Γράφει ο *Δήμητρης Τσινικόπουλος
Δεν είμαι καλός στα μαθηματικά. Από τα μαθητικά μου χρόνια θυμάμαι ότι δυσκολευόμουνα να χωνέψω την τριγωνομετρία και την Άλγεβρα. Χρησιμοποιούσα βοηθήματα και λυσάρια.
Μάλιστα σε μια περίπτωση θυμάμαι ότι, στο Γυμνάσιο εξεταζόμενος από τον μαθηματικό, αναφέρθηκα στο νόμο του Fuler, κι εκείνος ξέσπασε στα γέλια, γιατί από τυπογραφικό λάθος του λυσαρίου, γράφτηκε έτσι, αντί για το ορθό Eüler που είναι το όνομα του μεγάλου μαθηματικού. Και εγώ ανυποψίαστος έτσι το διάβασα κι έτσι το είπα.
Πέρασαν πολλά χρόνια ώσπου να ανακαλύψω τη μυστική μέθεξη των μαθηματικών και τη «μαγεία» των αριθμών, όταν μελετώντας, συνειδητοποίησα ότι το σύμπαν ολόκληρο είναι δομημένο πάνω σε μαθηματικά και νόμους φυσικούς, που εξηγούνται με τα μαθηματικά. Ο γνωστός τύπος της εξίσωσης του Αϊνστάιν E=m·c2 είναι ένα τυπικό γνωστότατο παράδειγμα. Γι’ αυτό και μεγάλοι μαθηματικοί, όπως ο Ντεκάρτ, Νεύτων, ο Λαϊμπνιτς, ο Όϋλερ, ο Γκάους, ο Τζέιμς Τζινς, ο Ουάιτχεντ, ο Ντιράκ, ο Γκέντελ και άλλοι, ήταν άνθρωποι θεοσεβείς· και σχεδόν όλοι οι μεγάλοι μαθηματικοί, ήταν άνθρωποι θεϊστές, όχι άθεοι. Μέσα από τους αριθμούς και τα μαθηματικά βλέπαν συμμετρίες, αρμονίες στη φύση και προσεγγίζαν, τον «νουν του Θεού».
Τη σημασία των αριθμών στη λειτουργία της φύσης, την ανακάλυψα πολύ πρόσφατα, καθώς έγραφα το δοκίμιό μου «Θεϊκή αναλογία και ακολουθία των Φιμπονάτσι» (βλ. βιβλίο μου «Το Στοίχημα του Πασκάλ» σελ. 129-137), όπου εκεί αναφερόμουνα στο θαυμαστό φαινόμενο Φιμπονάτσι, ή ακολουθία Φιμπονάτσι, η οποία έχει την εξής αριθμητική σειρά:1, 1, 2, 3, 5, 8, 13, 21, 34, 55, 89, 144 και ούτω καθ’ εξής. Ο κάθε αριθμός είναι αποτέλεσμα του αθροίσματος των δύο προηγουμένων. Αλλά, αν διαιρεθεί ο κάθε αριθμός με τον αμέσως προηγούμενο, 1/1=1, 2/1=2, 3/2=1,5 , 5/3=1,666 φθάνουμε σε μια σταθερή αναλογία, σ’ ένα σταθερό αριθμό 1,618, αυτό που ονομάστηκε ακολουθία ή αναλογία Φιμπονάτσι (από το όνομα του μαθηματικού που το ανακάλυψε, 1170-1250). Ο αριθμός αυτός παρουσιάζεται σχεδόν παντού στη φύση, στα φυτά, στα ζώα και στον άνθρωπο (ο άνθρωπος του Βιτρουβίου) αλλά και στο σύμπαν!
Ωστόσο, σχετικά πρόσφατα η προσοχή μου στράφηκε σε μερικά δημοσιεύματα που έδιναν ιδιαίτερη σημασία και έμφαση στον αριθμό 7, ως αριθμό μοναδικό. Το γεγονός αυτό ώθησε την περιέργειά μου στο έπακρον, εφόσον γνώριζα ότι ο αριθμός 7 είναι ο κατ’ έξοχήν ιερός αριθμός μέσα στη Βίβλο, και η Γένεσις το πρώτο βιβλίο της, ξεκινάει με τις 6+1=7 ημέρες δημιουργίας, φέρνοντας στο προσκήνιο τον ιερό αριθμό 7, ο οποίος αργότερα στις σελίδες της, επανεμφανίζεται σε δεκάδες ή εκατοντάδες περιπτώσεις, υποδηλώνοντας την έννοια της πληρότητας.
Το να εμφανίζεται βέβαια στη Βίβλο ο αριθμός 7 δεκάδες φορές, αυτό είναι ένα αξιοθαύμαστο γεγονός, και έχει την ανάλογη θεολογική σημασία του όπως θα δούμε εν συντομία παρακάτω. Το να υπάρχει όμως, ο αριθμός αυτός εγχαραγμένος στο σύμπαν ή στη φύση, και να θεωρείται από τους ειδικούς μοναδικός, αυτό είναι ένα άλλο φαινόμενο άξιο προσοχής και ερμηνείας. Αν είναι έτσι,, θα πρέπει το γεγονός αυτό να αποδοθεί λογικά, όχι στην τύχη, αλλά σε κάτι πολύ πιο σπουδαίο και ουσιώδες. Θα πρέπει να έχει να κάνει με τη δημιουργία την ίδια, και τη ζωή, από μια υπέρτατη μαθηματική μεγαλοφυΐα όπως αποκαλύπτει και η Βίβλος, η οποία έτσι επικυρώνεται ως βιβλίο θείας σοφίας και έμπνευσης.
*Ο Δημήτρης Τσινικόπουλος είναι Λογοτέχνης και επίτιμος δικηγόρος Δ.Σ.Θ. και ζει στη Θεσσαλονίκη.
