Την προηγούμενη εβδομάδα ο πρόεδρος της Γερμανίας Φράνκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ επισκέφτηκε την Ελλάδα, ταξίδεψε στην Θεσσαλονίκη, ταξίδεψε στην Αθήνα όπου είχε την συνάντηση με την πρόεδρο της δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου η οποία και παρέθεσε επίσημο δείπνο και επίσης ταξίδεψε στην Κρήτη και το χωριό Κάνδανο, το οποίο η Γερμανοί εξολόθρευαν τους κατοίκους και στην ουσία το εξαφάνισαν από το χάρτη.
Την περίοδο της κατοχής είχαμε 60.000 δολοφονηθέντες Έλληνες Εβραίους, πάνω από 100.000 θάνατοι από πείνα, σημαντική πτώση του ποσοστού γεννήσεων και επιδημίες μολυσματικών ασθενειών που επηρεάζουν έως και το 70% του πληθυσμού (ιδιαίτερα τα παιδιά) όλα αυτά ήταν το αποτέλεσμα της κατοχής. Επιπλέον, υπήρξαν υλικές απώλειες λόγω του υπερπληθωρισμού που προκλήθηκε από την κατάληψη και την καταστροφή των υποδομών μέσω συστηματικών αποξηλώσεων και καταστροφών.
Οι κατηγορίες αντιπροσωπεύουν πολιτικά χρέη προς την ελληνική κυβέρνηση. Η επανειλημμένα εκφρασμένη επιθυμία της ελληνικής κυβέρνησης να μπορέσει να συμψηφίσει τις απαιτήσεις της για έξοδα κατοχής έναντι των εκκαθαριστικών της οφειλών απορρίπτεται πάντα από το γερμανικό κράτος.
Σύμφωνα με τη δικογραφία, από τον Απρίλιο του 1943, το γερμανικό Ράιχ εξόφλησε μέρος των χρεών του σε μηνιαίες δόσεις. Μετά την αποπληρωμή 760 δισεκατομμυρίων δραχμών, παρέμεινε ένα «εθνικό χρέος προς την Ελλάδα» ύψους 299 τρισ. Δραχμών ανοιχτό.
Η «Συνθήκη «Δύο συν Τεσσάρων» του 1990, η οποία ΄΄απάλλασσε΄΄ σιωπηρά (κατά των Γερμανών), τη Γερμανία από τις υποχρεώσεις αποζημίωσης παραμένει αμφιλεγόμενη μέχρι σήμερα. η Ελλάδα όμως δεν ήταν συμβαλλόμενο μέρος στη «Συνθήκη Δύο Συν Τεσσάρων». Εδώ ισχύει τόσο στο εθνικό όσο και στο διεθνές δίκαιο ότι οι συμβάσεις δεν μπορούν να συναφθούν σε βάρος τρίτων.
Με την «Συνθήκης μεταξύ της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και του Βασιλείου της Ελλάδος για τα επιδόματα των Ελλήνων πολιτών που πλήττονται από τα εθνικοσοσιαλιστικά μέτρα δίωξης» (η λεγόμενη «Παγκόσμια Συμφωνία Αποζημίωσης»), η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας δεσμεύτηκε να καταβάλει 115 εκατομμύρια γερμανικά μάρκα το 1960 στην Ελλάδα. Η σύμβαση αναφερόταν ρητά στην αποζημίωση Ελλήνων υπηκόων που επλήγησαν από τις ναζιστικές διώξεις για λόγους φυλής, πίστης ή ιδεολογίας, και των συγγενών τους και όχι του Κράτους.
Το «γερμανικό υπολειπόμενο χρέος» ύψους 476 εκατομμυρίων RM, έστω και αν αυτό δεν διαφοροποιείται πάντα σαφώς από άλλες απαιτήσεις αποζημίωσης από την περίοδο της κατοχής στην Ελλάδα.
Οι αξιώσεις αποζημιώσεων από την εποχή των Ναζί ρυθμίστηκαν από την «Παγκόσμια Συμφωνία Αποζημίωσης» του 1960 και τη Συνθήκη «Δύο Συν Τεσσάρων». Επιπλέον, η γερμανική ομοσπονδιακή κυβέρνηση είναι της γνώμης ότι οι αξιώσεις αποζημιώσεων από την περίοδο της κατοχής στην Ελλάδα που καλύπτονταν από το ναζιστικό καθεστώς είχε καταστεί παρωχημένο λόγω της μεγάλης χρονικής περιόδου, (επίσης κατά των Γερμανών και επίσης, τα εγκλήματα δεν παραγράφονται).
Μια γερμανική νομική υπηρεσία της Γερμανικής βουλής το 2015 αναφέρει: «69 χρόνια (78 σήμερα) μετά το τέλος του πολέμου και μετά από δεκαετίες ειρηνικής, έμπιστης και γόνιμης συνεργασίας μεταξύ της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και της διεθνούς κοινότητας κρατών, συμπεριλαμβανομένης της συμμάχου του ΝΑΤΟ και εταίρου της ΕΕ, Ελλάδας, το ζήτημα των αποζημιώσεων έχει χάσει τη δικαιολόγησή του. […] Επιπλέον, οι αποζημιώσεις μετά από 69 χρόνια (78 σήμερα) μετά το τέλος της ένοπλης σύγκρουσης θα ήταν χωρίς προηγούμενο». Δεδομένου ότι η Ελλάδα δεν έχει υποβάλει επίσημες απαιτήσεις αποπληρωμής για χρόνια, θα μπορούσε να θεωρηθεί ως «σιωπηρή συναίνεση», η οποία θα είχε χάσει την ελληνική αξίωση αποπληρωμής.
Ο Hagen Fleischer επικρίνει το γεγονός ότι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση καθυστέρησε εσκεμμένα τις απαιτήσεις αποζημίωσης από πρώην αντιπάλους του πολέμου «ad calendas graecas» (μέχρι μια χρονική στιγμή που δεν θα έφτανε ποτέ) για λόγους εξουσίας-πολιτικούς και οικονομικούς. Δεδομένου ότι η Συμφωνία Χρέους του Λονδίνου του 1953 καθιέρωσε ένα μορατόριουμ στις πληρωμές αποζημιώσεων μέχρι τη σύναψη μιας συνθήκης ειρήνης, και η «Συνθήκη Δύο Συν Τεσσάρων», η οποία εγκρίθηκε «αντί για συνθήκη ειρήνης», δεν προέβλεπε, ωστόσο, καμία ρύθμιση για αποζημιώσεις, η αποπληρωμή των πληρωμών επανόρθωσης, κατά τη γνώμη του Fleischer, καταστρατηγήθηκε εκ των πραγμάτων προκειμένου να μην δημιουργηθεί προηγούμενο του οποίου οι επιπτώσεις θα μπορούσαν να κατακλύσουν τη γερμανική οικονομία μακροπρόθεσμα.
Η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση, από την άλλη πλευρά, είναι της γνώμης ότι δεν υπήρχε ρύθμιση για τις αποζημιώσεις λόγω του Ψυχρού Πολέμου και ότι ο τελικός κανονισμός για τις αποζημιώσεις που προβλέπονταν στη Συμφωνία για το χρέος του Λονδίνου συνήφθη όταν η «Συνθήκη Δύο Συν Τεσσάρων», έληγε, το οποίο έλαβε χώρα μόλις 50 χρόνια αργότερα, έχει καταστεί παρωχημένο.
Ο δικηγόρος Stefan Ulrich: Καλούσε την ομοσπονδιακή κυβέρνηση να προβεί σε «αποζημιώσεις» με πολιτικά μέσα, με ιδρύματα, δωρεές, υποτροφίες και κοινά αναπτυξιακά έργα. Σας θυμίζει κάτι αυτό σήμερα; Που έκανε τις επισκέψεις του ο Γερμανός πρόεδρος;
Από τα 14 δισεκατομμύρια δολάρια που είχε αρχικά ζητήσει η Ελλάδα για τις ζημιές του πολέμου και της κατοχής, εγκρίθηκαν 7,181δισεκατομμύρια δολάρια.
Στην περίοδο της κρίσης θα μπορούσε η Γερμανία να δώσει χρήματα στην Ελλάδα και το ποσό αυτό να αφαιρούνταν από το κατοχικό δάνειο. π.χ.
Ο Πρόεδρος της Γερμανίας Στάινμάιερ ανέφερε ότι για τη χώρα του νομικά το θέμα θεωρείται λήξαν:
“Οι νομικές μας θέσεις επί του ζητήματος των επανορθώσεων διαφέρει και το γνωρίζετε. Εμείς είμαστε της άποψης ότι νομικά αυτό το θέμα θεωρείται λήξαν. Ωστόσο, παραμένουμε δεσμευμένοι απέναντι στην ιστορική μας ευθύνη, όχι μόνο αναφορικά με τη Θεσσαλονίκη, αλλά και αλλού. Αυτός ήταν και ο λόγος που με ώθησε να έρθω σε επαφή με τους εναπομείναντες στη Θεσσαλονίκη, με την εβραϊκή κοινότητα και να συζητήσουμε πώς θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε ένα μνημείο για τη μνήμη των ανθρώπων που χάθηκαν” είπε χαρακτηριστικά. “Αυτή αποτέλεσε και την εκκίνηση, αν θέλετε, της όλης ιδέας του να δημιουργηθεί στη Θεσσαλονίκη ένα μουσείο, όχι μόνο αναφορικά με τα θύματα του Ολοκαυτώματος, αλλά και όλα τα θύματα της γερμανικής κατοχής” πρόσθεσε.
Τι αναφέραμε ποιο πάνω!!!
- Στην Κάνδανο, 180 άνθρωποι δολοφονήθηκαν από τα ναζιστικά στρατεύματα.
- Υπάρχουν 120 μαρτυρικά χωριά στην Ελλάδα που υπέστησαν τις θηριωδίες των γερμανικών στρατευμάτων.
Κάντε εγγραφή στο ενημερωτικό μας δελτίο.
