Κατά την Ελληνική μυθολογία, η Εστία είναι η θεά της εστίας, της οικιακής ζωής και της οικογένειας, η οποία λάμβανε την πρώτη προσφορά σε κάθε θυσία που λάμβανε χώρα σε μια οικία και δεν είχε δημόσια λατρεία. Στη ρωμαϊκή μυθολογία, παρεμφερής αυτής είναι η Βέστα (ομόηχη λέξη, η οποία έχει προκύψει από δάνειο της ρίζας της) και προσωποποιούσε τη δημόσια εστία, της οποίας η λατρεία έδενε τους Ρωμαίους με μια μορφή ευρύτερης οικογένειας.
Αμέσως μετά την γέννησή τους, ο Κρόνος κατάπιε την Εστία και τα αδέλφια της, πλην του Δία, ο οποίος, αργότερα, τους διέσωσε, οδηγώντας τους σε πόλεμο εναντίον του Κρόνου και των άλλων Τιτάνων.
Η Εστία ορκίστηκε να παραμείνει για πάντα παρθένα, αρνούμενη τα καλέσματα του αδελφού της Ποσειδώνα και του Απόλλωνα. Όταν κάποτε κινδύνευσε να βιαστεί από τον Πρίαπο, έναν ελάσσονα θεό της γονιμότητας, σώθηκε από το ογκάνισμα ενός όνου.
Η Εστία ήταν μικρή θεότητα, δίχως αναφορά σε πολλούς μύθους, μα έπαιρνε την πρώτη θυσία στην οικία από μία γυναίκα ή, μερικές φορές, από άνδρες. Ποτέ δεν έφευγε από τον Όλυμπο.
Τέλος, η Εστία, η Αθηνά και η Άρτεμις ήταν οι μόνες Θεές που πάνω τους δεν είχε δύναμη η Αφροδίτη, η οποία είχε υποτάξει στο σύνολο, θεούς και ανθρώπους.
πηγή: el.wikipedia.org