Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι έκοβαν τους παπύρους από τις όχθες του Νείλου, αφαιρούσαν τη φλούδα από το κλώνο του φυτού και έκοβαν καθέτως την ινώδη εσωτερική ύλη σε πολύ λεπτές λωρίδες. Τις λωρίδες αυτές τις τοποθετούσαν τη μία κολλητά στην άλλη πάνω σε μια ξύλινη πλάκα βρεγμένη με νερό του Νείλου.
Στη συνέχεια, τοποθετούσαν μια δεύτερη σειρά από λωρίδες εγκάρσια στη πρώτη Οι δύο στρώσεις συμπιέζονταν με τη βοήθεια ενός πλατυκέφαλου σφυριού και απλώνονται στον ήλιο για να στεγνώσουν.
Όταν στέγνωναν τα παπύρινα φύλλα τα έτριβαν με ελαφρόπετρα και λεία, πια εύκαμπτα ήταν έτοιμα να δεχτούν τη γραφή.
Κύριος λόγος έλξης αλλά και συνάμα καταστροφής των παπύρων ήταν το άρωμα που ανέδιναν όταν καιγόταν. Η λέξη ιερογλυφικό προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη γλύφω, που σημαίνει χαράσσω.
Οι Αιγύπτιοι έγραφαν σε οριζόντιες ή σε κάθετες γραμμές. Στα ιερογλυφικά δεν υπάρχει αλφάβητο αλλά μόνο εικόνες. Τα σημεία τα σχεδίαζαν σε προφίλ σύμφωνα με το αιγυπτιακό σχέδιο κρατούσαν μόνο τα βασικά χαρακτηριστικά.
Μόνο το ανθρώπινο πρόσωπο και ο σκαραβαίος σχεδιάζονταν κατά μέτωπο.
©2023 Λογοτεχνικό Magazino
Λογοτεχνικό Περιοδικό
Εκδόσεις Γλαύκα
