Γράφει η *Αφθονία Εαυτού
Πάντα πίστευα ότι ήξερα τι ήθελα, ποια ήθελα να είμαι και πού πήγαινα στη ζωή μου. Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα ιδέα για κανένα από αυτά τα πράγματα.
- Ποτέ δεν καταλήγουμε πραγματικά εκεί που πιστεύαμε ότι θα…
- Αλλά πάντα προσγειωνόμουν εκεί που έπρεπε να είμαι.
- Ίσως όχι εύκολα ή ανώδυνα, με άγρυπνες νύχτες και ραγισμένη καρδιά.
- Εκείνες τις στιγμές που ο πόνος στην καρδιά ήταν τόσο δυνατός, ποτέ δεν πίστευα ότι θα
έβρισκα έναν τρόπο μέσα από το χάος που ήταν η ζωή μου. - Αλλά το έκανα… Συνέχισα και ανακαλύπτω τα πράγματα στην πορεία.
- Δεν θα σου πω ότι τα κατάφερα χωρίς τα αδιέξοδα, τον πόνο και τη θλίψη… Αλλά αυτό είναι μόνο ένα μέρος του.
- Και ενώ πάλευα για να είμαι απλά ευτυχισμένη, βρήκα τον εαυτό μου να αναπτύσσεται και να εξελίσσεται από κάθε μάχη, απώλεια και δύσκολη μέρα.
- Δεν ξέρω πότε άρχισα για πρώτη φορά να συνειδητοποιώ το άτομο που γινόμουν, πριν το καταλάβω, δεν προσπαθούσα απλώς να επιβιώσω στη ζωή μου, αλλά άρχισα να ευδοκιμώ.
- Κουράγιο από το χάος … Δύναμη από τις αποτυχίες, και βρέθηκα με τρόπους που ποτέ δεν πίστευα ότι μπορούσα.
- Περισσότερο από αυτό, μέσα από κάθε αγώνα και διαμάχη, ήξερα ποια δεν ήθελα να γίνω και τι άξιζα.
- Δεν θα έδινα ποτέ ξανά σε κάποιον αυτή την εξουσία πάνω μου.
- Όχι, η ζωή ΜΟΥ, οι επιλογές ΜΟΥ, η ευτυχία ΜΟΥ.
- Έχω κακές μέρες; Σαφώς!! – όταν δεν μπορώ να βρω τα κλειδιά μου ή τη λογική μου – Αλλά δεν πειράζει.
- Δεν χρειάζεται να είμαι τέλεια και χαίρομαι, γιατί δεν ξέρω αν πέρασα μια «τέλεια μέρα» εδώ και καιρό. Ίσως όχι…
- Ξέρω πλέον πού κατευθύνομαι και τι δεν θα επιτρέψω στη ζωή μου.
- Έτσι, όταν σηκώνομαι το πρωί και κοιτάζομαι στον καθρέφτη, νιώθω ωραία που είμαι εγώ. Ίσως έχω κάποια σημάδια, όμως, τα πάω μια χαρά..
- Γιατί το κάνω με τον δικό μου τρόπο.
*Ακολουθείστε την ΄΄Αφθονία Εαυτού΄΄ και στην σελίδα της στο Facebook
