Ο αριθμός των ευεργετών από τη Βόρειο Ήπειρο είναι πολύ μεγάλος και δεν σταματά μόνο στα γνωστά ονόματα. Στα μικρά γράμματα της ιστορίας ανακαλύπτουμε περιπτώσεις ανθρώπων, που όπως έγραψε και ο Μπάγκας στον τάφο του, θεώρησαν κοινή περιουσία τα δικά τους αποκτήματα.
Ο Αναστάσιος Αβραμίδης από την Κορυτσά χρηματοδότησε το μεγαλοπρεπή Ναό του Αγίου Γεωργίου στη γενέτειρά του (εικόνα άρθρου), ενώ με δαπάνες του συντηρούντο δύο σχολεία και εδίδοντο φάρμακα σε άπορους συμπολίτες του.
Ο Γεώργιος Αδάμ ίδρυσε Ορφανοτροφείο.
Ο Δημήτριος Τσίσκας ίδρυσε νοσοκομείο και προσέφερε μεγάλα ποσά για το πολεμικό ναυτικό.
Ο Ιωάννης Δήμας από τη Χιμάρα φρόντισε για την παιδεία στην πατρίδα του, ενώ έκανε πολλές ευεργεσίες και στην ελληνική παροικία της Αιγύπτου όπου ζούσε.
Ο Γκίκας Μιζίλης, επίσης από τη Χιμάρα, εγκατεστημένος στην Οδησσό, προσέφερε ετήσια ενίσχυση στη σχολή Δρυμάδος.
Ο Ζώτος Ντούρος, από την Πρεμετή, και ο οποίος ζούσε στη Βιέννη, κληροδότησε τα χρήματα για τη δημιουργία και λειτουργία του πρώτου ελληνικού σχολείου στην Πρεμετή το 1878.
Ο Αναστάσης Καλαντζής, από τη Μοσχόπολη, εγκατεστημένος στην Τεργέστη συνέστησε μεγάλη βιβλιοθήκη στη Μοσχόπολη μαζί με τον Γ. Σίνα και τον Μ. Κιοπέκα, ενώ άφησε όλη του την περιουσία σε εκπαιδευτικά ιδρύματα.
Απο το ημερολόγιο της ΣΦΕΒΑ του 2008
Πηγή