Γράφει ο *π. Κωνσταντίνος Λαγός
Σήμερα γιορτάζουμε την εύρεση του Τιμίου Σταυρού από την Αγία Ελένη. Ο σταυρός είναι το κατ’ εξοχήν σύμβολο του σταυρού. Είναι το όπλο μας εναντίον των δαιμόνων, της επιρροής τους και κάθε κακού. Είναι το σύμβολο που μας δίνει δύναμη και θάρρος.
Ο σταυρός βέβαια, μας παραπέμπει στα βασανιστήρια και τον σταυρικό θάνατο του Κυρίου μας. Συμβολίζει ακόμα τα βάσανα που καλούμαστε να υπομείνουμε στη ζωή μας, αυτό σημαίνει και η έκφραση “σηκώνει το σταυρό του” που λέμε για κάποιον που περνάει δύσκολες καταστάσεις. Μήπως τελικά οι χριστιανοί είμαστε κάποιου είδους μαζοχιστές που λατρεύουμε τον θάνατο;
Όχι, άλλωστε όποιος χριστιανός πέφτει σε κάποιου είδους θανατολατρεία περιμένοντας την επόμενη ζωή έρχεται σε αντίθεση με την ίδια τη δράση του Χριστού επί της γης. Ποτέ δεν έδειξε κάποιου είδους αντιπάθεια ο Χριστός στην εδώ ζωή. Το αντίθετο. Γι’ αυτό και οι Φαρισαίοι τον κατηγόρησαν ως “φάγο και οινοπότη”, διότι βρισκόταν δίπλα σε κάθε εκδήλωση της ζωής.
Ο σταυρός άλλωστε ήταν σύμβολο του θανάτου πριν την Ανάσταση του Κυρίου. Από τη στιγμή εκείνη και μετά έγινε σύμβολο της ήττας του θανάτου, της κατάλυσης του βασιλείου του Άδη. Και όχι μόνο. Έγινε σύμβολο δύναμης και αντοχής. Βρίσκεται εκεί για να μας θυμίζει ότι οι δυσκολίες της ζωής, όσο άσχημες κι αν φαίνονται δε μπορούν να μας λυγίσουν. Θα περάσουν με τον ένα ή τον άλλον τρόπο. Και δε μπορούν να μας λυγίσουν όχι επειδή έχουμε κάποια αξιοθαύμαστη δύναμη εμείς αλλά επειδή είναι εκεί δίπλα μας ο Χριστός. Αυτός που κουβάλησε τον σταυρό Του στον Γολγοθά και από θανατοποιό τον έκανε ζωοποιό.
“Ό,τι δε σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό”
Λένε κάποιοι επικαλούμενοι τα λόγια του Γερμανού φιλοσόφου αλλά ο χριστιανός δε πιστεύει κάτι τέτοιο. Και δεν πιστεύει κάτι τέτοιο διότι ακόμα και αυτό που μπορεί να μας σκοτώσει μπορεί να μας κάνει δυνατότερους. Γιατί ο σταυρικός θάνατος του Κυρίου και η Ανάσταση του Κυρίου μας διέλυσαν το σκοτάδι του θανάτου και οι χριστιανοί γινόμαστε πιο δυνατοί ακόμα και μέσα από το θάνατο.
Σήμερα, γιορτάζοντας την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού, γιορτάζουμε την οριστική ήττα του θανάτου. Τον θρίαμβο της ζωής. Την διάλυση των βασάνων και των στεναχωριών ως δεσμών που μειώνουν τη χαρά της ζωής. Είναι μια γιορτή της πραγματικής ελευθερίας.
- *Ο π. Κωνσταντίνος Λαγός είναι Ιερέας – Λογοτέχνης
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΑΓΟΣ
Γεννημένος το καλοκαίρι του 1978, γέννημα θρέμμα Περιστεριώτης πράγμα που δεν είναι απαραίτητα καλό ή κακό – οι σπουδές στα λογιστικά, ΤΕΙ Λάρισας, που δυστυχώς δεν άφησαν και τις καλύτερες εντυπώσεις, σ΄αντίθεση με την ίδια την πόλη. Θύμα της αιώνιας επιθυμίας των γονιών, κάτοχος πτυχίου και της λαχτάρας η ζωή να μετακομίσει όσον το δυνατό πιο μακριά από το πατρικό.
Το 2009 του Αγίου Νικολάου, χειροτονήθηκε διάκονος στην Ι. Μ. Λαρίσης και έτσι η Εκκλησία της Ελλάδος έγινε το ‘σπίτι’ που επιλέγει συνειδητά. Τέσσερα χρόνια μετά η ζωή μετακομίζει στην Ι. Μ. Κυθήρων και μετά από μια τετραετία, σαν κυβέρνηση στην Ι. Αρχιεπισκοπή Αθηνών.
Μια ζωή έντονη, γεμάτη ενδιαφέροντα μη αναμενόμενα – μουσική – βιβλία – γυμναστική – γράψιμο – σάτιρα και πολλά άλλα, που είναι καλό να τ΄ανακαλύψουμε σιγά σιγά.
Πατέρας δυο υπέροχων θυγατέρων που του κάνουν τη ζωή ‘δύσκολη’ και τον συναγωνίζονται μ΄επιτυχία στο χιούμορ και τη σάτιρα.
Η θεωρία του σταθερή, θέλει να ζήσει, να γεράσει, να πεθάνει και να ξεχαστεί το πέρασμά του από αυτήν τη ζωή… κρυφός πόθος ίσως τελικά και να του άρεσε να γίνει πολύ διάσημος και να μιλάνε γι΄αυτόν και τα πονήματά του για γενιές ολόκληρες… ίσως…
