Του Σαρδόνιου
Στην Ελλάδα, μια χώρα όπου οι αποτυχόντες προάγονται και οι επιτυχημένοι εξοστρακίζονται, ο Αντώνης Σαμαράς αποτελεί διαχρονικό αγκάθι για το σύστημα της μετριότητας και των «συμφερόντων».
Εκείνων που έμαθαν να ζουν από τα αποφάγια της «Ιερής Οικογένειας» και να τρώνε στα τραπέζια των αφεντικών τους, είτε αυτά είναι στις Βρυξέλλες είτε στα υπόγεια της Χρήστου Λαδά.
Όχι, ο Σαμαράς δεν είναι άγιος. Ούτε πολιτικός αλάθητος. Είναι όμως αυτό που οι μόνιμοι ένοικοι της διαπλοκής δεν αντέχουν: Ανυπότακτος. Ανεξέλεγκτος. Και κυρίως, ανεξόφλητος.
Γι’ αυτό και τον κυνηγούν. Γιατί δεν τους χρωστάει. Και γιατί δεν τον κρατάνε από πουθενά. Ούτε από offshores, ούτε από βίλες στην Ικαρία, ούτε από περίεργες χρηματοδοτήσεις. Τον κυνηγούν γιατί τους χαλάει τις ίντριγκες, τους διαλύει τα αφηγήματα και τους εκθέτει την ώρα που εκείνοι τρέχουν με σκυφτό το κεφάλι να προλάβουν τις εντολές των ξένων.
Από το 1993, όταν με μια πολιτική επιλογή – σωστή ή λάθος – σφράγισε την πτώση ενός καθεστώτος που είχε ήδη σαπίσει, μέχρι και σήμερα, κουβαλά την ταμπέλα που του κόλλησαν οι συστημικοί. «Αποστάτης», «Μοναχικός», «Επικίνδυνος». Ποιοι; Αυτοί που πούλησαν τη χώρα στους δανειστές και ξεπούλησαν το όνομα της Μακεδονίας.
Κι όμως, το 2012, όταν του έδωσαν τη χώρα διαλυμένη, την έβαλε σε ράγες. Μείωσε ελλείμματα, έβαλε φραγμούς στη λαθρομετανάστευση, προχώρησε τα μεγάλα έργα, έκανε το άνοιγμα σε Ισραήλ και Αίγυπτο κόντρα στο βαθύ κράτος του ΥΠΕΞ και γύρισε την Ελλάδα στις αγορές. Αυτά είναι γραμμένα, δεν σβήνονται.
Δεν του τα συγχώρησαν ποτέ. Γιατί διέλυσε το ΠΑΣΟΚ, γιατί έστειλε σπίτι του τον ΓΑΠ και τους «κηπουρούς» του, γιατί ανέκοψε την πορεία της χώρας προς τον απόλυτο εξευτελισμό.
Αλλά πάνω απ’ όλα, γιατί δεν έγινε «δικός τους». Δεν προσκύνησε ούτε τα Funds, ούτε τα think tanks, ούτε τις ΜΚΟ που αποφασίζουν πια ποιος είναι προοδευτικός και ποιος ακροδεξιός.
Γι’ αυτό και τον στοχοποιούν ξανά και ξανά.
Γι’ αυτό και προσπαθούν να τον ξανατελειώσουν πολιτικά.
Όμως όσο οι ίδιοι ξεπουλούν την ΑΟΖ, κλείνουν τα μάτια στους λαθροδιακινητές, γλείφουν την Τουρκία και αλλάζουν το Σύνταγμα για να βολέψουν φίλους και κουμπάρους, εκείνος θα λέει όχι.
Όσο οι ίδιοι ξεπλένουν την «πράσινη απάτη» και υιοθετούν κάθε woke ανοησία που σκαρφίζονται οι Βρυξέλλες, εκείνος θα λέει όχι. Όσο οι ίδιοι διαλύουν την Παιδεία, τη Δικαιοσύνη, την Άμυνα, εκείνος θα λέει όχι.
Γιατί ο Σαμαράς δεν τους χρειάζεται. Εκείνοι τον χρειάζονται. Για να τον βρίζουν, για να τον φοβούνται, για να τον επικαλούνται στις δύσκολες στιγμές, όταν θα ψάχνουν πάλι έναν «Εθνικό κορμό» να τους σώσει από τα λάθη τους.
Γι’ αυτό κι αν τον ρωτήσεις σήμερα «γιατί σε μισούν τόσο;», θα σου απαντήσει, όπως μόνο εκείνος ξέρει:
«Γιατί δεν τους άφησα να με αγοράσουν.»
Και αυτό, στη σημερινή Ελλάδα, είναι η μεγαλύτερη ύβρις απέναντι στο σύστημα.
