Γράφει ο Μουρτζούκος Χρήστος
Υποστελέχωση, περικοπές και υπολειτουργία απειλούν την εθνική συνέχεια.
Η ελληνόγλωσση εκπαίδευση στο εξωτερικό βρίσκεται σε πορεία συνεχούς υποβάθμισης. Τα ελληνόγλωσσα σχολεία και τα τμήματα διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας σε πολλές χώρες της Ευρώπης λειτουργούν πλέον οριακά, με το μεγαλύτερο και πιο επείγον πρόβλημα να είναι η δραματική έλλειψη εκπαιδευτικών. Ένα ζήτημα που απασχολεί ολόκληρη τη διασπορά και έχει λάβει διαστάσεις ευρωπαϊκής κρίσης.
Την προηγούμενη εβδομάδα, φορείς γονέων ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης από εννέα ευρωπαϊκές χώρες συνυπέγραψαν κοινή επιστολή, με την οποία ζητούν τη διασφάλιση της ελληνόγλωσσης παιδείας ως βασικής προϋπόθεσης εθνικής συνέχειας.
Η επιστολή καταγράφει με ξεκάθαρο τρόπο ότι πολλά τμήματα ελληνικής γλώσσας (ΤΕΓ) υπολειτουργούν, ενώ σχολικές μονάδες σε αρκετές περιοχές ξεκίνησαν τη φετινή χρονιά με σοβαρά κενά ήδη από τον Σεπτέμβριο.
Το πρόβλημα είναι βαθύ και διαχρονικό. Η επιστολή απευθύνθηκε στον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη και την Υπουργό Παιδείας Σοφία Ζαχαράκη, υπογραμμίζοντας ότι η ελληνική γλώσσα είναι φορέας πολιτισμού και συλλογικής μνήμης, ενώ η επένδυση στην ελληνόγλωσση εκπαίδευση αποτελεί κρίσιμο κρίκο στη σχέση εμπιστοσύνης ανάμεσα στην Ελλάδα και την ομογένεια.
Παράλληλα, επισημαίνεται η θεαματική συρρίκνωση του προϋπολογισμού της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης, ο οποίος έχει μειωθεί κατά περίπου 80% τα τελευταία χρόνια. Σήμερα διατίθεται μόλις το 0,47% του εθνικού προϋπολογισμού για τα παιδιά της διασποράς, μια πραγματικότητα που αποτυπώνεται ξεκάθαρα στα σχολεία.
Στη Γερμανία, τα τμήματα ελληνικής γλώσσας λειτουργούν με οριακές αντοχές. Στη Βάδη–Βυρτεμβέργη υπάρχουν 29 τμήματα με μόλις 15 αποσπασμένους εκπαιδευτικούς. Πολλά τμήματα προσφέρουν μόλις τρεις ώρες διδασκαλίας την εβδομάδα, δυσκολεύοντας οικογένειες και μαθητές. Στην Ελβετία, με 600 μαθητές, υπηρετούν μόλις 6 αποσπασμένοι και 15 ιδιώτες εκπαιδευτικοί, ενώ τα υψηλά δίδακτρα δυσχεραίνουν την πρόσβαση των παιδιών. Στην Ολλανδία, οι 5 αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί για 23 τμήματα δεν επαρκούν, με αποτέλεσμα τα υπόλοιπα κενά να καλύπτονται από ιδιώτες, σε ένα περιβάλλον όπου οι οικονομικές απαιτήσεις για λειτουργικά έξοδα και ωρομίσθιους είναι ιδιαίτερα μεγάλες. Παρόμοια προβλήματα καταγράφονται σε Σουηδία και Νορβηγία, όπου η πλειονότητα των εκπαιδευτικών είναι ιδιώτες λόγω έλλειψης αποσπασμένων.
Η λύση, σύμφωνα με τους φορείς, απαιτεί άμεσα μέτρα:
- Αύξηση του επιμισθίου ώστε να υπάρξει κίνητρο για νέους αποσπασμένους εκπαιδευτικούς
- Έγκαιρη στελέχωση των σχολείων με μόνιμο και επιτόπιο προσωπικό
- Ουσιαστική οικονομική ενίσχυση των λειτουργικών δαπανών
Την ίδια ώρα, η συζήτηση που άνοιξε στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ την προηγούμενη Κυριακή, όπου ο αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Ιδρύματος Ελληνισμού Αλέξιος Ντόνας παρουσίασε τα προβλήματα, αποκάλυψε και το μέγεθος της κρίσης. Ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας, Γιάννης Παπαδομαρκάκης, αναφέρθηκε σε νέα προκήρυξη για ωρομίσθιους εκπαιδευτικούς.
Όμως το κρίσιμο ερώτημα παραμένει: ποιος εκπαιδευτικός θα αφήσει την Ελλάδα για έξι μήνες, με αβέβαιο μέλλον για την επόμενη σχολική χρονιά;
Η ελληνόγλωσση εκπαίδευση στο εξωτερικό δεν πρέπει να είναι στο περιθώριο. Είναι εθνική ευθύνη. Και η κατάσταση σήμερα απαιτεί λύσεις, όχι υποσχέσεις.
Ακολουθήστε μας και στο Google news