Γράφει ο Παναγιώτης Τραϊανού
Αριστοτεχνική «ενέδρα»…
…ή κλεισμένο «ραντεβού θανάτου» του CEO με τον δολοφόνο του;
Τι σχέση έχει η Πελόσι και το Δημοκρατικό Κόμμα με το φωνικό;
Θα γίνει ο Λουίτζι Μαντζιόνι ένας νέος «Λι Όσβαλντ»;
Η παρακμή μιας αυτοκρατορίας φαίνεται από πολύ συγκεκριμένα «συμπτώματα» …Συνήθως ξεμένει από ιδέες κι αυτό σημαίνει ότι ξεμένει από πρόσωπα που φέρνουν αυτές τις νέες ιδέες. Ο μεγάλος κίνδυνος που αντιμετωπίζει αρχίζει να εκδηλώνεται στην εποχή της απόλυτης ισχύος της. Κάπου εκεί χάνει τα «γατίσια» αντανακλαστικά της, τα οποία της δίνουν τα άγρια και θηριώδη χαρακτηριστικά της. Παύει να βρίσκεται σε μια διαρκή «εγρήγορση», γιατί απλούστατα έχει εμπιστοσύνη στη δύναμη της κι αρχίζει και βολεύεται …Αρχίζει και γίνεται «μαλθάκη» και «αργή» στη λειτουργία της. Τα στελέχη της, αντί να είναι αυτοί που προστατεύουν το σύστημα, προστατεύονται οι ίδιοι απ’ αυτό. Αντί να τη «φωτίζουν» με τη δική τους «λάμψη», «φωτίζονται» οι ίδιοι απ’ αυτήν και τα πόστα της. Η αναξιοκρατία κι ο νεποτισμός γίνονται φαινόμενα που τη «διαπερνούν» από την κορυφή μέχρι τη βάση.


Γιατί τα λέμε όλα αυτά; …Γιατί, βλέποντας τη σύλληψη του φερόμενου ως δολοφόνου του CEO της United Healthcare, «θυμηθήκαμε» και πάλι τις πρακτικές των ίδιων ανθρώπων στην Ελλάδα …«Θυμηθήκαμε» την ημέρα της σύλληψης του Σάββα Ξηρού και την «αποκάλυψη» της 17 Νοέμβρη. να μην πέρασε μια μέρα! …Σαν να μην μπήκε ποτέ ξανά κάποια νέα ιδέα στο «τραπέζι» των μυστικών υπηρεσιών των «Πλανηταρχών»! …Απόλυτος εφησυχασμός! …Copy-paste στα πάντα! Τι είχε γίνει τότε στην Αθήνα και μας συνδέει απευθείας με τη σημερινή Νέα Υόρκη; Κάπου σε μια γειτονιά της Αθήνας ανατινάχθηκε ένας τρομοκράτης και μέσα σε λίγα λεπτά της ώρας η Αστυνομία τα ήξερε όλα γι’ αυτόν! Αυτός βρισκόταν μισοπεθαμένος κι ανίκανος να επικοινωνήσει με το περιβάλλον —και βέβαια με τους διώκτες του— και οι αποκαλύψεις «έτρεχαν»! …Δεν χρειάστηκε ούτε ανακρίσεις να γίνουν! …Ο μισοπεθαμένος τρομοκράτης, ο οποίος βρισκόταν σε τρομοκρατική αποστολή, είχε όλα τα στοιχεία πάνω του! …Ό,τι χρειαζόταν η Αστυνομία για να διαλευκάνει την υπόθεση! …Μόνο υπεύθυνη δήλωση και αίτηση σύλληψης δεν είχε επάνω του! …Ταυτότητα με τα πραγματικά του στοιχεία, προκηρύξεις της οργάνωσης και κλειδί! …Πολλά κλειδιά, απ’ όλες τις γιάφκες της οργάνωσης!
Το πώς από το κλειδί ενός ανθρώπου, ο οποίος βρισκόταν κομματιασμένος στο παγκάκι μιας πλατείας, τα «λαγωνικά» βρήκαν μέσα σε λίγες ώρες τις πόρτες που αυτά ξεκλείδωσαν, μόνο ένα μέντιουμ μπορεί να το εξηγήσει! …Ούτε τα κλειδιά των ξενοδοχείων δεν είναι τόσο εύκολα και βολικά στην «ανάγνωση» τους, για να βρείτε τα δωμάτια που αντιστοιχούν! Και όμως, μέσα σε λίγες ώρες «αποκαλύφθηκαν» όλα τα «μυστικά» της πιο μυστηριώδους και φονικής οργάνωσης στη νεότερη πολιτική ιστορία της Ελλάδας! Γιατί; …Γιατί προφανώς αυτό συνέφερε το «αφεντικό» της χώρας …Αυτό συνέφερε την Αμερικανική Πρεσβεία και την Ελληνική Αστυνομία, για να εξυπηρετήσει, απλά έπρεπε να κάνει τον «καραγκιόζη», γιατί δεν γινόταν διαφορετικά.

Το αποτέλεσμα ήταν να εμφανιστεί η διαβόητη τρομοκρατική οργάνωση χειρότερη στη λειτουργία και τη διάρθρωσή της από μια συμμορία «Ρομά» που κλέβει χαλκό. Ούτε για φασαρία σε καφενείο δεν ήταν άξιοι οι «φαρμακοχέρηδες» της δήθεν τρομερής οργάνωσης, η οποία είχε αποκτήσει τρομερή φήμη σε ολόκληρη την Ευρώπη …Οι «ερυθρές Ελλάδας ταξιαρχίες» της ήταν ένας «λοχίας» και μερικοί «δεκανείς»! Και όμως, οι Αμερικανοί με πέντε έξι συλλήψεις ασήμαντων ανθρώπων «έκλεισαν» ένα από τα πιο περίεργα κι επικίνδυνα γι’ αυτούς θέματα στην Ελλάδα. Οι εποχές ήταν γι’ αυτούς εύκολες, εφόσον οι ΗΠΑ και η CIA ήταν πανίσχυρες …Ζούσαμε εποχές «Πιουριφοί» και η ελληνική κοινή γνώμη δεν απασχολούσε κανέναν. Και «μεσημέρι» να έλεγαν οι Αμερικανοί πως είναι τα μεσάνυχτα, κάποιοι μεγαλοπαράγοντες των Αθηνών ήταν υποχρεωμένοι να βάλουν αντιηλιακό. Οι ΗΠΑ βρισκόταν στην κορυφή του κόσμου και λειτουργούσαν μ’ αυτόν τον τρόπο.

Γιατί όμως ρίσκαραν τόσο πολύ να εκτεθούν; …Ο λόγος είναι απλός …Τους «ανάγκασε» ο αμερικανικός λαός με την αντίδρασή του στο φωνητικό περιστατικό! …Ο εξορργισμένος αμερικανικός λαός! Ο παρακράτος, βλέποντας ότι ο δολοφόνος πάει να εξελιχθεί σ’ έναν λαϊκό ήρωα, ο οποίος εκτός από οπαδούς μπορεί να έβρισκε και μιμητές, θεώρησαν ότι έπρεπε να τον «κάψουν» πριν αυτός γίνει επικίνδυνος. Τι έκαναν; …Τον «συνέλαβαν»! Σ’ αυτές τις περιπτώσεις όμως έχουν εμπειρία και φρέσκες ιδέες. Εδώ έκανε το λάθος. Από τη μία πλευρά δεν είχαν νέες ιδέες για τη διαχείριση αυτών των καταστάσεων —σ’ ένα περιβάλλον στο οποίο λόγω κοινωνικών ζυμώσεων έχει αλλάξει— και από την άλλη δεν είχαν την εξυπνάδα να ζυγίσουν σωστά την κατάσταση. Νόμισαν ότι αρκούσαν τα μέσα που διαθέτουν για να «περάσουν» την άποψή τους. Αυτά, δηλαδή, τα οποία έκαναν κάποτε στην Ελλάδα, επειδή ήταν πανίσχυροι και η Ελλάδα μια «Μπανανία», θέλησαν να επαναλάβουν και στο «σπίτι» τους.
Σ’ αυτό το σημείο έγινε τα λάθη που τους εκθέτουν. Έχοντας την εσφαλμένη άποψη των παλιών «μεγαλείων», θέλησαν ακόμα και στις ΗΠΑ να κάνουν αυτά τα οποία έκαναν στη βαλκανική «αποικία», αδιαφορώντας για την αμερικανική κοινή γνώμη ενός λαού, ο οποίος πλέον είναι εξωργισμένος με όλους τους «πραιτοριανούς» μιας. «αυτοκρατορίας που βρίσκεται στην κυριολεξία σε «ελεύθερη πτώση»! …Στο σημείο αυτό την «πάτησαν» …Δεν κατανοούν την παρακμή τους …Δεν μαθαίνουν από τα λάθη τους …Δεν «διδάχθηκαν» από την εκλογική εκλογική τους ήττα, η οποία τους απέδειξε με τον πιο απόλυτο τρόπο ότι δεν μπορεί να επιβεβαιώσει τη γνώμη τους. στους Αμερικανούς επειδή απλά ελέγχουν τα ΜΜΕ, την εξουσία και βέβαια διαθέτουν και το χρήμα. Πάλι με τα ίδια μέσα προσπάθησαν να επιβάλουν την άποψή τους και δεν αξιολόγησαν το γεγονός ότι ο λαός πλέον ΔΕΝ τους «ακούει»! Δεν εκτίμησαν το γεγονός ότι οι μισοί celebrities, οι οποίοι πήγαν να τους εξυπηρετήσουν με τη δήθεν «επιρροή» τους, έχουν εγκαταλείψει τη χώρα γιατί φοβούνται τις συλλήψεις.

Τι συνέβη λοιπόν; Οι βολεμένοι και οι άχρηστοι αλλιώς ξεκίνησαν την υπόθεση και αλλιώς κλήθηκαν να την «κλείσουν»! Οι ίδιοι που αρχικά, για να δώσουν στους εαυτούς τους τη δικαιολογία και ταυτόχρονα να επιτρέψουν στον δολοφόνο να διαφύγουν την τιμωρία χωρίς να εκτεθούν, ήταν αυτοί που «κατασκεύασαν» έναν «φαντομά» …Έναν υπεράνθρωπο «φαντομά», ο οποίος κινούνταν «γρηγορά» σαν τον άνεμο κι αθόρυβα σαν τη σκιά …Έναν «ήρωα» απ’ αυτούς που θα ζήλευε και το Χόλυγουντ. Στη συνέχεια όμως αυτό τούς γύρισε «μπούμερανγκ», γιατί ο κόσμος «αγαπά» τους τιμωρούς-υπερανθρώπους και ταυτίζεται μ’ αυτούς και τους στόχους τους. Ξαφνικά «πυροδοτήθηκε» μια έκρηξη συμπάθειας προς τον «τιμωρό» των εχόντων και κατεχόντων μιας κοινωνίας με τεράστια προβλήματα! Ξαφνικά «πυροδοτήθηκε» μια τεράστια αντιπάθεια και εχθρικότητα προς την κοινωνική και οικονομική «ελίτ» της χώρας!…

Έκαναν λοιπόν την ανάγκη φιλοτιμίας και «συνέλαβαν» τον «δολοφόνο». Το πρόβλημά τους ήταν το πώς θα δικαιολογούσαν τη σύλληψη. Εκεί που έγινε το copy-paste …Ξαναγύρισαν στην πολυδοκιμασμένη μέσα στους αιώνες πρακτικής του χαφιέ. Έβαλαν κάποιον πολίτη να τους λύσει το μεγαλύτερο πρόβλημα, το οποίο ήταν ο εντοπισμός του δράστη …Τη χρονοβόρα έρευνα θα παρακάμψει με μια απλή παράδοση. Το πρόβλημα που τους έλυνε ένας παρατηρητικός πολίτης. Στη συνέχεια όλα θα ήταν αντιγραφή! …Ο «Φαντομάς» ξαφνικά θα γινόταν ένας «Σάββας Ξηρός»! Αυτός, ο οποίος σαν «φάντασμα» μπήκε και βγήκε σε μια Νέα Υόρκη με ψεύτικη ταυτότητα, παραπλανώντας το σύστημα και χωρίς να αφήσει ίχνη, πιάστηκε σαν τον βλάκα σ’ ένα υποκατάστημα της Μακ Ντόναλντς! Αυτός, ο οποίος απέφυγε επιμελώς χιλιάδες κάμερες παρακολούθησης, δεν μπόρεσε ν’ αποφύγει το «βλέμμα» μιας σερβιτόρας. Έκανε όλα τα δύσκολα και τα υπεράνθρωπα και δεν έκανε αυτό το οποίο —ειδικά στις ΗΠΑ— κάνουν καθημερινά χιλιάδες κακοποιοί, οι οποίοι απλά κρύβονται από τις διωκτικές αρχές! …Ο σούπερ έξυπνος εμφανίστηκε χειρότερος από έναν κοινό βλάκα!

Κάπου εδώ όμως αρχίζει η «κωμωδία»! Σύλληψη ΔΕΝ μπορεί να γίνει, επειδή απλά κάποιος πολίτης νόμισε ότι είδε κάποιον καταζητούμενο. Εκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά, όπως αυτά τα οποία «αποκαλύπτει» η φωτογραφία της αστυνομίας. Δεν μπορούν περιπολικά να τρέχουν πάνω-κάτω και να συλλαμβάνουν πολίτες, επειδή κάποιοι άλλοι πολίτες είδαν ή νομίζουν ότι είδαν κάποιον που μοιάζει μ’ έναν καταζητούμενο. Για να γίνει σύλληψη —και όχι μια απλή αναγνώριση στοιχείων—, θα πρέπει να υπάρχουν αποδείξεις της σύνδεσής του με ένα έγκλημα και να γίνει ταυτοποίηση …Κανένα πρόβλημα! …Έγινε κι αυτό με copy-paste! …Ο «Σάββας Ξηρός» ήταν προετοιμασμένος κατάλληλα! …Ο «Φαντομάς» είχε επάνω του ό,τι ακριβώς χρειαζόταν η αστυνομία για να τον συλλάβει! …Προφανώς δεν είχε δει ποτέ ούτε μία αστυνομική ταινία του Χόλυγουντ!…
…Είχε επάνω του πλαστή ταυτότητα, η οποία θα μπορούσε εύκολα να ενεργοποιήσει τα κομπιούτερ της αστυνομίας και άρα να προκύψει «εμπλοκή» και «σύλληψη» …Είχε επάνω του ένα μανιφέστο κατά του ασφαλιστικού συστήματος των ΗΠΑ, το οποίο τον συνέδεε απευθείας με το θύμα και τέλος είχε πάνω του και το χειρότερο πράγμα που μπορούσε να κουβαλάει πάνω του …το όπλο της δολοφονίας! …Το όργανο του εγκλήματος, το οποίο, ακόμα και το πιο χαζό «τζάνκι», όταν σκοτώσει κάποιον, θα φροντίσει να ξεφορτωθεί σε κάποιον βόθρο. Και όμως, ο βραβευμένος για την ευφυία του δολοφόνος το κουβαλούσε μαζί του! …Έτσι για σουβενίρ …Δεν υπάρχει πάντα η πιθανότητα, είτε εξαιτίας ενός τυχαίου αστυνομικού ελέγχου είτε από ατυχήματος, να μην τον συνδέσουν με το έγκλημα …ΟΛΑ τα στοιχεία επάνω του! …Κι όλα αυτά για να πάει να φάει στον Μακ Ντόναλντς.

Ταιριάζουν τα ύψη των δύο αυτών προσώπων; Μήπως, αναζητώντας τις ομοιότητες στα φρύδια, «έχασαν» το μέτρημα στα «παΐδια»; Μήπως αυτός που έπιασαν τούς βγήκε πιο ψηλός απ’ όσο θα τους βόλευε; Μήπως το «ανταλλακτικό» που παρήγγειλαν ήταν πιο «μακρύ» απ’ αυτό που χρειάζονταν; Μακροσκοπικά να δει κάποιος, ο δολοφόνος δεν πρέπει να ξεπερνάει το 1,80 —αν κρίνουμε από το πού φτάνει στο σώμα του το σακίδιο που κουβαλάει—, ενώ ο συλληφθής φαίνεται ότι είναι σίγουρα πάνω από 1,90, αν συγκριθεί με τους θηριώδεις αστυνομικούς που τον « σέρνουν» στα κρατητήρια …Δύο-τρία «παΐδια» φαίνεται ότι τους ξέφυγαν στο μέτρημα! …Τρία «παΐδια», από τρεις πόντους το καθένα, αμέσως βρήκαμε τη διαφορά.

Το σίγουρο είναι ότι μιλάμε για τραγελαφικές καταστάσεις! …Και να θέλεις ν’ «αγιάσεις» δεν αφήνουν. Σε άλλο κείμενο μας για το ίδιο θέμα είπαμε να μην ασχοληθούμε με το αστυνομικό μέρος της υπόθεσης, αλλά μας «σέρνουν» προς αυτό με τις βλακείες τους. Υποκύπτοντας —έστω και για λίγο στον πειρασμό να μπούμε στο αστυνομικό μέρος της υπόθεσης— θα πούμε εν συντομία την απόφασή μας και βέβαια θα θέσει κάποια ερωτήματα, τα οποία η συγκεκριμένη σύλληψη αφήνει ανάγνωση. Κατά την άποψή μας δεν υπάρχει ούτε «ήρωας» «Ρομπέν των Δασών» ούτε υπάρχει κάποια αυθόρμητη θέληση ν’ αποδοθεί με σφαίρες κοινωνικής δικαιοσύνης. Είμαστε απολύτως βέβαιοι ότι πρόκειται για σύγκρουση κακοποιών, η οποία δρομολογήθηκε από διεφθαρμένους αξιωματούχους και ολοκληρώθηκε από επαγγελματίες εκτελεστές. Η συγκεκριμένη δολοφονία είναι ο ορισμός του «inside job»! …Έγκλημα του «βαθέως κράτους» των ΗΠΑ.

Αυτό είναι πλέον απολύτως βέβαιο, αν έγινε γνωστό ότι ο νεκρός πλέον CEO ήταν μπλεγμένος με το Υπουργείο Δικαιοσύνης —και άρα με το FBI— και θα μπορούσε να εκβιαστεί να πάει στα ραντεβού χαράματα. CEO, όμως, τόσο πλούσιος και ισχυρός, είναι δυνατόν να εκβιαστεί σε βαθμό να τρέχει ΜΟΝΟΣ του χαράματα στους δρόμους της άγνωστης γι’ αυτόν Νέας Υόρκης; Ποιος θα μπορούσε να τον εκβιάσει; …Κάποιος ακόμα πιο ισχυρός από τον ίδιο …Κάποιος ο οποίος είχε την ισχύ να τον απειλήσει …Αυτός που θα μπορούσε να τον σκοτώσει! Άρα, τι αναζητούμε; …Κάποιον ο οποίος έχει αυτά τα χαρακτηριστικά και ταυτόχρονα βρίσκεται σε σύγκρουση με τον CEO. Αναζητούμε κάποιον πολύ πιο ισχυρό, ο οποίος να έχει συμφέρον να «διαγραφεί» ο CEO από τα «μητρώα» των ζωντανών.

Απλά πράγματα. Ο συγκεκριμένος CEO κατηγορούνταν για κακούργημα. Είναι βέβαιο ότι είχε διαπράξει μέγα οικονομικό έγκλημα κι αυτό το γνώριζαν πολλοί! …Το γνώριζαν κι αυτοί στους οποίους πήγαινε εκείνη την ημέρα να τους ενημερώσει για την εταιρεία και στην κυριολεξία πέρασαν πάνω από το πτώμα του για να μπουν στο Χίλτον και να συνεχίσουν την προγραμματισμένη συνέλευση! …Ούτε ίσα μ’ έναν σκύλο δεν τον υπολόγισαν! …Δολοφονήθηκε ο CEO της εταιρείας τους και δεν ανέβαλαν ούτε καν τη συνέλευση! …Δολοφονήθηκε ο Διευθύνων Σύμβουλος μιας εταιρείας με κεφάλαιο έσοδα 210 ΔΙΣ δολάρια και «επικήρυξαν» τον δολοφόνο του για μερικές χιλιάδες δολάρια. Δολοφονήθηκε ο Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας τους και πριν ακόμα τον θάψει έβαλαν αγγελία στις εφημερίδες για την αντικατάστασή του. Άρα; …Άρα βολεύονταν κι αυτοί από τη δολοφονία του κι απαλλασσόταν η εταιρεία τους από πολλά προβλήματα. Άρα, γνώριζαν όλοι την ενοχή του, εφόσον και τυπικά βρισκόταν σε διαπραγμάτευση με το DOJ —Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ—. Πολλά ποτήρια που τσούγκρισαν και πολλά βλέμματα ικανοποίησης που ανταλλάχθηκαν μέσα στο Χίλτον, όταν κάποιοι έξω απ’ αυτό περισυνέλεξαν το πτώμα του CEO.
Πώς μπαίνει όμως η «παράμετρος»-Πελόσι στην «εξίσωσή» μας; …Το νομικό σύστημα των ΗΠΑ έχει ένα πολύ συγκεκριμένο «παράθυρο», το οποίο επιτρέπει ακόμα και στον πιο σκληρό εγκληματισμό να τη «γλιτώσει». Αυτό, όμως, έχει μια πολύ απλή προϋπόθεση …Μια απαράβατη προϋπόθεση: Για να «γλιτώσει» κάποιος, όσο ψηλά κι αν βρίσκεται, όσο μεγάλο κι αν είναι το έγκλημα του, πρέπει να «δώσει» κάποιον, ο οποίος να βρίσκεται ακόμα «ψηλότερα. » από τον ίδιο. Η Πελόσι είναι σίγουρα πολύ «ψηλά» από έναν απλό CEO μιας εταιρείας —όποια κι αν είναι η εταιρεία αυτή—. Άρα, η Πελόσι κινδύνευε απ’ αυτόν που ΟΛΟΙ περίμεναν να καταθέσει εναντίον της …Κινδύνευε από τη μαρτυρία ενός συνενόχου της, που, λόγω θέσης, ήταν σίγουρο πως γνώριζε πάντα σ’ ένα απολύτως διαπιστωμένο έγκλημα …Κινδύνευε από κάποιον ο οποίος μπορούσε να τη χρησιμοποιήσει σαν «σανίδα» σωτηρίας για να γλιτώσει ο ίδιος. Σε μια τέτοια περίπτωση η Πελόσι, δηλαδή, είτε έπρεπε να ετοιμάσει «βαλίτσες» —για να φύγει από τη χώρα μαζί με την Όπρα και τα άλλα τα «παιδιά»— είτε να ετοιμαστεί να μπαινοβγαίνει στα δικαστήρια μέχρι να πεθάνει.
Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο εδώ.
Κάντε εγγραφή στο ενημερωτικό μας δελτίο.