Γράφει ο *π. Κωνσταντίνος Λαγός
Διαβάζοντας τον βίο του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου, με πιάνει μια κάποια απογοήτευση…Να αναφέρω επιγραμματικά μερικά πράγματα από εκεί.
Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, όταν ανέλαβε Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως ανάμεσα σε άλλα έκανε και τα εξής: Εκποίησε πολύτιμα εκκλησιαστικά σκεύη και άλλα περιουσιακά στοιχεία για να χρηματοδοτήσει την ανέγερση ιδρυμάτων για τους φτωχούς, τους ξένους και τους ασθενείς καθώς και το καθημερινό συσσίτιο για τους άπορους της Πόλης.
Καυτηρίαζε με τους λόγους του την αυθαιρεσία των πλουσίων και των πολιτικών, την επίδειξη πλούτου και την καταδυνάστευση των φτωχών και ασθενέστερων. Ξεχωρίζει η σύγκρουση με την Αυτοκράτειρα για το κτήμα της χήρας που ήθελε η πρώτη να αρπάξει. Τα έβαλε με τους ανάξιους κληρικούς κάθε βαθμίδας. Με όσους πλούτιζαν με διάφορους τρόπους, με όσους απολάμβαναν κοσμική ζωή, με όσους ζούσαν μέσα στις απολαύσεις και τις ηδονές, με όσους μοναχούς ή και επισκόπους συζούσαν με δήθεν μοναχές.
Δε δίστασε να διώξει πλειάδα κληρικών που δεν διορθώνονταν, ανάμεσά τους και 13 επισκόπους. Σημειώνω μια φράση του: «εάν ο κλήρος που είναι το άλας της γης, παρουσιάζει έκλυτο βίο, πώς θα ζητήσουμε από το ποίμνιο να ζει άγιο και κατά Χριστόν βίο;» Η αλήθεια είναι ότι έχω βαρεθεί. Δεν έχω βαρεθεί επειδή είμαι καλός κληρικός και οι άλλοι είναι κακοί, δεν είμαι, αλλά έχω βαρεθεί τις δικαιολογίες. Έχω βαρεθεί τις δικαιολογίες που χρησιμοποιούμε για να καλοπιάνουμε τους πλούσιους, αφού από αυτούς περιμένουμε είτε δωρεές είτε διευκολύνσεις. Έχω βαρεθεί να δικαιολογούμε την σιωπή μας απέναντι στους πολιτικούς που πλουτίζουν συνεχώς και φτιάχνουν νόμους για να πλουτίσου κι άλλο οι ήδη πλούσιοι φίλοι τους εις βάρος των πολιτών αυτής της χώρας.
Έχω βαρεθεί τις διάφορες θεολογικές αρλούμπες για να δικαιολογήσουμε διάφορους μεγαλοκληρικούς που ζουν ζωή παρόμοια με αυτή μεγαλοστελεχών εταιρειών. Γενικά έχω βαρεθεί να τα βλέπω και να τα ακούω όλα αυτά. Δεν είναι το κακό ότι γίνονται αυτά. Είμαστε άνθρωποι και πέφτουμε. Να πέσουμε είναι ανθρώπινο, να βρίσκουμε δικαιολογίες όμως είναι δαιμονικό. Κάποιοι λένε ότι είμαι αριστερός. Δεν είμαι. Κάποιοι λένε ότι είμαι αυστηρός. Δεν είμαι. Τέλος πάντων μου λένε διάφορα.
Δεν ισχύει τίποτα από όλα αυτά. Απλά έχω βαρεθεί την δικαιολόγηση της παρακμής και την κανονικοποίησή της. Έχω βαρεθεί τις ψευτοθεολογίες, τις δήθεν ψυχολογίες και τις πολιτικολογίες προκειμένου να δικαιολογηθούν όλα αυτά. Δεν είμαι θεολόγος, ούτε και θέλω να γίνω. Δεν είμαι φιλόσοφος και δεν μου αρέσει η φιλοσοφία. Ούτε πολιτικός είμαι ούτε ψυχολόγος ούτε τίποτα από όλα αυτά. Είναι εύκολο κάποιος με γνώσεις να μου απαντήσει σε αυτά που λέω και να μείνω να κοιτάζω σαν χαζός χωρίς να έχω τι να πω.
Δε θέλω όμως να απαντήσει κάποιος σε εμένα. Όποιος θέλει, να απαντήσει στον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο. Να διαβάσει τον βίο και τους λόγους του και να μου πει τι στην ευχή γίνεται τελικά. Ποιος έχει δίκιο; Αυτός ή όλες αυτές οι δικαιολογίες που εφευρίσκουμε; Και μετά ας ξανακάνουμε κουβέντα γιατί αδειάζουν οι εκκλησίες. Δεν είμαστε άγιοι, ναι. Αλλά στόχος μας είναι να γίνουμε.
Και αν οι κληρικοί δε δίνουμε το παράδειγμα, τότε γιατί να χαλάσει κάποιος το κυριακάτικο πρωινό του και να έρθει να μας δει με τα παράξενα ρούχα μας και να μας ακούσει να ξελαρυγγιαζόμαστε μαζί με τους ψάλτες μας;
Ακολουθήστε μας και στο Google news, και στο Youtube και κάντε εγγραφή στο ενημερωτικό μας δελτίο.