Γράφει η *Μάρω Πατριανάκου
Και καθώς τα φώτα αρχίζουν να σβήνουν για τον ύπνο της νύχτας, για τα ανύπαρκτα σημάδια ζωής ή και κίνησης σαν να είναι κλειδωμένα στο χρόνο… υπάρχει μια σπίθα, μια θέαση μιας νέας ζωής που είναι τόσο όμορφα και σπάνια.
Υπόσχεται μια νέα αρχή με άφθονες ελπίδες και όνειρα ευρέως διαδεδομένα και ανθισμένα… Λέγεται “αύριο”. Μια απλή λέξη με πολύ νόημα και ενθουσιασμό για εξερεύνηση και ολοκλήρωση.
*Η Μάρω Πατριανάκου ζει στις Η.Π.Α. Είναι ένα ελεύθερο πνεύμα, που απλά εκφράζει όσα αισθάνεται χωρίς προκαταλήψεις… που την συγκινούν της ζωής τα σενάρια.
