Γράφει ο *π. Κωνσταντίνος Λαγός
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου μέχρι και που παντρεύτηκα (και της απόφασης να παντρευτώ συμπεριλαμβανομένης) οι γύρω μου, όταν μιλούσα για τα σχέδιά μου, μου έλεγαν σαν συνεννοημένοι ότι σκεφτόμουν με τρόπο ανώριμο.
Τα σχέδια μου πράγματι ήταν πάντα κάπως περίεργα και περιλάμβαναν κάπως παλαβούτσικα πράγματα αλλά ποια ήταν τα ώριμα σχέδια;
Μια δουλειά με καλό μισθό, ακόμα κι αν είναι ανυπόφορη, μια ζωή τακτοποιημένη, ακόμα κι αν είναι πνιγμένη στη ρουτίνα και προσμονή του Σαββατοκύριακου ή κάποιου τριημέρου ή των θερινών διακοπών για να θυμηθούμε ότι είμαστε άνθρωποι που έχουν ανάγκη να ζήσουν κιόλας κι όχι απλώς να επιβιώνουμε άνετα ή λιγότερο άνετα. Κι αυτό να θεωρείται κανονικότητα για να χρησιμοποιήσω και μια προσφιλή κυβερνητική έκφραση.
Με ρωτούσε μια φίλη πρόσφατα, την οποία εκτιμώ πολύ, πώς την παλεύει ο κόσμος βλέποντας τις τιμές στα σούπερ μάρκετ. Είναι απλό. Είμαστε μια γενιά που εξασκήθηκε νωρίς στην ωριμότητα και την κανονικότητα και δεν αντέχουμε να τις χάσουμε προς χάριν ανωριμοτήτων και οραματισμών…
- *Ο π. Κωνσταντίνος Λαγός είναι Ιερέας – Λογοτέχνης
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΑΓΟΣ
Γεννημένος το καλοκαίρι του 1978, γέννημα θρέμμα Περιστεριώτης πράγμα που δεν είναι απαραίτητα καλό ή κακό – οι σπουδές στα λογιστικά, ΤΕΙ Λάρισας, που δυστυχώς δεν άφησαν και τις καλύτερες εντυπώσεις, σ΄αντίθεση με την ίδια την πόλη. Θύμα της αιώνιας επιθυμίας των γονιών, κάτοχος πτυχίου και της λαχτάρας η ζωή να μετακομίσει όσον το δυνατό πιο μακριά από το πατρικό.
Το 2009 του Αγίου Νικολάου, χειροτονήθηκε διάκονος στην Ι. Μ. Λαρίσης και έτσι η Εκκλησία της Ελλάδος έγινε το ‘σπίτι’ που επιλέγει συνειδητά. Τέσσερα χρόνια μετά η ζωή μετακομίζει στην Ι. Μ. Κυθήρων και μετά από μια τετραετία, σαν κυβέρνηση στην Ι. Αρχιεπισκοπή Αθηνών.
Μια ζωή έντονη, γεμάτη ενδιαφέροντα μη αναμενόμενα – μουσική – βιβλία – γυμναστική – γράψιμο – σάτιρα και πολλά άλλα, που είναι καλό να τ΄ανακαλύψουμε σιγά σιγά.
Πατέρας δυο υπέροχων θυγατέρων που του κάνουν τη ζωή ‘δύσκολη’ και τον συναγωνίζονται μ΄επιτυχία στο χιούμορ και τη σάτιρα.
Η θεωρία του σταθερή, θέλει να ζήσει, να γεράσει, να πεθάνει και να ξεχαστεί το πέρασμά του από αυτήν τη ζωή… κρυφός πόθος ίσως τελικά και να του άρεσε να γίνει πολύ διάσημος και να μιλάνε γι΄αυτόν και τα πονήματά του για γενιές ολόκληρες… ίσως…
