Γράφει η *Μαίρη Μάκρα
“ΓΝΩΡΙΣΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΟΥ”- (Με Οδηγό τα Ελληνικά Αρχέτυπα)
ΔΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΟΜΗΘΕΑ
Γειά σας, φίλοι μου! Είμαι το Πνεύμα! Εσείς ονομάστε με Δία, Θεό, Ύψιστο ή όπως σας αρέσει. Η ουσία παραμένει και είναι η Αλήθεια. Αυτήν δηλώνω, όταν απαντώ σε όσους την διαστρεβλώνουν, όπως ο Προμηθέας , που εκπροσωπεί μόνο τη Διάνοια και με άλλα λόγια, το υλικό μυαλό σας.
Του απαντώ, λοιπόν, ότι ποτέ δεν σας αρνήθηκα τη Διάνοια. Ποτέ δεν εναντιώθηκα στο να ενισχυθεί το μυαλό σας. Ποτέ δεν δυσαρεστήθηκα, που μάθατε τόσα πολλά. Ήταν το πρώτο μονοπάτι για την εξέλιξή του ανθρώπου και γενικά της ανθρωπότητας. Γι΄αυτό και τη Διάνοια, με την μορφή φλόγας, την κρατούσα στην περιοχή του Ολύμπου. Εκεί που είναι συγκεντρωμένες όλες οι “Αρετές”. Οι επιστήμονες ονομάζουν την περιοχή αυτή, Υπερσυνείδητο. Αυτό όμως δεν αλλάζει την πρόθεση μου. Κι αυτή ήταν, η Διάνοια να ανήκει στους ανθρώπους.
Όμως, ήμουν σίγουρος, ότι ο Προμηθέας, ως απόγονος των Τιτάνων, θα εναντιωθεί στο Πνεύμα και θα την οδηγήσει σε έξαρση για τα αγαθά της Ύλης-Γης. Όπως και έγινε. Προσκολληθήκατε τόσο πολύ στις γήινες απολαύσεις, που ο “Πόθος” έχασε κάθε μέτρο και σας οδηγεί στην πτώση. Αυτό είναι φυσικό επακόλουθο, διότι ο “Πόθος”, ως δυναμικό φαινόμενο ζωής, έχει ανάγκη την ισορροπία. Κι αυτή την βρίσκει σε δύο δρόμους: Όταν ανυψώνεται προς τον “Όλυμπο” της ψυχής σας-στο πνευματικό σας κομμάτι- και όταν προσγειώνεται κάτω στην Γη, για να καλύψει τις υλικές σας ανάγκες.
Το μέτρο, για να επιτύχετε αυτή την ισορροπία, θα σας το έδινα εγώ, αν η Διάνοια παρέμενε στην περιοχή μου. Θα σας το χάριζα μαζί με την “Διαύγεια Πνεύματος”, την “Γενναιότητα Ψυχής” και τον “Ενθουσιασμό” για έργα που υπηρετούν το Καλό. Μου την έκλεψε όμως ο Προμηθέας και σας την έδωσε μαζί με την “Φαντασίωση”, την “Υπερβολή” και την “Αδυναμία”.΄Έτσι σας έκανε έρμαια του κάθε ΠΕΙΡΑΣΜΟΥ. Χαθήκατε μέσα στα επιτεύγματά σας, στην εφευρετικότητά σας και στις ανεδαφικές ιδέες σας, με αποτέλεσμα να νομίζετε πως γίνατε παντογνώστες.
Για προσέξτε με λίγο! ΜΑΤΑΙΟΔΟΞΟΙ γίνατε! Καμαρώνετε για το κάθε ευτελές αποτέλεσμα της ματαιοδοξίας σας και χάσατε κάθε διάθεση για Ιδανικά και Αξίες. Μόνο μία επιθυμία φωλιάζει στην ψυχή σας: Ν΄ αποκτήσετε, ν΄ απολαύσετε, να χορτάσετε, εσείς και το σαρκίο σας. Όποιος σας εμποδίζει σ΄ αυτές τις επιδιώξεις, γίνεται μισητός. Γεμίσατε καχυποψία, φθόνο, μίσος και όλα τα παράγωγα της Διαστροφής. Όμως, το ολέθριο είναι, ότι εκλάβατε σαν προορισμό το να μαζέψετε όσα περισσότερα υλικά αγαθά μπορείτε προτού…αλήθεια, προτού, τί; Ποιές είναι οι προσδοκίες σας; Δεν τις βλέπω. Διακρίνω, όμως, το δέος σας μπροστά στο μυστήριο του θανάτου. Τον φόβο σας που σας ανάγκασε ν΄ αναζητήσετε θεούς. Γιατί κατά βάθος ελπίζετε, ότι κάτι ακόμη υπάρχει. Δεν μπορεί να είναι όλα χώμα και κουρνιαχτός.
Αυτή την ελπίδα έσκυψα κάποτε να σας την δυναμώσω και τότε σας είδα να χτίζετε βωμούς. Προετοιμάζατε θυσίες προς του αόρατους θεούς. Χωρίς αυτούς θα σας έπνιγε η ερημιά. Έσκυψα προς τη Γη και τί είδα; Τον Προμηθέα να σας συμβουλεύει, στις θυσίες να κρατάτε τα καλύτερα κομμάτια από τα σφάγια για τον εαυτό σας και να προσφέρετε στους θεούς κόκκαλα και λίπη. Να τους εξαπατάτε, δηλαδή, προσφέροντάς τους δήθεν ό,τι καλύτερο, ενώ κρατούσατε για τον εαυτό σας τα πλούσια κομμάτια της ύλης! Ντροπή για την υποκρισία, που κρύβετε στο μυαλό σας!
Ξέρετε τί συμβολίζει η θυσία; Την υπόσχεση που δίνει ο θνητός, ότι θα ζήσει μία ζωή με αρμονία ανάμεσα στο Πνεύμα και στην Ύλη. Μα ο Προμηθέας σας παρακίνησε να εξαπατήσετε τους θεούς, να παραμερίσετε το Πνεύμα, να αρνηθείτε τις “Αξίες” και να επιδιώκετε μόνο το ατομικό σας συμφέρον με τις υλικές απολαβές. Κι ύστερα απορεί, γιατί του εναντιώνομαι. Αναρωτιέται και δεν αναλογίζεται σε τί δυσαρμονία σας βύθισε, με το να σας προσκολλήσει στην Ύλη και μόνο σ΄αυτήν. Με πονάει η δυστυχία σας. Χάσατε τη γαλήνη. Αν την είχατε δεν θα σας μιλούσα έτσι. Την έχετε, όμως; Αποφασίστε εσείς.
ΛΕΞΕΙΣ-ΚΛΕΙΔΙΑ:
ΟΛΥΜΠΟΣ: Συμβολίζει την θεϊκή ουσία του ανθρώπου. Στην περιοχή αυτή, έχουν έδρα οι “Αρετές” και οι “Αξίες” του ανθρώπου.Το άτομο ενδιαφέρεται για το “Καλό του Συνόλου” και μέσα στις αρετές του διακρίνονται: η Αγάπη για τον συνάνθρωπο, ο Σεβασμός, μαζί με τον Αυτοσεβασμό και η Πίστη στον Θεό.
ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟΣ: Είναι η ψυχική δύναμη που ενώνει τους ανθρώπους για έναν κοινό στόχο. Αν στόχος τους είναι κάτι που υπηρετεί και αναβαθμίζει την ανθρώπινη κοινωνία, μιλάμε για “Υπηρεσία” προς τον συνάνθρωπο. Αν πρόκειται για υψηλούς στόχους, που υπηρετούν κάτι υψηλό και παγκόσμιο ιδανικό, π,χ, την “Ελευθερία” ενός λαού, αναφερόμαστε σε ήρωες.
Αν πρόκειται για στόχους, που εξυπηρετούν τα συμφέροντα άλλων, τότε ο άνθρωπος γίνεται “οπαδός” και ως ομάδα γίνεται όχλος.
ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ: Εδώ τίθεται το ερώτημα: Αυτό που προσδοκά κάποιος, είναι Στόχος ή Επένδυση; Αν είναι “Στόχος” για κάτι που αγαπώ και δίνει άξιο σκοπό στη ζωή μου, εργάζομαι γι΄αυτό με αγάπη και αφοσίωση. Με όσες δυσκολίες κι αν παρέμβουν, μένω σταθερός στον στόχο μου.
Αν είναι “Επένδυση”, τότε υπολογίζω στην ανταμοιβή. Δεν υπάρχει αγάπη γι΄αυτό που κάνω. Τότε υπάρχει μεγάλη πιθανότητα απογοήτευσης. Τα πράγματα δεν έρχονται πάντα όπως εμείς τα θέλουμε.
ΣΤΑΔΙΟ ΖΩΗΣ: Η Διάνοια(=ο Προμηθέας)”ανεβαίνει στον Όλυμπο”. Δηλαδή, αυτός ο άνθρωπος χρησιμοποιεί το μυαλό του για κάθε εργασία ή προσπάθεια, αλλά η σκέψη του συνδέεται με “Αξίες”, με “Αρετές” και διαθέτει Πνευματική Διαύγεια. Δεν είναι ο πονηρός, που ενεργεί μόνο για το μικροσυμφέρον του. Είναι ένας άνθρωπος που τιμά το ανθρώπινο είδος.
ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ: Ο άνθρωπος αυτής της ανώτερης ποιότητας, συχνά, δεν αναγνωρίζεται από εκείνους του μικροσυμφέροντος, αλλά και παραμερίζεται από τους “πονηρούς”. Δεν καταλαβαίνουν τον τρόπο της σκέψεις του. Λέγοντας “Διάνοια” εννοούμε το “Μυαλό”. Υπάρχει, όμως, μεγάλη διαφορά και απόσταση, ανάμεσα στον τρόπο σκέψης ενός εξελιγμένου ανθρώπου(= με Αξίες) κι ενός πονηρού που αυτοπροβάλλεται με σκοπό μόνο να “ξεχωρίζει”. Το να προσφέρει στο “Σύνολο” κάτι καλό με την συμπεριφορά του, είναι κάτι άγνωστο για τον τελευταίο.
ΦΙΛΙΚΗ ΣΥΜΒΟΥΛΗ: (ΔΙΑΣ προς τον Άνθρωπο): Οι δυσαρέσκειες και οι αμφιβολίες, που σε κατακλύζουν, είναι το κάλεσμα για να προχωρήσεις σε μονοπάτια πιο πνευματικά. Είναι η ανάγκη της ψυχής σου, η οποία δεν ικανοποιείται μόνο με τα υλικά αγαθά. Μέσα από μία ειλικρινή αυτοπαρατήρηση, αποφάσισε: Υπάρχει κάποιος “Ανώτερος Σκοπός” , που δίνει νόημα στη ζωή σου; Αγκαλιάζει με αγάπη και το καλό του συνανθρώπου και δεν περιορίζεται μόνο στο προσωπικό σου συμφέρον; Εξετάζοντας με ειλικρίνεια τον “ Ανώτερο Σκοπό σου” , μπορείς να πεις: ” Γι΄αυτό και μόνο αξίζει που ζω;”.
Τότε να είσαι σίγουρος ότι ζεις σύμφωνα με τον προορισμό της ψυχής σου.
***
