Γράφει η Εβίτα Μανούδη
- 9 Λάθη – παγίδες έχω παρατηρήσει μέσω συζητήσεων με πελάτες και φίλους μου. Είναι λάθη σκεπτικού, που σας κοστίζουν σοβαρά, σας κάνουν κακό μακροπρόθεσμα αλλά δυστυχώς δεν το αντιλαμβάνεστε άμεσα. Αλλά έμμεσα και αργότερα. Όταν θα έχει περάσει δυστυχώς πολύτιμος χρόνος. Δεν βγάζω τον εαυτό μου απ’ έξω. Παλαιότερα σκεφτόμουν παρόμοια. Είχα πέσει κι εγώ σε πολλές παγίδες. Ίσως δείτε και εσείς τον εαυτό σας σε ένα από αυτά τα λάθη σκεπτικού:
1. “ Θα ξεκινήσω να βάζω κάτι στην άκρη όταν θα βγάζω περισσότερα χρήματα“.
Και όταν θα βγάζετε περισσότερα, θα ξοδεύετε και περισσότερα. Γιατί θα αυξηθούν και οι επιθυμίες – ανάγκες σας (π.χ. νέο σπίτι, νέο αμάξι, ακριβότερη διασκέδαση ακριβότερα ρούχα, φαγητό συχνότερα έξω κλπ.). Τα υψηλότερα εισοδήματα δίχως πλάνο διαχείρισης θα καλύπτονται από ακόμα περισσότερα έξοδα. Κατά συνέπεια φυλακίζεστε ολοένα και περισσότερο σε μια ατέρμονη λούπα, όπου τα περισσότερα έξοδα χρειάζονται και περισσότερα εισοδήματα για να καλυφτούν. Τέλεια παγίδα έτσι;
Επομένως όσα χρήματα και αν βγάζετε, αν τελικά ξοδεύετε το ίδιο ή και λίγο περισσότερο, τότε ποτέ δεν θα μπορέσετε να βάλετε κάτι στην άκρη. Και η αποταμίευση είναι τόσο ωφέλιμη και σημαντική γιατί έτσι μπορείτε να προγραμματίζετε και να υλοποιείτε όσα σχεδιάζετε και αγαπάτε. Είναι απλό. Έτσι καταφέρνετε να πετύχετε τις επιθυμίες και οποιαδήποτε οικονομικά σας πλάνα (σπίτι, διακοπές, μεγάλες αγορές, αυτοκίνητο κλπ.).
2. “ Θα βάλω κάτι στην άκρη, εάν μείνει κάτι στο τέλος του μήνα“.
Και στο τέλος του μήνα δεν μένει τίποτα γιατί πρώτα έχετε πληρώσει όλους τους άλλους εκτός απο τον ίδιο σας τον εαυτό. Έχετε πληρώσει τον σπιτονοικοκύρη σας, το σούπερ μάρκετ, τον χασάπη, την Τράπεζα, το εστιατόριο, το μπάρ, τον οργανισμό μεταφορών, το μαγαζί ρούχων κ.ο.κ.. Αλλά όχι τον εαυτό σας. Με το που παίρνετε τον μισθό σας, αυτός ανήκει στους άλλους.
3. “ Καλύτερα να χαρώ το σήμερα και το τώρα. Ε, για μετά βλέπουμε . . .“
Σαφώς να χαρείτε το τώρα. Θέλετε όμως μετά να στερηθείτε κάτι απο όοοοσα απολαμβάνετε τώρα; Θέλετε να είστε σε θέση να χαίρεστε και το μετά; Θέλετε παράλληλα να προγραμματίσετε με απλές κινήσεις να μπορείτε να απολαμβάνετε και το μετά; Ή θέλετε να ζείτε με περιορισμούς; Με περικοπές στα θέλω σας; Σας προτρέπω να λάβετε υπόψη ότι ειδικά μετά, όταν θα πάψετε να εργάζεστε, θα έχετε περισσότερο ελεύθερο χρόνο. Και τι κάνουμε στον περισσότερο ελεύθερο χρόνο συνήθως; Ναι, σωστά ….. θέλουμε να βγαίνουμε συχνότερα βόλτες, να ξοδεύουμε κλπ.. Δεν λέω εάν είναι σωστό ή όχι. Την πλειονότητα παρατηρώ.
Και το μετά έρχεται . . . αλλά δεν έρχονται πλέον τα χρήματα που περιμένατε ότι θα πάρετε στον λογαριασμό σας. Και το μετά έρχεται και ότι επιθυμείτε να ευχαριστηθείτε, κοστίζει συνολικά παραπάνω απ΄ όσο υπολογίζατε.
Και εδώ πρόκειται για την ισορροπία στην ζωή. Ο προγραμματισμός του μέλλοντος δεν πρέπει να οδηγεί στην στέρηση και μιζέρια του παρόντος. Σε καμιά περίπτωση δεν υποστηρίζω την μιζέρια και την στέρηση στο παρόν προκειμένου να εξασφαλίσετε την ποιότητα ζωής που επιθυμείτε στο μέλλον. Αν η μέριμνα για το μέλλον σας, σας οδηγεί σε υπερβολική αναστάτωση, τότε σαφώς και δεν υπάρχει λόγος να επιβαρύνετε την ηρεμία σας και κατ’ επέκταση την απόλαυση του παρόντος.
Σκοπός είναι η υγιής σχέση μεταξύ μέριμνας μέλλοντος και απόλαυσης παρόντος. Εσείς γνωρίζετε τον εαυτό σας προκειμένου να ορίσετε το υγιές σημείο. Εδώ απλώς σας παραθέτω τι είναι οικονομικά ενδεδειγμένο και οικονομικά ωφέλιμο για εσάς. Αν επιθυμείτε, το ακολουθείτε. Αν όχι, τότε δεν υπάρχει λόγος να στερήστε υπερβολικά και να μιζεριάζετε για να ακολουθήσετε το ενδεδειγμένο και ωφέλιμο.
4. “ Δεν έχω πειθαρχία και αυτοέλεγχο να ξεκινήσω αποταμίευση. Για ποιό λόγο εξάλλου; Μπορεί να μην ζώ καν μέχρι τα 67 “.
Και αν ζείτε; Θα μαλώνετε τον εαυτό σας που δεν έχετε αυτονομία και άνεση γιατί τότε, όταν ήσασταν νεότεροι δεν δείξατε αυτοέλεγχο στην διαχείριση των επιθυμιών σας; Θα περιμένετε το Κράτος να σας σώσει; Θα είστε εξαρτημένοι απο άλλους; Ή απο τα παιδιά σας; Θα έχετε ανησυχίες και οικονομική πίεση; Ο καθένας κάνει τις επιλογές του και είναι έτοιμος να υποστεί και τα αποτελέσματά των. Αν δεν επιθυμείτε να τιθασεύσετε την θέλησή σας τώρα, τότε μετά ίσως θα πρέπει να τιθασεύσετε τον εαυτό σας στους οικονομικούς περιορισμούς.
5. “ Όλο και κάτι θα πάρω ως σύνταξη από την Ελλάδα “.
Το πρόβλημα είναι τι ακριβώς. Εδώ υπολογίστε παρακαλώ ότι όσα βλέπετε σε νούμερα είναι μικτά (μικτή σύνταξη). Υπολογίστε α) τις αντίστοιχες κρατήσεις και β) τον πληθωρισμό. Άρα, την μείωση της αγοραστικής δύναμης. Τα 450,00 € μικτά που σας είπε το 2022 ο εργατολόγος ή το Ταμείο ότι θα λάβετε, ποια αξία θα έχουν μετά από 5, 10, 20 χρόνια;
6. “ Στην σύνταξη θα πάω Ελλάδα. Εκεί τα έξοδα είναι χαμηλότερα“.
Με τις εξελίξεις στην ενεργειακή κρίση, τον πληθωρισμό, τις πολιτικές της εκάστοτε ΔΕΗ και την γεωπολιτική αστάθεια (;) . Σας προτρέπω να συνυπολογίσετε την αύξηση ενοικίων, ενέργειας, αύξηση τιμών στα βασικά αγαθά, καύσιμα καθώς, έξοδα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης καθώς τα Νοσοκομεία στην Ελλάδα δεν βρίθουν από κεφάλαια και ανέσεις. Γεγονός είναι πως στην 3η ηλικία προκύπτουν πολλά περισσότερα έξοδα ιατρών, νοσοκομείων και φαρμάκων.
7. “ Έχω ακόμα χρόνια μπροστά μου για να ασχοληθώ με το συνταξιοδοτικό μου “.
Το αγαπημένο μου! Παγίδα , μία απο τις πολλές, στην οποία είχα πέσει κι εγώ για πολύ καιρό. Έχετε βαρεθεί προφανώς να διαβάζετε να γράφω για τα οφέλη της έγκαιρης έναρξης αποταμίευσης. Ο χρόνος είναι ο σύμμαχός σας. Εκμεταλλευτείτε τον. Για να μην γράφω κι εδώ σεντόνια για το τόοοσο καθοριστικό θέμα, σας παραπέμπω σε 2 προηγούμενα άρθρα μου.
8. “ Έχω λίγα χρήματα. Τι να κάνω με τα 50,00 € τον μήνα που μου μένουν στην άκρη;“
Καλύτερα τώρα αποταμίευση με 50,00 € μήνα παρά 300,00 € /μήνα μετά από 5 χρόνια. Το ζητούμενο είναι να ξεκινήσετε. Αν για να κλείσετε την τρύπα στο πορτοφόλι σας που θα προκύψει στην συνταξιοδότησή σας, πρέπει κατόπιν υπολογισμών να αποταμιεύετε τώρα π.χ. 380,00 € αλλά δεν μπορείτε ή δεν θέλετε να πιεστείτε, τότε ξεκινήστε έσω και με 150,00 ή 100,00 €.
Το σημαντικότερο είναι να αντιληφθείτε το οικονομικό όφελος του να ξεκινήσετε νωρίς. Και να ξεκινήσετε. Καθοριστικό είναι :
α. να εγκατασταθεί η συνήθεια συστηματικής αποταμίευσης με χαρά και δίχως πίεση και
β. να ξεκινήσει ο ανατοκισμός να δουλεύει.
9. “Θα με βοηθήσει το Κράτος. Η Γερμανία είναι Κράτος Πρόνοιας. Κάτι θα κάνει“.
Θα σας απογοητεύσω γιατί κάτι τέτοιο απλώς δεν ισχύει. Μακάρι να ήταν έτσι για την συνταξιοδοτική ηλικία. Το Job Center , η Arbeitsagentur ή άλλος θεσμικός παράγοντας δεν θα σας βοηθήσει. Τα παραπάνω σας βοηθάνε κατά την εργασιακή σας ζωή. Δεν προβλέπεται βοήθεια για την συνταξιοδότηση. Το Κράτος περικόπτει ήδη τις συντάξεις. Δεν είναι σε θέση δυστυχώς να υποστηρίξει με επιπλέον βοήθεια.
