Γράφει η *Ιωάννα Λιούτα
Είναι μια σκηνή που επαναλαμβάνεται με δραματική συνέπεια. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στέκεται στο τιμόνι, και το «καράβι» της ελληνικής κοινωνίας, αντί να πλέει σε ήρεμα νερά, οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στα κοινωνικά και οικονομικά βράχια.
Εδώ και έξι χρόνια, η κυβερνητική πολιτική μοιάζει με μια συνειδητή πράξη βύθισης, όπου η “αποπληρωμή” ενός εσωτερικού χρέους προς τους πολίτες αντικαθίσταται από την πρόωρη, άσκοπη και πανηγυρική εξυπηρέτηση του εξωτερικού.
Αντιθέτως, χρησιμοποιούνται για την πρόωρη και «άνευ λόγου» αποπληρωμή δανείων δισεκατομμυρίων σε ξένους δανειστές. Γιατί αυτή η σπουδή; Όταν τα νοικοκυριά πνίγονται στα χρέη και η αγοραστική δύναμη καταρρέει ποιος ο λόγος να «ξοφλήσουμε» τους ξένους νωρίτερα, με χρήματα που θα μπορούσαν να σώσουν τα νοικοκυριά τους μικρομεσαίους,τους συνταξιούχους,τους αγρότες;Η απάντηση είναι απλή. Η αποπληρωμή αυτή είναι μια πολιτική επιλογή προτεραιοποίησης. Προτεραιότητα στους οίκους αξιολόγησης και τους διεθνείς πιστωτές, και όχι στον δοκιμαζόμενο πολίτη.
Αυτή η κυβέρνηση δεν λειτουργεί ως καπετάνιος που προσπαθεί να σώσει επιβάτες και πλήρωμα, αλλά ως κυβερνήτης που στέλνει το πλοίο στα βράχια για να μπορέσουν να αρπάξουν τα “λάφυρα” οι εκλεκτοί του. Το καράβι βυθίζεται, αλλά οι λίγοι έχουν ήδη εξασφαλίσει τις πολυτελείς σωσίβιες λέμβους τους.
Το θράσος να μιλάς για «ανάπτυξη» ενώ η πλειοψηφία βλέπει το βιοτικό της επίπεδο να συρρικνώνεται καθημερινά, είναι η μεγαλύτερη πρόκληση της εποχής. Η πολιτική της πρόωρης αποπληρωμής, εν μέσω κοινωνικής εξαθλίωσης, είναι η ακριβής απεικόνιση μιας ηγεσίας που έχει αποκοπεί πλήρως από την πραγματικότητα του πολίτη. Ο καπετάνιος οδηγεί το καράβι στα βράχια. Το ερώτημα δεν είναι αν θα βυθιστεί, αλλά πόσο ακόμη αντέχουμε να βλέπουμε την βύθιση πριν πάρουμε το τιμόνι στα χέρια μας.
*Η Ιωάννα Λιούτα είναι πολιτική και οικονομική αναλύτρια
Ακολουθήστε μας και στο Google news