Την κουλτούρα των Ιαπώνων στα ζητήματα καθαριότητας και τάξης στην σχολική ζωή της χώρας παρουσιάζει με ανάρτησή του ο κ. Στέλιος Steriteri Πρεζεράκος ο οποίος είναι Λυκειάρχης σε ένα Ιαπωνικό International σχολείο στο Τόκio και ζει μόνιμα στην Ιαπωνία από το 2012.
Ο κ. Πρεζεράκος με αφορμή την κατάσταση στην Ελλάδα με τις καταλήψεις μας μεταφέρει την κατάσταση στην Ιαπωνία με ένα μικρό παράδειγμα που δείχνει το πόσο διαφορετική είναι η Ιαπωνική σχολική ζωή και το πως παράγει υπεύθυνους πολίτες.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, όταν τελειώσει η τελευταία ώρα της σχολικής ημέρας, οι μαθητές θα σηκωθούν από την θέση τους και θα βαλουν τις καρέκλες τους απάνω στα θρανία. Κατόπιν, θα χωριστούν μόνοι τους σε μικρές ομάδες: κάποιοι θα πάρουν τα σφουγγαρόπανα, άλλοι τα ξεσκονόπανα, κλπ και θα αρχίζουν να καθαρίζουν σχολαστικά όλο το σχολείο, από διαδρόμους μέχρι γραφεία. Η μικρή αυτή τελετή ονομάζεται tokuiku και θεωρείται μέρος της Ιαπωνικής εκπαίδευσης. Καθαρίζοντας το κτήριο οι μαθητές αντιλαμβάνονται την αξία της καθαριότητας, μαθαίνουν να σέβονται το περιβάλλον στο οποίο ζουν και αποκτούν το αίσθημα της ευθύνης.
«Αμέτρητες φορές μετά από έναν ποδοσφαιρικό αγώνα με ομάδα της Ιαπωνίας, οι δυτικοί έχουν εκπλαγεί με τους Ιάπωνες φιλάθλους: μετά την λήξη του αγώνα θα χωριστούν σε παρέες και θα καθαρίσουν το στάδιο, θα μαζέψουν τα σκουπιδάκια, τα άδεια μπουκάλια κλπ. από μόνοι τους. Όλα αυτά έχουν προέλθει από την ώρα του tokuiku που ενσωματώθηκε και ρίζωσε στην Ιαπωνική Ψυχή κάνοντάς τους υπεύθυνους πολίτες. Ξεκινώντας από το σχολείο το οποίο τους δίδαξε το πως να είναι ταπεινοί. Επαναλαμβάνω, από το σχολείο που τους δίδαξε το πως να είναι ταπεινοί.» καταλήγει ο κ. Πρεζεράκος.
Αναλυτικά η ανάρτησή του:
Να ‘μαι κι εγώ ανάμεσα σε τρεις παλιές μαθήτριές μου – τώρα φοιτήτριες – να ποζάρω αξύριστος κ ακούρευτος (έβαλα μια παλιά φωτογραφία γιατί δεν ήθελα να ποστάρω κάτι από την τωρινή μου τάξη). Τέλος πάντων, διάβαζα τα πρόσφατα νέα από την Ελλάδα περί καταλήψεων, κλπ και αναρωτιόμουν το πόσο διαφορετική είναι η Ιαπωνική σχολική ζωή και το πως παράγει υπεύθυνους πολίτες. Ας φέρω ένα μικρό παράδειγμα.
Όταν τελειώσει η τελευταία ώρα της σχολικής ημέρας, οι μαθητές θα σηκωθούν από την θέση τους και θα βαλουν τις καρέκλες τους απάνω στα θρανία. Κατόπιν, θα χωριστούν μόνοι τους σε μικρές ομάδες: κάποιοι θα πάρουν τα σφουγγαρόπανα, άλλοι τα ξεσκονόπανα, κλπ και θα αρχίζουν να καθαρίζουν σχολαστικά όλο το σχολείο, από διαδρόμους μέχρι γραφεία. Η μικρή αυτή τελετή ονομάζεται tokuiku και θεωρείται μέρος της Ιαπωνικής εκπαίδευσης. Καθαρίζοντας το κτήριο οι μαθητές αντιλαμβάνονται την αξία της καθαριότητας, μαθαίνουν να σέβονται το περιβάλλον στο οποίο ζουν και αποκτούν το αίσθημα της ευθύνης.
Αμέτρητες φορές μετά από έναν ποδοσφαιρικό αγώνα με ομάδα της Ιαπωνίας, οι δυτικοί έχουν εκπλαγεί με τους Ιάπωνες φιλάθλους: μετά την λήξη του αγώνα θα χωριστούν σε παρέες και θα καθαρίσουν το στάδιο, θα μαζέψουν τα σκουπιδάκια, τα άδεια μπουκάλια κλπ. από μόνοι τους. Όλα αυτά έχουν προέλθει από την ώρα του tokuiku που ενσωματώθηκε και ρίζωσε στην Ιαπωνική Ψυχή κάνοντάς τους υπεύθυνους πολίτες. Ξεκινώντας από το σχολείο το οποίο τους δίδαξε το πως να είναι ταπεινοί. Επαναλαμβάνω, από το σχολείο που τους δίδαξε το πως να είναι ταπεινοί.