Μέρα που ανθίζει η μνήμη και η διεκδίκηση
Η Πρωτομαγιά δεν είναι απλώς μια μέρα με λουλούδια και στεφάνια. Είναι η γιορτή της ζωής και ταυτόχρονα η υπενθύμιση του κόστους της.
Ξεκίνησε σαν εξέγερση: το 1886 στο Σικάγο, εργάτες και εργάτριες βγήκαν στους δρόμους ζητώντας το «αδιανόητο» για την εποχή, οχτώ ώρες δουλειά, οχτώ ώρες ανάπαυση, οχτώ ώρες ζωή. Το αίμα που χύθηκε τότε στις πλατείες, έγινε ρίζα που ποτίζει μέχρι και σήμερα τα δικαιώματα μας.
Λιγότερο γνωστό είναι πως στην Ελλάδα, η πρώτη απεργιακή Πρωτομαγιά έγινε το 1893, όταν περίπου 2.000 εργάτες συγκεντρώθηκαν στο Παναθηναϊκό Στάδιο με αιτήματα… που ακόμη διεκδικούμε: 8ωρο, Κυριακή αργία, κρατική ασφάλιση.
Μα η Πρωτομαγιά είναι και μια μέρα της φύσης. Η παγανιστική της καταγωγή χάνεται στα βάθη των αιώνων: από τη ρωμαϊκή Φλοράλια έως τα ελληνικά Ανθεστήρια, η άνοιξη υμνεί τη γυναικεία δημιουργία, τη γέννηση και την ανανέωση.
Έτσι, σήμερα, στεφανώνουμε τις πόρτες μας με λουλούδια και την καρδιά μας με μνήμη. Γιατί κάθε Μάης που έρχεται, είναι ευκαιρία να θυμόμαστε όσους φώναξαν όταν άλλοι σιωπούσαν — και να φροντίζουμε να μην ξανασιγήσει η φωνή της δικαιοσύνης.
Χρόνια πολλά στους εργαζόμενους, στις γυναίκες, στους ανθρώπους που ακόμη ελπίζουν.
Η Πρωτομαγιά δεν είναι αργία. Είναι τιμή.
Γλαύκα
www.ekdoseisglauka.gr
