Αποτελεί έναν από τους σπουδαιότερους αρχαίους τραγωδούς. Μαζί με τον Σοφοκλή και τον Ευρυπίδη είναι οι μοναδικοί τραγικοί ποιητές των οποίων έχουν σωθεί ολοκληρωμένα έργα.
Ο λόγος για τον Αισχύλο που γεννήθηκε στην Ελευσίνα το 525 π.Χ. Γόνος του ευγενούς γαιοκτήμονα Ευφορίωνα, του γένους των Κοδριδών, παρουσιάστηκε νωρίς στους δραματικούς αγώνες, κατά την 70η Ολυμπιάδα όταν διαγωνίστηκε εναντίον των δραματικών ποιητών Πρατίνα και του Χοιρίλου. Ήταν Αθηναίος πολίτης που μετείχε στις μάχες κατά των Περσών, ενώ είχε και δυο αδέλφια, που επίσης πολέμησαν στη μάχη του Μαραθώνα, τον Αμυνία και τον Κυναίγειρο.
Ο τελευταίος μάλιστα πέθανε στον Μαραθώνα στη προσπάθεια του να κρατήσει με τα χέρια του, καθώς ήταν χειροδύναμος και πιθανότατα παλαιστής, ένα πλοίο των Περσών πριν βγει στα ανοιχτά. Αυτή η συμμετοχή του απηχεί στον θεατρικό και ποιητικό στίβο αυτή ακριβώς την ιστορική στιγμή της πόλεως, την ερμηνεύει ιδεολογικά, πολιτικά και φιλοσοφικά και ερμηνεύεται από αυτήν.
Στο έργο του συμπυκνώνεται η έννοια του δικαίου, καθώς και η συνείδηση του ποιητή ως μαχόμενου πολίτη. Σύμφωνα με τον Τζ. Τόμσον, ο Αισχύλος ήταν οπαδός του Πυθαγόρα και τα δράματα του είναι γεμάτα πυθαγόρειες ιδέες.
Παρακάτω θα διαβάσεις 10 σοφά λόγια του:
1. Σοφός είναι εκείνος που ξέρει χρήσιμα, όχι πολλά.
2. Δεν είναι οι όρκοι που μας κάνουν να πιστέψουμε κάποιον άνθρωπο, αλλά ο άνθρωπος που μας κάνει να πιστέψουμε τους όρκους.
3. Είσαι ανυπόφορος, αν είσαι πετυχημένος.
4. Είναι στην ανθρώπινη φύση να κλωτσάνε αυτόν που έχει ξεπέσει.
5. Με έργα και όχι με λόγια.
6. Καλύτερα να πεθάνουμε μια φορά παρά να υποφέρουμε άσχημα όλες τις μέρες
7. Ο καθρέφτης αντικατοπτρίζει τη μορφή και το κρασί τον νου.
8. Η δύναμη της ανάγκης είναι ακαταμάχητη
9. Της νύχτας της αρέσει να προκαλεί ωδίνες τοκετού στον σοφό ηγέτη.
10. Αρέσει στο λαό να κατηγορεί την εξουσία.
