Ο Γιώργος Γεραπετρίτης, ο άνθρωπος που κατέχει τον τίτλο του Υπουργού Εξωτερικών χωρίς όμως να ασκεί ουσιαστικά καμία εξωτερική πολιτική, εμφανίστηκε πρόσφατα να απαντά στον Αντώνη Σαμαρά με μια δήλωση που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, στην καλύτερη περίπτωση, αμήχανη και, στη χειρότερη, αποκαλυπτική της αδυναμίας του.
Είπε ότι «η εχθροπάθεια και η μυσαλοδοξία μπορεί να είναι αρνητικές σε άλλα επίπεδα, αλλά στην εξωτερική πολιτική είναι σίγουρα καταστροφικές για τη χώρα». Μια φράση που αποπνέει τη γνώριμη διπλωματική ασάφεια του ανθρώπου που αποφεύγει να πάρει θέση, να συγκρουστεί, να διεκδικήσει.
Στην πραγματικότητα, η δήλωσή του δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια προσπάθεια να κρύψει το αυτονόητο, ότι ο ίδιος δεν παράγει έργο. Ο Γεραπετρίτης είναι Υπουργός Εξωτερικών μόνο κατ’ όνομα, ένας διακοσμητικός κρίκος σε μια αλυσίδα αποφάσεων που λαμβάνονται αλλού, αποκλειστικά στο Μέγαρο Μαξίμου.
Το έχει άλλωστε παραδεχθεί ο ίδιος, όταν με κάθε ειλικρίνεια, ή ίσως αφέλεια, έχει πει πως «την εξωτερική πολιτική τη χαράζει ο Πρωθυπουργός και το Υπουργικό Συμβούλιο». Δηλαδή, με άλλα λόγια, εκείνος απλώς εκτελεί, αναγιγνώσκει και υπογράφει.
Η Ελλάδα όμως, ιδίως στη σημερινή γεωπολιτική συγκυρία, δεν έχει την πολυτέλεια ενός «βιτρινάτου» Υπουργού Εξωτερικών. Χρειάζεται πολιτικό με άποψη, φωνή, ευθύνη και θάρρος. Όχι έναν διεκπεραιωτή τύπου «γραμματέα του Πρωθυπουργού» που απλώς διαβάζει έτοιμα non papers από το Μαξίμου. Ο Γεραπετρίτης, αντί να δίνει μάχες στα διεθνή φόρα, αρκείται σε δηλώσεις ασφαλούς ουδετερότητας ή ”μέσω διπλωματικών πηγών του ΥΠ.ΕΞ.”, σε φωτογραφίες χαμογελαστές δίπλα σε ομολόγους του και σε διπλωματικά ρητορικά τεχνάσματα.
Ο ελληνικός λαός όμως δεν ξεγελιέται. Βλέπει ότι η εξωτερική πολιτική δεν χαράσσεται στο Υπουργείο Εξωτερικών, αλλά στο επιτελικό κράτος του Κυριάκου Μητσοτάκη. Ο ίδιος ο Γεραπετρίτης έχει αποδεχθεί τον ρόλο του ως απλού μεταφραστή των εντολών του Πρωθυπουργού, ένας Υπουργός χωρίς πυξίδα, χωρίς άποψη, χωρίς βαρύτητα.
Στην ιστορία της μεταπολίτευσης υπήρξαν Υπουργοί Εξωτερικών με λάθη, αλλά και με τόλμη. Ο Γιώργος Γεραπετρίτης όμως θα μείνει στην ιστορία για έναν και μόνο λόγο: ως ο πιο «ανύπαρκτος» Υπουργός Εξωτερικών που είχε ποτέ η χώρα. Ένας Υπουργός που δεν άσκησε ποτέ πολιτική, αλλά περιορίστηκε να τη μιμείται, και μάλιστα με κακό τρόπο.
