Γράφει ο *Χριστόφορος Τριάντης
Μια δύσκολη νύχτα ένας μεγάλος αστεροειδής χτύπησε τη γη. Ο αστεροειδής έπεσε στα βορειοδυτικά του Καναδά, στην πολιτεία Σασκάτσουαν. Αυτόματα προκάλεσε τεράστια βλάβη στα ηλεκτρικά και τηλεπικοινωνιακά δίκτυα όλου του κόσμου. Μεγάλες και μικρές μονάδες ηλεκτρικού ρεύματος αχρηστεύτηκαν για πολλά χρόνια.
Η παγκόσμια τηλεπικοινωνιακή τάξη διασαλεύτηκε καθοριστικά. Χωρίς ρεύμα, τηλέφωνα και ίντερνετ ο κόσμος έμοιαζε αναποδογυρισμένος, ανάπηρος, τυφλός. Δυστυχώς, η ανθρωπότητα έπρεπε να συνεχίσει να υπάρχει χωρίς τις ζείδωρες δυνάμεις της επιστήμης (τουλάχιστον για μια δεκαετία). Οι γεννήτριες παραγωγής ρεύματος χρησιμοποιούνταν αποκλειστικά σε νοσοκομεία και πυρηνικές εγκαταστάσεις, και εκεί με διακοπές, λόγω των διάφορων τεχνικών προβλημάτων.
Ο φόβος ότι θα ξαναγυρνούσε η εποχή των σπηλαίων, προκάλεσε συγκρούσεις και εξεγέρσεις. Το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα έπνεε τα λοίσθια. Οι οικονομικές και χρηματιστηριακές συναλλαγές επέστρεψαν στον 19ο αιώνα. Από την άλλη, οι άνθρωποι δεν ήθελαν να ζουν χωρίς τις ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές τους. Οι γέροι είχαν την τηλεόραση σαν ερωμένη (φρόντιζαν να ‘χουν αρκετές). Και για τους νεότερους τα κινητά και οι υπολογιστές ήταν ο άλλος τους εαυτός. Και καθώς έγινε γνωστό πως η καταστροφή ήταν ένα οριστικό γεγονός, ένιωσαν σαν είχαν πεθάνει. Οι άνθρωποι ήταν οι συσκευές τους.
Εκατομμύρια είχαν φτιάξει ένα ηλεκτρονικό πρόσωπο, είχαν σμιλεύσει έναν χαρακτήρα. Ερωτεύονταν, μισούσαν, ψήφιζαν μέσα από κινητά, υπολογιστές, ψηφιακές εικόνες και αλγορίθμους.
Πολλοί ήταν αυτοί που καταλήφθηκαν από σύνδρομο στέρησης. «Αλλοφρόνισαν» επικινδύνως. Καθημερινά γίνονταν εγκλήματα και βιαιοπραγίες σε όλους τους χώρους, σε σπίτια, σε γραφεία, σε πανεπιστήμια, σε καταστήματα, σε υπουργικά συμβούλια και κοινοβούλια, σε κοσμοδρόμια και ηχοδρόμια. Όσο κι αν μοχθούσαν οι πολιτικές ελίτ, οι οικονομικοί φορείς, οι επιστήμονες, οι τραπεζικοί κολοσσοί, τα ενεργειακά δίκτυα είχαν τη μοίρα των δεινοσαύρων.
Μέσα στη νέα αυτή ανθρωπότητα, κάποιοι έμειναν μόνοι με τον εαυτό τους. Και τις νύχτες, με το φως των κεριών διάβαζαν και έγραφαν, με τη μουσική της φύσης χόρευαν, μαζί με τις πυγολαμπίδες άγγιζαν τ’ αστέρια. Μεταξύ του λυκόφωτος και του λυκαυγούς, ζωγράφιζαν ένα κόσμο με φωτεινές εικόνες και γενναίες λέξεις. Αυτοί δεν περίμεναν να επιστρέψει ο ηλεκτρισμός, το φως το είχαν μέσα τους και δυνάμωνε στο σκοτάδι.
* Ο Χριστόφορος Τριάντης είναι Λογοτέχνης & φιλόλογος
Βιογραφικό
Ο Χριστόφορος Τριάντης γεννήθηκε στην Μαχαιρά Ξηρομέρου Αιτωλοακαρνανίας (1968).
- Σπούδασε στο Α.Π.Θ (Τμήμα Θεολογίας) και στο ΕΚΠΑ (Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας).
- Από το 1998, υπηρετεί ως φιλόλογος στη δημόσια εκπαίδευση (Πύλη Τρικάλων).
- Πεζά και ποιήματά του έχουν φιλοξενηθεί σε λογοτεχνικές ιστοσελίδες και περιοδικά, επίσης συμμετείχε σε πέντε συλλογικά έργα (διηγημάτων και ποίησης). Το «Ταξίδι στην άκρη των λέξεων» (Διάνυσμα, Αθήνα 2017), ήταν η πρώτη ποιητική του συλλογή.
- Τον Ιούλιο του 2018, το ιταλικό περιοδικό Versante Ripido δημοσίευσε δύο ποιήματά του μεταφρασμένα στα ιταλικά.
Κάντε εγγραφή στο ενημερωτικό μας δελτίο.
