Γράφει ο *Ηλίας Μαργιόλας
Δυό απλά λόγια σαν μια προσευχή, δυο σκληρά λόγια σαν την οργή μας.
Σήμερα είμαστε όλοι μανάδες και πατεράδες, είμαστε όλοι μας αδελφοί και αδελφές, σήμερα είμαστε όλοι μαζί μέσα σ΄ένα τρένο που τρέχει πάνω στις ράγες της ζωής, που μας πάει ίσια στο όνειρο μας ή και στο άγνωστο, που μέχρι χθες δεν το φοβόμασταν.
Αυτό το ταξίδι, που έπρεπε να΄ναι μόνο δικό μας, κάποιοι θέλησαν ν΄αλλάξουν την πορεία του, θέλησαν να το μπλέξουν με τα σχέδια τους, κάποιοι το σταμάτησαν από άγνοια, ανευθυνότητα ή…
Έτσι το τρένο και το ταξίδι δεν θα φτάσει στ όνειρο μας, δεν θα είναι η συνέχειά μας, αλλά θα φτάσει σ΄ένα αθέλητο τέρμα.
Σήμερα είμαστε όλοι μανάδες και πατεράδες, γιατί χάσαμε το δικό μας παιδί, όταν του αφαίρεσαν το οξυγόνο, σ΄ένα τρέχο που σταμάτησε στο χρόνο μηδέν, που θα καίγεται αιώνια, αλλά δε θα σβήσει τα ονόματά σας και τη μερα ντροπής…. 28 Φεβρουαρίου 2023….
