Γράφει ο *Λευτέρης Μουφτόγλου τ. Πρόεδρος της Ένωσης Λογοτεχνών Β. Ελλάδος – ΕΛΒΕ.
Αγαπητοί φίλοι αναγνώστες,
Μια νέα ποιητική μου συλλογή έχετε στη διάθεσή σας, με διάφορα ποιήματα, τα οποία θέλω να πιστεύω ότι θα σας ικανοποιήσουν, όπως και τα προηγούμενα.
Αρχίζει η συλλογή με ποιήματα γενικού ενδιαφέροντος και συνεχίζω με έντεχνα, δηλαδή ποιήματα τα οποία ακολουθούν κάποιες ποιητικές φόρμες με αυστηρούς κανόνες και που κάποια από αυτά χρειάστηκαν πολύ κόπο να γραφούν. Στη συνέχεια έχω μερικά ερωτικά παλιά, τα οποία έγραψα στα νιάτα μου, εκείνη την ωραία εποχή, που δυστυχώς πέρασε ανεπιστρεπτί. Αυτά τα ποιήματα γράφηκαν τα περισσότερα για αγάπες φίλων μου, ελάχιστα για μένα, αφορούσαν δε κάποια συγκεκριμένη κατάσταση και δεν είναι προϊόντα φαντασίας, εσωτερικής παρόρμησης, ή έμπνευσης. Όλα έχουν κάποια ιστορία γλυκιά, πικρή, τρυφερή, αστεία, ρομαντική. Ο κορωνοϊός ακολουθεί με ποιήματα γραμμένα κατά τον υποχρεωτικό εγκλεισμό μας στο σπίτι, που εδώ είναι δεύτερης γενιάς, αφού της πρώτης ήταν στο προηγούμενο βιβλίο μου «Τα ζουμπούλια θα είναι πάντα ροζ». Τέλος μια συλλογή από σατιρικά ποιήματα κλείνει το βιβλίο. Υπάρχουν διάφορα ποιήματα σατιρικά, με το γνωστό μου ύφος, τα οποία σατιρίζουν καταστάσεις πολιτικές, χωρίς την παραμικρή πολιτικοποιημένη διάθεση, αλλά και διάφορων άλλων καταστάσεων, χωρίς καθόλου διάθεση να θίξω κανέναν και έτσι, σας παρακαλώ, να τα θεωρήσετε. Και φυσικά, όπως σε όλα τα σατιρικά που έχω δημοσιεύσει, χρησιμοποιώ ευπρεπή γλώσσα, χωρίς βωμολοχίες και απρεπείς λέξεις.
Όλα τα ποιήματα μου είναι έμμετρα με ομοιοκαταληξία, απλά και κατανοητά και διαβάζονται χωρίς δυσκολίες. Σας εύχομαι καλή ανάγνωση και ζητώ την επιεική κρίση σας.
Σας ευχαριστώ
Λευτέρης Μουφτόγλου
ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΜΟΥΦΤΟΓΛΟΥ
——————————————–
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη από πατέρα πρόσφυγα εκ Μ. Ασίας και μητέρα Μακεδόνισσα από την Χαλκιδική.
Αφού τελείωσε το ονομαστό για την εποχή του Ε΄ Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης, τις σπουδές του και τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις, δημιούργησε Τεχνικό Γραφείο και ασχολήθηκε με οικοδομικές μελέτες, εκδόσεις αδειών και ανέγερση πολυκατοικιών.
Μετά τον σεισμό της Θεσσαλονίκης το 1978 και λόγω της κρίσης του οικοδομικού κλάδου, ασχολήθηκε με την παραγωγή, εμπορία και χρήση εκρηκτικών υλών για ειρηνικούς σκοπούς (λατομεία, Δημόσια έργα κλπ), επάγγελμα σπάνιο, με ελάχιστους ειδικούς στην Β. Ελλάδα και στους τρεις τομείς του επαγγέλματος ταυτόχρονα.
Γράφει ποιήματα από νεαρή ηλικία. Οι παλιοί του συμμαθητές ακόμα θυμούνται τις σάτιρες του. Τα ποιήματά του είναι όλα έμμετρα και με ομοιοκαταληξία. Είναι κατανοητά και δεν οδηγούν τον αναγνώστη σε δύσβατα και δυσνόητα μονοπάτια. Έχει γράψει ερωτικά, εθνικά, κοινωνικά, αθλητικά, αλλά κυρίως σατιρικά ποιήματα, τα περισσότερα εκ των οποίων απευθύνονταν σε γνωστούς και φίλους, χωρίς ποτέ να θιχτεί κάποιος από την σάτιρά του, αφού τα γράφει με σκοπό το γέλιο και όχι το θίξιμο. Επίσης έχει γράψει στίχους που μπορούν να μελοποιηθούν. Πάρα πολλά ποιήματά του δημοσιεύθηκαν κατά καιρούς σε εφημερίδες, ανθολογίες και περιοδικά, επί δέκα χρόνια δε, έγραφε ανελλιπώς ένα ποίημα αθλητικού κυρίως περιεχομένου, σατιρικό κατά κανόνα, στην εβδομαδιαία αθλητική εφημερίδα SUPER ARIS. Μάλιστα, σε κάποια βράβευσή του στην Αθήνα του έδωσαν τον άτυπο τίτλο του μοναδικού, που έχει γράψει και δημοσιεύσει αθλητική ποίηση στην Ελλάδα!!!
Έχει εκδώσει τις εξής ποιητικές συλλογές : «Αγάπες και όνειρα», «Χαμόγελα 40 χρόνων», «Προς κουμπάρους επιστολές», «Στίχοι του τοίχου», «Στίχοι του ΑΡΗ Α΄& Β΄», «Ένα μικρό θα παραμείνω χαμομήλι», «Αγάπες και χαμόγελα», «Χαμογελάστε, παρακαλώ» (δύο Πανελλήνια βραβεία), «Τ’ Αστέρια φέγγουν όταν σκοτεινιάσει» (Τρία Πανελλήνια βραβεία), ΤΑ ΖΟΥΜΠΟΥΛΙΑ ΘΑ ΕΊΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΡΟΖ. Επίσης έχει εκδώσει το βιβλίο διηγημάτων ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕ ΧΑΜΟΓΕΛΑ με ιστορικά πρόσωπα και γεγονότα ακριβή, αλλά με σάτιρα, το οποίο έχει τιμηθεί με τρία πανελλήνια βραβεία.
Ποιήματά και διηγήματά του έχουν ανθολογηθεί σε πάρα πολλές λογοτεχνικές εκδόσεις και εγκυκλοπαίδειες, (ΧΑΡΗ ΠΑΤΣΗ, Αμφικτυονίας Ελληνισμού, ΕΛΒΕ, Φιλολογική πρωτοχρονιά ΕΠΟΚ, Αχ, Έρωτα κλπ. κλπ.).
Ποιήματα, διηγήματα και βιβλία του έχουν βραβευτεί από τον Ελληνικό Πολιτιστικό Όμιλο Κυπρίων, το περιοδικό Λόγου, Τέχνης και Πολιτισμού «Κελαινώ», την UNESCO, τον Φιλοζωικό Όμιλο Φθιώτιδας, την Αμφικτυονία Ελληνισμού, τον διαγωνισμό «Καισάριος Δαπόντες», τον Λαογραφικό Όμιλο Μελίκης και Περιχώρων, το «Καφενείο των Ιδεών», το Πνευματικό Κέντρο Δήμου Λευκάδας, το περιοδικό «Δευκαλίων ο Θεσσαλός», την Ένωση Ελλήνων Δημιουργών, τους Πνευματικούς Ορίζοντες Λεμεσού, το λογοτεχνικό περιοδικό «Κέφαλος», βραβείο Codepoetry κλπ, ενώ έχει τιμηθεί από την Ε.Λ.Β.Ε. τον ΕΠΟΚ και την ΕΝ.ΕΛ.ΔΗ. για την προσφορά του στην Λογοτεχνία.
Μετείχε σε διάφορες κριτικές επιτροπές και έχει προλογίσει πολλές εκδόσεις.
Τι είν’ η αγάπη
———————
Τι είν’ η αγάπη; Μα, θαρρώ,
κανένας δεν το ξέρει.
Μην είναι γάργαρο νερό
δροσιά που θα σε φέρει;
Μην είναι φλόγα δυνατή
που καίει τα σωθικά σου,
ή, συντροφιά, που σε κρατεί
τις νύχτες στα όνειρά σου;
Να ’ναι της νιότης η χαρά,
των γηρατειών θυμήσεις;
Ίσως δυο μάτια λαμπερά…
Ο ουρανός, η φύσις…
Μπορεί να είν’ ένα πουλί,
μπορεί μια μαργαρίτα.
Μα, ότι κι’ αν είναι ένα φιλί,
ένα, μονάχα, ζήτα.
Κι’ όταν τα χείλη σου δειλά
η αγάπη θα τ’ αγγίζει
και νιώσεις μια καρδιά τρελά
να τρεμοφτερουγίζει,
θα καταλάβεις το γιατί
κανένας δεν το ξέρει
τι είν’ η αγάπη. Τι είναι; Τι;
Μα… της κρατάς το χέρι!
Ο *Λευτέρης Μουφτόγλου είναι Πρόεδρος της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος από 2022, καθώς και μέλος του Φιλολογικού Συλλόγου ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ, της Αμφικτυονίας Ελληνισμού, του ΕΠΟΚ και του Ξάστερον – Κελαινώ .
