Γράφει ο *Βασίλης Μιχαήλογλου
Έξω από το γραφείο μου, στο σαλόνι, περίμεναν οι υποψήφιες κυρίες για την αγγελία. Χωρίς να τις έχω δει όλες, επειδή κατέληξα, μειώθηκε το ενδιαφέρον μου, αλλά επειδή ήθελα να κρατήσω αξιόλογα βιογραφικά back up σκέφτηκα να δω και τις υπόλοιπες.
Ξαφνικά κάθετε απέναντι μου, ένας πειρασμός δέκα με τόνο. Πρόσωπο Ορνέλας, πλούσιο μπούστο, πόδια χυτά και οπίσθια σαν αμερικάνικα παγούρια.
Καθότι με πολλά ένσημα στο ψηλοτάκουνο, με υποκριτικά αδιάφορο ύφος τη ρώτησα:
-Δεσποινίς γνωρίζετε μάκιντος;
Με ξάφνιασε η ετοιμολογία της και η προκλητική της απάντηση.
-Θέλεις να με πάρεις για γυναίκα σου στο γραφείο;
Κώλωσα, μου έγινε το αίμα καρπούζι.
Αστραπιαία σκέφτηκα, πόσα έπρεπε να παίξω κορώνα – γράμματα και όπως πάντα, αναρωτιέμαι…. έκανα το σωστό;
