Ο αιματίτης πήρε το όνομά του από την ελληνική λέξη «αίμα» λόγω του χρώματος της γραμμής κόνεως του, η οποία είναι χαρακτηριστικά αιματέρυθρη, σε σημείο που να ταυτοποιείται το ορυκτό από αυτή και μόνο.
Ο αιματίτης αποτελεί συστατικό πάρα πολλών πετρωμάτων, κυριότερο των οποίων είναι το γνωστό κοκκινόχωμα, που οφείλει το χρώμα του ακριβώς στην ύπαρξη κόνεως αιματίτη.
Αποτελεί ένα από τα κυριότερα μεταλλεύματα του σιδήρου και χρησιμοποιείται ως πρώτη ύλη στις υψικαμίνους.
Η ονομασία του δόθηκε απ’τον Θεόφραστο, εξαιτίας της κόκκινης σκόνης του λίθου, η οποία μοιάζει με αίμα.
Χαραγμένα κομμάτια από Αιματίτη έχουν βρεθεί σε αιγυπτιακούς και βαβυλωνιακούς τάφους
Στην αρχαιότητα οι πολεμιστές πίστευαν οτι αν έτριβαν έναν Αιματίτη πάνω στο σώμα τους θα γίνονταν άτρωτοι.
Χρησιμοποιούνταν ως καθρέφτης, ως χρωστική ουσία, ως πολεμική βαφή και στο στολισμό τάφων(Φαραώ) ενώ συνδέονταν με τη μαγεία. Γενικότερα από την αρχαιότητα ήταν γνωστός για τη θεραπευτική του δύναμη. Χρησιμοποιήθηκε για την πρόληψη της υπερβολικής αιμορραγίας τόσο στο κρεβάτι του τοκετού όσο και στο πεδίο μάχης. Το φορούσαν αγρότες και μάγοι για να προφυλάσσονται από κατάρες και ξόρκια, και ήταν πάντα μια πέτρα που κρατούσε τον κάτοχο του προστατευμένο.
Οι Ρωμαίοι θεωρούσαν τον Αιματίτη ως τον κατεξοχήν λίθο του Άρη, και οι στρατιώτες πίστευαν πως αν τον έτριβαν πάνω στο κορμί τους θα γινόταν άτρωτοι κατά τη διάρκεια της μάχης.
Ήταν ένα πανύσχυρο φυλαχτό για την οικογένεια και την υγεία. Απομακρύνει το θυμό και τις συγκρούσεις. Προάγει το σχηματισμό των κυττάρων και περιορίζει την αιμορραγία.
Ακολουθείστε στο facebook το Λογοτεχνικό Magazino
Κάντε εγγραφή στο ενημερωτικό μας δελτίο.
