Της *Ιωάννας Λιούτα
Τα τελευταία χρόνια, η ακρίβεια έχει γίνει ο πιο σκληρός φόρος για τα ελληνικά νοικοκυριά. Σύμφωνα με την ΕΚΤ, από το 2019 οι τιμές τροφίμων στη χώρα μας αυξήθηκαν κατά 30%.
Μπορεί η Ελλάδα να βρίσκεται ελαφρώς κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, όμως οι χαμηλότερες αφετηρίες στα εισοδήματα κάνουν το βάρος δυσβάσταχτο.
Την ίδια στιγμή, τα στοιχεία του ΚΕΠΕ αποκαλύπτουν μια ακόμα μεγαλύτερη στρέβλωση: οι αμοιβές εργασίας μειώθηκαν στο 35% του ΑΕΠ, όταν ο μέσος όρος της ΕΕ αγγίζει το 47%.
Η εργασία χάνει συνεχώς έδαφος έναντι των κερδών, και η κυβέρνηση όχι μόνο δεν αντιστρέφει την τάση, αλλά την ενισχύει με την πολιτική της.
Έρευνα του ΙΝΕ ΓΣΕΕ: μόνο 130 εκατ. ευρώ από τα 8,3 δισ. αύξησης διαθέσιμου εισοδήματος την περίοδο 2019–2023 κατευθύνθηκαν στους μισθωτούς. Το υπόλοιπο πήγε σε μεγάλες περιουσίες, ενοίκια και εργολάβους.
Το αφήγημα της «ανάπτυξης για όλους» κατέρρευσε. Η ανάπτυξη υπάρχει μόνο στους δείκτες, όχι στην τσέπη των πολιτών. Η χώρα κινδυνεύει να παγιδευτεί σε έναν φαύλο κύκλο, όπου οι αριθμοί βελτιώνονται αλλά η κοινωνία φτωχοποιείται. Και αυτό είναι η πιο τρανταχτή απόδειξη ότι η Kυβερνητική πολιτική απέτυχε.
*Η Ιωάννα Λιούτα είναι πολιτική και οικονομική αναλύτρια
