Σκίτσα που βρέθηκαν μέσα στα βιβλία σκίτσων του Λεονάρντο ντα Βίντσι, δείχνουν ότι είχε ήδη συλλάβει την ουσία της «Αρχής ισοδυναμίας» του Αϊνστάιν το 1907 αιώνες πριν από τον φυσικό.
Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι μπορεί να είχε μια κατανόηση της βαρύτητας που ήταν «αιώνες μπροστά από την εποχή του», αποκαλύπτουν τα σκίτσα του.
Τα σκίτσα του Ντα Βίντσι, τα οποία ξεχάστηκαν για δεκαετίες, δείχνουν τρίγωνα που σχηματίζονται από σωματίδια που μοιάζουν με άμμο που χύνεται από ένα βάζο. Αυτοί οι κόκκοι που πέφτουν απεικόνιζαν πειράματα για να δείξουν ότι η βαρύτητα ήταν μια μορφή επιτάχυνσης περισσότερα από 400 χρόνια πριν από τον Αϊνστάιν, υποστηρίζει μια νέα μελέτη.
Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν διατύπωσε για πρώτη φορά την ιδέα ότι η εμπειρία της επιτάχυνσης από τη βαρύτητα και της επιτάχυνσης σε σχέση με ένα σταθερό πλαίσιο αναφοράς είναι δυσδιάκριτη, που ονομάζεται αρχή της ισοδυναμίας, το 1907. Για να γίνει αυτό, ο Αϊνστάιν επεκτάθηκε σε ιδέες από την ανακάλυψη του Ισαάκ Νεύτωνα το 1687 για τον συμπαντικό νόμο της βαρυτικής έλξης (ο οποίος δηλώνει ότι κάθε αντικείμενο στο σύμπαν προσελκύει κάθε άλλο με μια δύναμη που συνδέεται με τις μάζες τους και αντιστρόφως σχετίζεται με το τετράγωνο της απόστασης που τα χωρίζει) και τη δήλωση του Γαλιλαίου για το νόμο της ελεύθερης πτώσης (η οποία δηλώνει ότι χωρίς αντίσταση αέρα, όλες οι μάζες πέφτουν με την ίδια επιτάχυνση).
«Δεν γνωρίζουμε αν ο ντα Βίντσι έκανε περαιτέρω πειράματα ή διερεύνησε αυτό το ερώτημα πιο βαθιά», ανέφερε σε δήλωσή του ο επικεφαλής συγγραφέας Μόρι Γκαρίμπ, καθηγητής αεροναυπηγικής και ιατρικής μηχανικής στο Caltech. «Αλλά το γεγονός ότι αντιμετώπιζε αυτό το πρόβλημα με αυτόν τον τρόπο – στις αρχές του 1500 – δείχνει πόσο μπροστά ήταν η σκέψη του».
Ο Ντα Βίντσι ήταν ζωγράφος, αρχιτέκτονας, εφευρέτης, ανατόμος, μηχανικός και επιστήμονας. Κυρίως αυτοδίδακτος, γέμισε δεκάδες μυστικά σημειωματάρια με ευφάνταστες εφευρέσεις και ανατομικές παρατηρήσεις. Μαζί με λεπτομερή σχέδια της ανθρώπινης ανατομίας, τα σημειωματάριά του περιέχουν σχέδια για ποδήλατα, ελικόπτερα, άρματα μάχης και αεροπλάνα. Από τις περισσότερες από 13.000 σελίδες αυτών των σκίτσων που αργότερα συγκεντρώθηκαν σε κώδικες, λιγότερο από το ένα τρίτο έχει διασωθεί.
Ο Gharib έψαχνε πάνω από τα ψηφιοποιημένα αντίγραφα αυτών των σημειωματάριων για να συζητήσει τις μελέτες του ντα Βίντσι για τη δυναμική της ροής με τους μαθητές του όταν παρατήρησε τα σκίτσα στις σελίδες του Codex Arundel – ένα σημειωματάριο που χρονολογείται μεταξύ 1480 και 1518. Εκεί είδε τα τρίγωνα που σχηματίζονταν από σωματίδια που χύνονταν από κινούμενα βάζα, τα οποία συνοδεύονταν από μια ενδιαφέρουσα φράση γραμμένη στον καθρέφτη του ντα Βίντσι.
«Αυτό που τράβηξε την προσοχή μου ήταν όταν έγραψε το “Equatione di Moti” [μεταφρασμένο από τους ερευνητές ως “ισοδυναμία κινήσεων”] στην υποτείνουσα ενός από τα σκιαγραφημένα τρίγωνά του – αυτό που ήταν ένα ισοσκελές ορθογώνιο τρίγωνο», είπε ο Gharib. «Με ενδιέφερε να δω τι εννοούσε ο Λεονάρντο με αυτή τη φράση».
Ο Gharib και οι συνεργάτες του ανακάλυψαν ότι ο ντα Βίντσι περιέγραφε το νερό ή την άμμο που απορρίπτονταν από μια στάμνα καθώς κινούνταν κατά μήκος ενός ευθύγραμμου μονοπατιού παράλληλου με το έδαφος. Οι σημειώσεις του Ντα Βίντσι καθιστούν σαφές ότι γνώριζε ότι τα σωματίδια θα επιταχύνονταν προς τα κάτω και ότι μόλις έβγαιναν από τη στάμνα, αυτή η επιτάχυνση προκλήθηκε μόνο από τη βαρύτητα.
Εάν η στάμνα κινούνταν με σταθερό ρυθμό, η γραμμή που εντοπίζεται από τα σωματίδια που πέφτουν θα ήταν κατακόρυφη, σκέφτηκε ο Ντα Βίντσι, αλλά αν επιτάχυνε με σταθερό ρυθμό, τότε τα σωματίδια σχηματίζουν μια ευθεία αλλά κεκλιμένη γραμμή που σχηματίζει την πλευρά της υποτείνουσας ενός τριγώνου.
Στην πραγματικότητα, παρατήρησε ο Ντα Βίντσι, εάν η κανάτα επιταχύνει για να απελευθερώσει τις σταγόνες με τον ίδιο ρυθμό που η βαρύτητα τις επιταχύνει προς το έδαφος, εντοπίζεται ένα ισόπλευρο τρίγωνο – ο πρώτος υπαινιγμός της αρχής της ισοδυναμίας.
Ο Ντα Βίντσι προσπάθησε να διατυπώσει τις παρατηρήσεις του σε μια εξίσωση, αλλά εγκατέλειψε την προσπάθεια. Εκτελώντας μια προσομοίωση του πειράματός του, οι ερευνητές βρήκαν πού πήγε στραβά.
«Αυτό που είδαμε είναι ότι ο Λεονάρντο πάλεψε με αυτό, αλλά το μοντελοποίησε καθώς η απόσταση του αντικειμένου που πέφτει [από το σημείο πτώσης του αντικειμένου] ήταν ανάλογη με το 2 στη δύναμη t [με το t να αντιπροσωπεύει το χρόνο] αντί να είναι ανάλογη με το t τετράγωνο», ανέφερε στη δήλωση ο συν-συγγραφέας Chris Roh, καθηγητής βιολογικής και περιβαλλοντικής μηχανικής στο Πανεπιστήμιο Cornell. «Είναι λάθος, αλλά αργότερα ανακαλύψαμε ότι χρησιμοποίησε αυτό το είδος λανθασμένης εξίσωσης με τον σωστό τρόπο».
Τα ευρήματα δημοσιεύθηκαν στις 28 Νοεμβρίου 2022 στο περιοδικό Λεονάρντο.
Ακολουθήστε μας στα κοινωνικά δίκτυα facebook, twitter, instagram, youtube, και στο Google news. Διαβάστε την e-enimerosi.com για να ενημερώνεστε για όλα τα νέα, από την Ελλάδα και τον κόσμο, κάνετε εγγραφή στην σελίδα και πατήστε το καμπανάκι για να ενημερώνεστε πρώτοι έγκαιρα και έγκυρα.