Γράφει ο *Ιωάννης Ευθυμιάδης
Νέα θεωρία
Γνωρίζουμε ότι η Γή περιστρέφεται γύρω από τον άξονά της αριστερόστροφα, ημερήσια κίνηση. Επίσης η περιστροφή της Γής γύρω από τον Ήλιο σε ελλειπτική τροχιά λένε ότι γίνεται περίπου σε 365.25 μέρες, δηλαδή ένα γήινο έτος.
Εδώ ακριβώς μπαίνει το ερώτημα. Πώς βγήκε αυτό το συμπέρασμα και πού στηρίχτηκε; Προφανώς βασίστηκε στο φυσικό φαινόμενο των τεσσάρων εποχών όπου ο κύκλος τους διαρκεί ένα έτος.
Έτσι ορίστηκε ότι αυτό το συνεχόμενο γεγονός των εποχών δημιουργείται με την κίνηση της περιστροφής της Γής γύρω από τον Ήλιο. Η νέα θεωρία αναφέρει ότι η περιστροφή της Γής γύρω από τον Ήλιο έχει πολύ μεγαλύτερη χρονική διάρκεια χιλιάδων ετών. Που η ένδειξη αυτή με την μεγάλη χρονική διάρκεια είναι όπου δημιουργείτε πάνω στη Γή ακραίες κλιματικές αλλαγές όπως ο παγετώνας και υπερθέρμανση.
Οι τέσσερις εποχές Άνοιξη, Καλοκαίρι, Φθινόπωρο και Χειμώνα με τις ανάλογες θερμοκρασίες τους, δημιουργούνται από την ταλάντωση της Γής.
Στην εικόνα σχ.(1) η λόξωση της εκλειπτικής από τον κάθετο άξονα της Γής είναι περίπου 23 1/2 μοίρες.
από τον κάθετο άξονα της Γής είναι περίπου 23 1 / 2 μοίρες.
Η επιπλέων κίνηση της Γής, γίνεται ταλάντωση του άξονα της εκλειπτικής, περίπου σε 11,50 μοίρες σχ.(2).
Αυτή είναι η αιτία της συνεχόμενης ταλάντωσης που δημιουργεί τις τέσσερις εποχές σε σύνολο διάρκειας 365 ημέρες του ενός έτους. Για παράδειγμα όταν η ταλάντωση του άξονα της Γής κατευθύνεται από το Βορρά προς το Νότο, στο Βόρειο ημισφαίριο του Χειμώνα αρχίζει η Άνοιξη και το Καλοκαίρι.
Τότε στο Νότιο ημισφαίριο από Καλοκαίρι αρχίζει το Φθινόπωρο και ο Χειμώνας. Όταν η ταλάντωση κατευθύνεται από τον Νότο προς τον Βορρά, τότε από το Νότιο ημισφαίριο του Χειμώνα αρχίζει η Άνοιξη και το Καλοκαίρι και αντίστροφα από το Βόρειο ημισφαίριο. Αυτό το παρατηρούμε και εμείς στον ορίζοντα σε κάθε εποχή του μήνα έχουμε την ανάλογη κλίση του Ήλιου. Η περιστροφή της Γής από τον Ήλιο το κοντινότερο σημείο της τροχιάς γύρω από τον Ήλιο λέγετε περιήλιο, ενώ το πιο απομακρυσμένο σημείο της τροχιάς λέγεται αφήλιο σχ.(3).
Η νέα θεωρία λέει ότι μία περιστροφή της Γής γύρω από τον Ήλιο διαρκεί περίπου 26.000 χιλιάδες έτη. Το συμπέρασμα αυτό βγήκε όπως γνωρίζουμε από την μετάπτωση του άξονα της Γής όπου προέρχεται από την βαρύτητα και η μετακίνησή της κατευθύνεται κυκλικά στον εαυτό της, “σαν μία σβούρα” όμως με την ταυτόχρονη περιφορά γύρω από τον Ήλιο σχ.(4).
Αυτή η μετάπτωση του άξονα της Γής με την περιφορά γύρω από τον Ήλιο παίρνει κλίση προς το συγκεκριμένο αστερισμό των δώδεκα 12 ζωδίων ανά 2.150 έτη. Έτσι οι αστερισμοί των ζωδίων στα σημεία που βρίσκονται με την κλίση της Γής χαρακτηρίζονται ως σύμβολα εποχών του παγετώνα και της υπερθέρμανσης στην Γή σχ.(5).
Από τον αφήλιο το απομακρυσμένο σημείο της Γής από τον Ήλιο, αρχίζει η περίοδος των παγετώνων. Η μετάπτωση του άξονα της Γής στον ουράνιο θόλο φέρνει κλίση προς στους αστερισμούς Τοξότη, Αιγόκερο και Κριό. Η εποχή των παγετώνων διαρκεί γύρω 6.500 έτη και επαναλαμβάνεται ανά19.500 έτη. Οι επιστήμονες των αστροφυσικών λένε ότι μπαίνουμε στον αστερισμό του Υδροχόου όπου αρχίζει η νέα κλιματική αλλαγή. Αυξάνεται σταδιακά η θερμοκρασία στην Γή σχ.(5). Μετά από 2.150 έτη η μετάπτωση του άξονα της Γής θα φέρει κλίση προς στον αστερισμό των Διδύμων όπου η περιφορά της Γής από τον Ήλιο θα βρίσκεται στο κοντινότερο σημείο περιήλιο.
Από τα σημεία των αστερισμών Διδύμων, Καρκίνο και Λέων έχουμε την διάρκεια υπερθέρμανση στην Γή για 6.500 έτη. Όταν η Γή φέρνει κλίση προς τους αστερισμούς των ζωδίων Παρθένος, Ζυγός και Σκορπιός, τότε αρχίζει η υπερθέρμανση να μειώνεται σταδιακά. Παρατηρούμε ότι οι κλιματικές συνθήκες είναι ίδιες με τους αντίστοιχους αστερισμούς Υδροχόος, Ιχθύς και Ταύρος. Με αυτή την λογική της θεωρίας, η περιστροφή στης Γής γύρω από τον Ήλιο σε 26.000 έτη εμφανίζονται τέσσερις 4 διαφορετικές κλιματικές αλλαγές συν + 2 = 6 με τους αντίστοιχους αστερισμούς των ζωδίων σχ.(5).
Αστρολογία
Τώρα οι αστρολόγοι που ασχολούνται με την αστρολογία των δώδεκα 12 ζωδίων με την νέα θεωρία θα μπουν σε νέους προβληματισμούς και ίσως σε ερευνητικές σκέψεις. Με βάση αυτήν την θεωρία εάν όντως αποδειχθεί θα ανατρέψει τις υποτιθέμενες απόψεις και ιδέες που έχουν για τους αστερισμούς των ζωδίων.
Διότι προσπαθούν σε ένα βαθμό συναισθηματικά να περάσουν τις υποκειμενικές προβλέψεις τους. Υπάρχει μεγάλη αμφισβήτηση για το έργο των αστρολόγων, διότι αυτοί έχουν την ψευδαίσθηση της μαντικής ικανότητας και για την μελλοντική πρόβλεψη με την υποθετική τους παρατήρηση, ότι οι αστερισμοί των ζωδίων επιδρούν στον άνθρωπο αρνητικά η θετικά. Αυτό τον παραλογισμό των αστρολόγων των επιβεβαιώνουν και οι επιστήμονες της αστρονομίας όπου συμφωνούν επιστημονικά για τις παρανοϊκές τους ιδέες.
Όπως επιβεβαιώνεται τελικά οι άνθρωποι είναι αυτοί που επιδρούν αναμεταξύ τους αρνητικά η θετικά και όχι οι αστερισμοί των ζωδίων.
*Ο Ιωάννης Ευθυμιάδης είναι Συγγραφέας-ερευνητής
