Ως κεραυνός εν αιθρία έπεσε για τους Ουκρανούς η είδηση πως στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων υπάρχουν σκέψεις να παραχωρηθούν εδάφη στην Ρωσία για να ενταχθεί η Ουκρανία στο ΝΑΤΟ.
Ο στενότερος συνεργάτης του Στόλτενμπεργκ Στίαν Γένσεν αποκαλύπτει κάποιες σκέψεις σχετικά με την κατάσταση στην Ουκρανία έπειτα μετά το τέλος του πολέμου «Είναι σημαντικό να συζητήσουμε τον τρόπο με τον οποίο θα το ξεπεράσουμε αυτό», δήλωσε ο Γένσεν. «Υπάρχει σημαντική κινητικότητα στο ζήτημα της μελλοντικής ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ. Είναι προς το συμφέρον όλων να μην επαναληφθεί ο πόλεμος. Η Ρωσία δυσκολεύεται πάρα πολύ στρατιωτικά και φαίνεται μη ρεαλιστικό ότι μπορεί να καταλάβει νέα εδάφη. Τώρα το θέμα είναι, μάλλον, τι θα καταφέρει η Ουκρανία να πάρει πίσω, δεν λέω ότι πρέπει να γίνει έτσι. Αλλά αυτό θα μπορούσε να είναι μια πιθανή λύση».
Η Ρωσία έχει καταλάβει την Κριμαία από το 2014, ενώ το 2022 ανακήρυξε εδάφη της το Ντονέτσκ, το Λουχάνσκ, τη Χερσώνα και τη Ζαπορίζια. Στο μεταξύ, ο Ρώσος αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Μιχαήλ Γκαλούζιν δήλωσε: «να αναγνωριστούν τα νέα εδαφικά δεδομένα, να διασφαλιστεί η αποστρατιωτικοποίηση και η αποναζιστικοποίηση της Ουκρανίας, τα δικαιώματα των ρωσόφωνων πολιτών και των εθνικών μειονοτήτων της σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο».
Με οργή αντιμετώπισε η Ουκρανία τις δηλώσεις Γένσεν.
Ο σύμβουλος του Ζελένσκι κάνει λόγο για γελοία πρόταση και για σκόπιμη «επιλογή ήττας της δημοκρατίας».
Αναλυτικά τα όσα έγραψε:
«Ανταλλαγή εδαφών με την ομπρέλα του ΝΑΤΟ; Είναι γελοίο. Αυτό σημαίνει σκόπιμη επιλογή της ήττας της δημοκρατίας, ενθάρρυνση ενός παγκόσμιου εγκληματία, διατήρηση του ρωσικού καθεστώτος, καταστροφή του διεθνούς δικαίου και μεταβίβαση του πολέμου σε άλλες γενιές. Εξάλλου, γιατί η Ρωσία να εγκαταλείψει οικειοθελώς τις προκλήσεις, τα υβρίδια και την παραδοσιακή συμπεριφορά χωρίς να χάσει; Προφανώς, αν ο Πούτιν δεν υποστεί μια συντριπτική ήττα, το πολιτικό καθεστώς στη Ρωσία δεν αλλάξει και οι εγκληματίες πολέμου δεν τιμωρηθούν, ο πόλεμος θα επιστρέψει σίγουρα με την όρεξη της Ρωσίας για περισσότερα. Οι προσπάθειες διατήρησης της παγκόσμιας τάξης και η εγκαθίδρυση μιας “κακής ειρήνης” μέσω, ας είμαστε ειλικρινείς, του θριάμβου του Πούτιν δεν θα φέρουν ειρήνη στον κόσμο, αλλά θα φέρουν και ατίμωση και πόλεμο. Αυτό ισχύει για κάθε μορφή μιας νέας “διαίρεσης της Ευρώπης”: συμπεριλαμβανομένης και της ομπρέλας του ΝΑΤΟ. Τότε γιατί προτείνεται το σενάριο του παγώματος, που τόσο επιθυμεί η Ρωσία, αντί της επιτάχυνσης της προμήθειας όπλων; Οι δολοφόνοι δεν πρέπει να ενθαρρύνονται με τρομακτικές επιείκεια…»
