αλληλοαποκλείονται. Σε όλη την ιστορία, οι Χριστιανοί οργανώνονταν για να διασφαλίσουν την επιβίωση, τα συμφέροντα και την ευημερία τους. Η δημιουργία ενός πολιτικού κόμματος δεν σημαίνει εγκατάλειψη της πίστης μας, αλλά διασφάλιση της δυνατότητας να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα και την ασφάλειά μας σε ένα νέο και απαιτητικό περιβάλλον.
Δεύτερον, μόνο στη Συρία, οι γείτονές μας οι Σύριοι Χριστιανοί έχουν ιδρύσει το Ασσυριακό Δημοκρατικό Κόμμα, το Κόμμα Ένωσης των Σύριων και την Ασσυριακή Δημοκρατική Οργάνωση. Κανείς δεν χαρακτηρίζει αυτά τα κόμματα ως αντιχριστιανικά ή σεχταριστικά. Συνεπώς, το ζήτημα δεν αφορά την ίδρυση ενός ακόμη χριστιανικού κόμματος, αλλά την αναγνώριση της μοναδικής Ρωμαίικης ταυτότητας εντός της ευρύτερης χριστιανικής κοινότητας.
Τρίτον, όσον αφορά τα όπλα και την αυτοάμυνα, οι διδασκαλίες του Χριστού για «να στρέφουν και το άλλο μάγουλο» αφορούν την αγάπη και τη συγχώρεση, όχι τη δειλία. Η αυτοάμυνα και η προστασία των οικογενειών θεωρούνται πράξεις αγάπης και ευθύνης («Μεγαλύτερη αγάπη από αυτήν δεν έχει κανείς, να βάλει κάποιος τη ζωή του για τους φίλους του» Ιωάννης 15:13).
Πολλές εθνοθρησκευτικές κοινότητες στη Συρία, συμπεριλαμβανομένων των Αλαουιτών, των Δρούζων, των Κούρδων και των Συριάκων Χριστιανών, έχουν δημιουργήσει πολιτοφυλακές για να υπερασπιστούν τους λαούς τους, αναγνωρίζοντας τη σημασία της προστασίας των σπιτιών και των ζωών τους. Κανείς δεν χαρακτηρίζει τις πολιτοφυλακές των Συριάκων Χριστιανών ως αντιχριστιανικές ή σεχταριστικές. Συνεπώς, το ζήτημα των Ρωμιών Χριστιανών που παίρνουν τα όπλα για αυτοάμυνα αποτελεί παράδειγμα της ανάγκης αναγνώρισης της ταυτότητάς τους και του δικαιώματός τους να υπερασπιστούν τον εαυτό τους.
Τέλος, οι κατηγορίες ότι ένα Ρωμαίικο κόμμα ή πολιτοφυλακή θα προκαλούσε ισλαμική οργή παραβλέπουν την πραγματικότητα ότι η αντιχριστιανική βία έχει ήδη εμφανιστεί στη μετα-Μπααθική Συρία. Πολλοί Ρωμιοί αισθάνονται ευάλωτοι και επιθυμούν να μεταναστεύσουν, ενώ ο Πατριάρχης τους αναγκάστηκε να καταφύγει στον Λίβανο για να ζήσει με ασφάλεια. Παράλληλα, οι ενορίτες του αντιμετωπίζουν δυσκολίες υπό το νέο ισλαμικό καθεστώς. Κανείς δεν αμφισβητεί την ύπαρξη χριστιανικών κομμάτων ή πολιτοφυλακών ως αντίδραση στο νέο καθεστώς.
Υπογραμμίζεται η ανάγκη διάκρισης μεταξύ πνευματικής και πολιτικής ηγεσίας. Η πνευματική καθοδήγηση παραμένει ζωτικής σημασίας, αλλά οι κοινοτικοί ηγέτες και τα πιστά μέλη έχουν επίσης ευθύνη να υπερασπιστούν την ασφάλεια και το μέλλον της κοινότητάς τους. Έφτασε η ώρα οι Ρωμιοί, ιδιαίτερα στη Συρία, να έχουν κοινοτικούς ηγέτες αρκετά γενναίους ώστε να οργανώσουν πολιτικό κόμμα ή πολιτοφυλακή για να διασφαλίσουν το μέλλον της Ρωμιοσύνης στη μετα-Μπααθική Συρία».
